واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پرهیز از غیبت كردن
- قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: الصّائِمُ فی عِبادَةٍ و إن كانَ نائِماً عَلى فِراشِهِ؛ ما لَم یَغتَب مُسلِماً (1) ؛ روزهدار، تا وقتى كه از مسلمانى غیبت نكند، در حال عبادت است، هر چند در بسترش خفته باشد. - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: إذَا اغتابَ الصّائِمُ أفطَرَ (2) ؛ هر گاه روزهدار، غیبت كند، روزهاش را افطار كرده است. (از ارزش روزهاش كم كرده است وگرنه از جهت فقهی خللی در روزهاش وارد نمیشود.) - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: مَنِ اغتابَ امرَأً مُسلِماً بَطَلَ صَومُهُ، و نُقِضَ وُضوؤُهُ(3) ؛ هر كس از فرد مسلمانى غیبت كند، روزهاش مىشكند و وضویش باطل مىشود. (مقصود آن است كه غیبت موجب عدم قبولى روزه و ضربه به طهارت باطنى مىگردد.) - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله ـ لِعَلِیٍّ علیهالسلام ـ یا عَلِیُّ، اِحذَرِ الغیبَةَ وَالنَّمیمَةَ؛ فَإِنَّ الغیبَةَ تُفطِرُ ، وَالنَّمیمَةَ تُوجِبُ عَذابَ القَبرِ (4) ؛ پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله خطاب به على علیهالسلام فرمود: اى على! از غیبت و سخنچینى بپرهیز؛ چرا كه غیبت، روزه را مىشكند و سخنچینى، عذاب قبر مىآورد. - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: ما صامَ مَن ظَلَّ یَأكُلُ لُحومَ النّاسِ (5) ؛ كسی كه پیوسته گوشتهاى مردم را مىخورد (درباره مردم غیبت مىكند)، روزهدار نیست. - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: مَنِ اغتابَ مُسلِماً فی شَهرِ رَمَضانَ، لَم یُؤجَر عَلى صِیامِهِ (6) ؛ هر كس در ماه رمضان درباره مسلمانى غیبت كند، بر روزهدارىاش پاداشى نخواهد یافت. - قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: مَنِ اغتابَ مُسلِماً أو مُسلِمَةً لَم یَقبَلِ اللهُ تَعالى صَلاتَهُ ولا صِیامَهُ أربَعینَ یَوماً و لَیلَةً، إلاّ أن یَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ (7) ؛ هر كس درباره مرد و زن مسلمانى غیبت كند، خداوند تا چهل شبانهروز، نماز و روزهاش را نمىپذیرد، مگر آن كه آن شخص از وى درگذرد. پینوشتها: 1- فضائل الأشهر الثلاثة: 122/124، الكافی: 4/64/9، تهذیب الأحكام: 4/190/538، من لا یحضره الفقیه: 2/74/1772، ثواب الأعمال: 75/1، الأمالی للصدوق: 645/873؛ الفردوس: 2/411/3825. 2- عوالی اللآلی: 1/263/53؛ نصب الرایة: 2/482 . 3- من لا یحضره الفقیه: 4/15/4968، الأمالی للصدوق: 515/707، ثواب الأعمال: 335/1، بحار الأنوار: 75/247/10 . 4- تحف العقول: 14، بحار الأنوار: 77/67/6 . 5- المصنّف لابن أبی شیبة: 2/423/13، الفردوس: 4/77/6238، تفسیر القرطبی: 16/336؛ مستدرك الوسائل: 7/370 / 8443 .7- جامع الأخبار: 412/1141، بحار الأنوار: 75/258/53 . 6- جامع الأخبار: 412/1142، بحار الأنوار: 75/258/53 . منبع:كتاب ماه خدا، محمدی ری شهری، ج 1، ص 248.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 993]