تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814808462
ورود سیاست به المپیک ممنوع؟! (2)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ورود سیاست به المپیک ممنوع؟! (2)سیاست در المپیک پکن
با آن كه در منشور كمیته بین المللی المپیك آمده است كه بازی های المپیك باید عاری از هرگونه دخالت ها و بازی های سیاسی باشد و پنج حلقه نماد اتحاد میان پنج قاره جهان است؛ اما این بازی ها هیچ گاه از حساسیت ها و ملاحظات سیاسی بدور نبوده است. هرچند دولت چین تمام تلاش خود را به کار بسته تا از هرگونه حضور سیاست در این مسابقات جلوگیری کند اما بعید است کشورهای غربی و رسانه های آنها از چنین فرصت مناسبی برای انتقاد نکردن از کشور معمولاً مخالف غرب که حالا ابرقدرتی محسوب می شود استفاده نکنند.
جنجالهای سیاسی با عبور مشعل المپیک آغاز شد و کشورهای غربی حول یك خواسته اجماع كردند و آن این كه گردش مشعل المپیك در سرزمین خویش را به گرفتن تعهد از چین در زمینه حقوق بشر و دادن امتیازات سیاسى به اپوزیسیون مشروط سازند. اما بازى سیاسى بزرگى كه غرب شروع كرد یك مستمسك محلى و بومى نیز پیدا كرد و آن شورش خونین تبت است، غائله اى كه در آستانه حركت مشعل المپیك به راه افتاد. این غائله همه لوازم لازم براى درگیر كردن دولت میزبان المپیك در بحران داخلى و بحران خارجى را در خویش نهفته بود. این شورش ها كه از سوی بودائیان تبت آغاز شد با موضع گیری دالای لاما رهبر تبعیدی بودائیان درامریكا، تبدیل به اعتراضات بین المللی علیه چین گردید و كشورهای غربی از چین خواستند تا حقوق بشر را در این كشور رعایت نماید. جرج بوش اولین رئیس جمهوری است كه به طور علنی با دالایی لاما از مخالفان دولت چین دیدار كرد. بوش همچنین با چند نفر دیگر از مخالفان دولت چین در كاخ سفید ملاقات كرد.
بعد از آنکه این بازی سیاسی جدی تر شد، برخی کشورهای غربی حضور خود در مراسم افتتاحیه را به برخی پیش شرطها مشروط کردند. حتی هیات مدیره المپیک نیز به این بازی سیاسی وارد شد و در اولین اعلامیه خود به جای تاکید به توصیه های ورزشی به تکرار مدعیات کشورهای غربی مبادرت کرد: درخواست پایبندى به اصول دموكراسى و لیبرالیسم در كشورى كه سوسیالیسم را اساس رفتار سیاسى خود قرار داده است.دبیر کل سازمان ملل بان كى مون نیز وارد این ماجرا شد. او از پیش از آغاز المپیک زمزمه هایی مبنی بر عدم حضور خود را بر سر زبانها انداخت، و سرانجام نیز در این رویداد بزرگ ورزشی حاضر نشد. رفتار دبیرکل سازمان ملل بزرگترین ضربه را به ماهیت صلح طلبانه بازی های المپیك وارد كرد، در حالی که چینى ها تصور می کردند او به عنوان یک شرقی و در مقام بزرگترین مقام رسمی ملل جهان به صلح و دوستی و انجام هرچه بهتر بازی ها کمک خواهد کرد. متاسفانه کشورهای کره جنوبی و ژاپن به عنوان قدرتهای بزرگ آسیا به جای آنکه در این مجادله طرف چین را بگیرند به سوی آمریکا و کشورهای غربی متمایل شدند و مواضع آنها را تکرار کردند.سازمان عفو بین الملل در گزارشی که در آستانه بازی های المپیک پخش شد، از وخیم شدن وضع حقوق بشر در چین خبر داد و یکی از مسوولان عفو بین الملل از سران کشورهای جهان خواست از فرصت حضور در مراسم افتتاحیه بازی های المپیک برای اعتراض به نقض حقوق بشر در این کشور استفاده کنند. چین همواره با رد اتهام های نقض حقوق بشر در این کشور، میزبانی بازی های المپیک را عاملی برای بهبود شرایط زندگی و وضع معیشتی صدها میلیون تن از شهروندان عنوان کرده است. قدرتهای بزرگ صحنه المپیک را به مکانی برای تسویه حسابهای سیاسی خود مبدل کرده اند. در واقع حق ورود سیاست به المپیک تنها از کشورهای جهان سوم سلب شده است.مراسم افتتاحیه المپیك نیز از از حاشیه‌های سیاسی خالی نبود؛ بازیگوشی‌های «جورج بوش» كه گویا از نشستن بر سكوهای ورزشگاه كشور رقیب، زیاد دل خوشی نداشت و حركات او كه با عصبانیت نیز همراه بود، سوژه بیشتر كارگردانان قرار گرفت. هنگام رژه ورزشکاران آمریکایی، بوش رییس جمهور این کشور از سوی تماشاگران هو شد اما در مقابل هنگام عبور ورزشکاران عراقی از جلوی جایگاه ویژه تمام تماشاگران به صورت یک صدا به تشویق او پرداختند. به تصویر كشیدن چهره عبوس و گرفته «ولادیمیر پوتین» هنگام اعلام حضور كاروان ورزشی گرجستان هم از دیگر حاشیه‌های جالب این مراسم بود.به نظر می رسد قدرتهای بزرگ صحنه المپیک را به مکانی برای تسویه حسابهای سیاسی خود با کشورهای در حال توسعه قلمداد می کنند. در واقع حق ورود سیاست به المپیک تنها از کشورهای جهان سوم سلب شده است. تنظیم در گروه جامعه و سیاست
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 395]
-
گوناگون
پربازدیدترینها