ترس اجتماعي كودكانخطري جدي براي پيشرفت كودكان يك كارشناس: امتناع از بودن در جمع و تمايل به تنهايي ازعلايم اوليه ترس اجتماعي در كودك است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: "ترس اجتماعي كودكان"خطري جدي براي پيشرفت كودكان يك كارشناس: امتناع از بودن در جمع و تمايل به تنهايي ازعلايم اوليه ترس اجتماعي در كودك است
خبرگزاري دانشجويان ايران - اصفهان
سرويس: شهرستان‌ها

پيوندهاي اجتماعي، ارتباطات خانوادگي و معاشرت با دوستان و نزديكان از شدت فشار مشكلات و ناراحتي‌هاي زندگي مي‌كاهد، وجود پيوندها و ارتباطات اجتماعي با انسان‌هاي ديگر نقش مهمي ‌در سلامت رواني و جسماني دارد، براي دست يافتن به حمايت‌هاي اجتماعي، فرد بايد ارتباطات اجتماعي داشته باشد كه اگر اين روابط به درستي در دوران كودكي به فرد آموخته نشود ‌ترس اجتماعي در او به وجود مي‌آيد و چه بسا تقويت مي‌شود.

بر اساس نتايج تحقيقات، كارشناسان كودك،‌ ترس اجتماعي كودكان دردنياي مدرن امروز رو به افزايش است مطالعات اين كارشناسان حاكي از آن است كه اگر ريشه و منشا ‌ترس اجتماعي در كودكان به موقع و با تدبير لازم درمان نشود، در سنين نوجواني،‌ جواني و چه بسا در بزرگسالان اين‌ ترس همچنان ادامه داشته و در تمام مراحل زندگي دچار مشكل خواهد شد.

دكتر كيومرث فرح‌بخش، سرپرست گروه مشاور دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، گفت: محدود شدن رشد اجتماعي و رشد فكري كودكان و عدم كسب تجربه از جمله پيامدهاي اجتماعي كودكان است كه در نتيجه كودك نمي‌تواند مهارت‌هاي لازم براي زندگي را بياموزد.

وي با تاكيد بر اين كه ‌ترس اجتماعي تا حد معيني در تمام افراد وجود دارد كه از آن با عنوان حجب و حياي اجتماعي نام برده مي‌شود، بيان كرد:‌ اگر اين حجب و حيا در حد و اندازه‌ طبيعي خود باقي بماند، مشكلي به وجود نمي‌آيد،‌ اما اگر عواملي چون شرايط محيطي و خانوادگي نيز بر آن افزوده مي‌شود و ‌ترس اجتماعي در شخص تقويت مي‌شود، منجر به شكل‌گيري مشكلات بزرگتر و آسيب‌هاي جبران ناپذير مي‌شود.

فرح‌بخش اظهار كرد: ‌ترس اجتماعي در كودك به اين معناست كه كودك از انجام كارها در حضور ديگران به خصوص افراد ناآشنا از اين كه مبادا بد عمل كند و مورد تمسخر و يا قضاوت منفي ديگران قرار گيرد دچار‌ ترس مي‌شوند.

وي با بيان اين كه امتناع از بودن در جمع و تمايل به تنهايي از علائم و نشانه‌هاي اوليه ‌ترس اجتماعي در كودكان است،‌ تصريح كرد: اگر بنا به شرايط خاص چنين كودكاني مجبور به حضور در جمع شوند سعي مي‌كنند در جايي قرار گيرند كه كمتر مورد توجه ديگران باشند.

وي اشاره كرد:‌اگر اين كودكان نهايتا مجبوربه صحبت كردن در جمع شوند نشانه‌هايي همچون ضربان قلب بالا، ‌تعريق،‌ خشكي دهان، لرزش صدا، سفيد و سرخ شدن صورت و احساس ضعف به وفور در آنها ديده مي‌شود.

فرح‌بخش در خصوص علل اين بيماري گفت: كم‌رويي و وجود اضطراب و استرس در والدين و الگوبرداري كودكان از رفتار آنها،‌ همچنين عدم آموزش مهارت‌هاي ابراز وجود و فعاليت‌هاي اجتماعي به كودك توسط والدين از دلايل تاثيرگذار دراين بيماري محسوب مي‌شود.

وي افزود: در اين صورت آنها مي‌توانند از راهنمايي پدر و مادر معلمان و مشاورين مدرسه استفاده كرده و بر مشكل خود فائق آيند.

