واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: طاهره آشياني / گروه راديو و تلويزيون بازيگران و بازيهاي متفاوت آنها ميتواند يك سريال را موفق كند. خيليها بر اين باورند كه داستان در يك سريال نمايشي حرف اول را ميزند، اما نبايد از اين نكته بسادگي گذشت كه يك بازيگر با استفاده از توانمنديهاي خود ميتواند يك نقش و يك داستان را جذابيت ببخشد يا آن را نابود كند. سريالهاي ماه رمضان امسال را ميتوان صحنهاي براي رقابت تنگاتنگ چند بازيگري دانست كه تاكنون در نقشهاي مختلف بازي كردهاند و در هر كدام حرفي براي گفتن داشتهاند و نقش را چنان خوب بازي كردهاند كه در ذهنها مانده است؛ نقشهايي كه معمولا بيكم و كاست بودهاند و كمتر زماني آنها مجبور شدهاند از نوع بازي خود دفاع كنند. رضا رويگري را مدتهاست در نقشهاي منفي ميبينيم. اين بازيگر بسيار اوقات مقابل خبرنگاران نشسته و توضيح داده كه بازي در نقش منفي دشوارتر از ايفاي نقش مثبت است. گاهي اوقات هم مجبور شده توضيح دهد كه چرا برخي از نقشهايي كه او بازي ميكند تقريبا شبيه هم هستند. او به اين سوالات در زمان پخش سريالهاي به كجا چنين شتابان و تاوان بارها و بارها پاسخ داد. اما رويگري در سريال «ملكوت» خوب بازي ميكند. آنقدر بجا و مناسب حركت ميكند كه اگر او را از ملكوت حذف كني تقريبا موتور سريال خاموش ميشود. رويگري در ملكوت داماد حاج فتاح (سرمست) است. دامادي طماع كه علنا انتظار مرگ حاجي را ميكشد و حتي براي تسريع اين مرگ هر كاري از دستش برآيد، انجام ميدهد. شخصيت سرمست پيچيدگيهاي خاص خود را دارد. او نيرنگبازي قهار است و رويگري اين نيرنگ را بخوبي در بازي خود درآورده است. دليل ديگري كه باعث شده بازي رويگري در ملكوت ديده شود، شخصيتهاي مثبت زيادي است كه در اين سريال وجود دارند؛ آنها شخصيتهاي سفيد يا مايل به سفيدي هستند كه در كنار آنها شخصيت سياه سرمست بيشتر ديده ميشود. كوروش تهامي هم يكي از شخصيتهاي ديدني ملكوت است، اما آنچه او را به چشم آورده نه بازي او بلكه گريم و نوع پوشش سفيد اوست. فرزاد موتمن كه سريال جوانپسندانه نون و ريحون را براي شبكه تهران ساخته است حتما در زمان انتخاب بازيگران به تواناييهاي بازيگران جوان فكر ميكرده؛ بازيگراني كه بتوانند با استفاده از اين تواناييها بين مخاطبان جايگاه ويژهاي پيدا كنند و با همين جايگاه بتوانند براي سريال امتياز مثبت جمع كنند. با نگاهي به بازيگران اين سريال و نوع بازي آنها در مرحله اول نميتوان بازي خوب شقايق دهقان را ناديده گرفت. دهقان كه سالهاست در سريالهاي طنز بازي ميكند، شاخصههاي بازي در اين ژانر را به خوبي ميشناسد و مرز لودگي و شوخي را با كمدي ميداند، به همين دليل از لودگي و شوخي براي خنداندن استفاده نميكند. او موقعيت خلق ميكند و تلاش ميكند در موقعيت ايجاد شده چنان كنش و واكنشهاي خوبي داشته باشد كه مخاطب را به خنده وادارد. البته نميتوان اعتباري را كه دهقان در چند سال اخير كسب كرده ناديده گرفت. اين اعتبار براي مخاطب اعتماد ايجاد ميكند و مخاطب به دهقان و بازي او اعتماد ميكند و با نگاهي به پرونده كاري اين بازيگر متوجه ميشود كه دهقان در كار خود كمفروشي نميكند. رضا داوودنژاد هم در نون و ريحون خوب ظاهر شده است. او در همه فيلمهاي پدرش (عليرضا داوودنژاد) بازي كرده است. همه آنهايي كه اين فيلمها را ديدهاند، ميدانند كه رضا داوودنژاد مقابل دوربين بازي خاصي از خود نشان نميدهد و معمولا همان جوري كه در زندگي واقعي است در دنياي بازيگري هم هست. البته داوودنژاد هم آنقدر در پرونده كاري خود،كار كمدي داشته است كه بداند در يك سريال كه تلاش ميكند طنز باشد، چگونه ظاهر شود. در ويترين سريال «در مسير زايندهرود» بازيگران خوبي ديده ميشود. از حسين محجوب گرفته تا مهرانه مهينترابي و مسعود رايگان. اينها بازيگراني هستند كه نام آنها كافي است هر بيننده حرفهاي تلويزيون را به سمت بازي آنها جلب كند. اما در كنار اين بازيگران كهنهكار، بازيگران جوان هم خوب ظاهر شدهاند؛ بازيگراني مانند بهنوش طباطبايي كه بازي او در سريال در مسير زايندهرود ديدني و گرم است. او از لهجه اصفهاني براي كامل كردن بازي خود استفاده ميكند. طباطبايي كه نوروز امسال با سريال چارديواري به شبكه يك آمد با سريال در مسير زايندهرود نشان داد كه براي هر نقشي تحليل خود را دارد و تصميم دارد به عنوان يك بازيگر توانمند، حرفه بازيگري را ادامه دهد. مهرداد ضيايي و پرديس افكاري را هم بايد به مجموعه بازيگران خوب در مسير زايندهرود اضافه كرد. حالا امين تارخ ميتواند از سريال جراحت به عنوان يكي از بهترين كارهاي تلويزيوني خود ياد كند. بازي او در سريال اغماء هم خوب بود، اما واقعيت اين است كه در آن سريال بازي بازيگران در سايه داستان قرار گرفته بود، اما در جراحت بازي خوب بازيگراني مانند امين تارخ است كه داستان را جذاب ميكند و چالشهاي آن را باورپذير ميكند. با ديدن بازي آتنه فقيهنصيري در نقش انسي اولين چيزي كه به ذهن ميرسد اين نكته است كه او براي بازي در اين نقش انرژي فوقالعادهاي گذاشته است. نقش انسي با همه نقشهايي كه تاكنون از او ديده بوديم متفاوت است. علي عمراني را هم ميتوان به فهرست بازيگران خوب اين سريال اضافه كرد. هر بازيگري كه نقشي را در كاري به عهده ميگيرد نسبت به آن نقش تعهدي دارد. او تلاش ميكند خوب بازي كند، اما در مسير اين خوب بودن برخي از آنها كليشهها را رها ميكنند و به دنبال خلاقيتهايي براي نوآوري هستند و برخي ترجيح ميدهند كه راه سابق خود را ادامه دهند و نقشي را به پرونده كاري خود اضافه كنند و در اين بين از مقوله متفاوت بودن فاكتور ميگيرند؛ فاكتوري كه يك بازيگر را براي سالهاي متمادي در صدر نگه ميدارد يا او را به فهرست بازيگران معمولي اضافه ميكند. www.jamejamonline.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 578]