همچنين زهرا شيرزادي از مربيان مهد كودك در شهر اصفهان باتاكيد بر روش‌هاي نادرست والدين در زمينه‌ تربيت فرزندان گفت: متاسفانه بسياري از والدين و به خصوص مادران در ‌تربيت فرزندان خود به نظر ديگران بيش از اندازه اهميت مي‌دهند و در اين راه از الگوهاي رفتاري نامناسب استفاده مي‌كنند كه نتيجه اين كار چيزي جز گرفتن قدرت اعتماد به نفس از كودكان نيست.

وي در ادامه اظهاركرد: مديران و مربيان مهد كودك ملزم هستند در صورت مشاهده چنين بيماري در كودكان آن را به اطلاع والدين رسانده تا با تلاش و همكاري صميمانه والدين و مربيان اين بيماري هر چه سريع‌تر درمان شود.

وي افزود: در مهدهاي كودك سعي شده است كه با انجام بازي‌هاي گروهي و بحث گفت وگو در كلاس‌هاي آموزشي توسط نوآموزان همچنين شعرخواني به صورت گروهي به تمام نوآموزان آموزش داده شود كه اگر بخواهند مي‌توانند بهترين باشند.

شيرزادي در پاسخ به اين سوال كه آيا ميزان ‌ترس اجتماعي در كودكان دختر و پسر به يك اندازه است، گفت: در جامعه ما همواره اين فكر در اذهان عموم مردم وجود داشته كه پسرها مي‌توانند با مشكلات زندگي مقابله كنند و در رفت و آمدها و برخوردهاي اجتماعي محدوديت‌هاي كمتري نسبت به دخترها دارند.

وي تاكيد كرد: همين امر باعث شده كه خانواده‌ها از همان دوران طفوليت با چنين برداشت ذهني زمينه‌اي را جهت پرورش‌ ترس اجتماعي در كودكان دختر فراهم آورند.

اين درحالي است كه مينا جناب، روان‌شناس در اين باره گفت:‌ترس اجتماعي در كودكان دختر و پسر به يك اندازه مي‌تواند بروز كند، ولي دختران ميزان حجب و حيا و كنترل اجتماعي‌شان به مراتب از پسران بيشتر است.

وي افزود: همين امر باعث شده كه در بسياري از موارد به اشتباه اين فكر در اذهان مردم به وجود آيد كه‌ ترس اجتماعي در كودكان دختر به مراتب بيشتر است.

وي با تاكيد براين نكته كه ‌ترس اجتماعي در كودكان از شش ماهگي به صورت احساس غريبگي با ديگران شروع مي‌شود و تا 18 ماهگي نيز ادامه دارد بيان كرد:‌ترس اجتماعي دراين فاصله سني كاملا طبيعي است ولي در اكثر موارد والدين با روش‌هاي‌تربيتي نادرست خود به اين مساله دامن مي‌زنند و موجب تقويت اين‌ترس در فرزندان مي‌شوند.

جناب اظهار كرد: پدران و مادران در‌تربيت فرزندان خود بايد به اين نكته توجه داشت باشند كه هر كودكي استعداد خاص خود را دارد ونبايد كودكان را به لحاظ اين كه در بعضي از ويژگي‌ها و خصوصيات رفتاري مانند سايرين نيستند و مورد سرزنش قرار داد.

وي تصريح كرد:‌ بايد به عنوان پدر و مادر اجازه‌ ابراز وجود به فرزندان دهيم و براي از بين بردن ‌ترس اجتماعي در كودكان راه‌هاي كسب آرامش را به آنها بياموزيم و هيچ گاه كودكان را تحت فشار قرار ندهيم.

وي بيان كرد:‌ نهادهايي چون صدا و سيما و‌آموزش و پرورش مي‌توانند نقش بسيار موثر و سازنده‌اي در راستاي اعتلاي فرهنگي خانواده داشته باشند.

جناب در پايان با بيان اين كه آموزش و پرورش مانند بسياري از ديگر امور زندگي پيوسته در حال تغيير و تحول است اظهار كرد:‌ از اين رو مسوولان تعليم و‌تربيت يك جامعه بايد به تحولات سريع تعليم و‌تربيت و روشهاي تازه و پيشرفته‌تر آگاهي يافته و راه به كاربردن اين روش‌ها را در رسيدن به هدف‌ها بدانند و به آن عمل كنند.

انتهاي پيام
چهارشنبه 3 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]