محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798516990
نقش مادران و زنان در تربيت يك نسل
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: نقش مادران و زنان در تربيت يك نسل منتظر چيست. آيا نقش آنان را در برخي عرصهها نميتوان بيشتر از مردان دانست؟ در سورة قصص، كه به ماجراهاي قوم بنياسراييل و حضرت موسي پرداخته، خداوند تكوّن شخصيت و رشد او را در كنار سه زن مؤمن فوق العاده (مادر و خواهر ايشان و همسر فرعون) نشان مي‌دهد كه مي‌توانند الگوي زنان عصر انتظار باشند. مسلماً اگر زنان بخواهند در عصر انتظار فرزنداني مطهّر تربيت كنند بايد ويژگي‌هاي فوق العاده‌اي داشته باشند؛ مادر حضرت موسي ظرفيت دريافت وحي داشته است. هر چند اين وحي در حدّ انبيا نبوده ولي شايد مصداقي براي اين سخن حضرت علي(ع) در نهج البلاغه بوده كه، «خداوند بندگاني دارد كه در فكرهايشان با آنان نجوا مي‌كند» و يا آنچه در «مناجات شعبانيه» از خداوند متعال درخواست مي‌كنيم كه «خداوندا مرا از آنان قرار بده كه از درون با ايشان نجوا مي‌كني و آنان در بيرون براي تو عمل مي‌كنند». برخي ديگر از ويژگي‌هاي ممتاز مادر حضرت موسي از اين قرار است: وقتي خداوند به او وحي مي‌كند كه موسي را شير بدهد؛ يعني عصارة وجود و مادة جسم آن زن را براي پرورش اين پيامبر خدا قبول كرده است. اگر صرفاً يك احساس مادرانه بود كه نيازي به وحي نداشت؛ خداوند در پاسخ به احساس مادرانه و نگراني‌هاي او از كشته شدن موسي، به مادرش دستور مي‌دهد او را به رود خروشان نيل بيفكند. شجاعت و يقين او به خداوند بايد در حدّ بسيار بسيار بالايي باشد و توحيد قدرتمندي در قلبش وجود داشته باشد كه به عنوان يك مادر چنين دستوري را امتثال كند؛ البته در آية بعد خداوند لطافت ارتباط با يك زن را بيان كرده و مي‌گويد كه ما فرزندش را به او بازخواهيم گرداند؛ خداوند در همين لحظه به مادر موسي نويد نبوت او را مي‌دهد: ما او را به تو باز مي‌گردانيم و او را از پيامبران قرار خواهيم داد. نويد نبوت مانند مقام‌هاي دنيايي نيست، بلكه پيام يك مجموعه مسئوليت و تكليف است، نه خوشي و راحتي؛ آن هم حضرت موسي كه قرار بوده با سه قدرت نظامي، سياسي و اقتصادي فرعون، هامان و قارون مبارزه كند. اين زن بايد خود بانويي لطيف، عابد، عارف، سياسي و با درك نظامي باشد كه خداوند به او چنين نويد و جايزه‌اي مي‌دهد و الّا اگر ظرفيت هركدام از اينها را نمي‌داشت، در مقابل اين بشارت، بي‌ترديد موضع مي‌گرفت. تربيت زنان عصر انتظار بايد دقيقاً طبق همين الگو باشد وگرنه خانم زاهد و عابدي كه تفكر و ديد جهاني نداشته باشد هرگز نخواهد توانست فرزندي جهاني تربيت كند. باز به آية 73 سورة هود و ماجراي حضرت ابراهيم(ع) كه نگاه مي‌كنيم، مطالب جالبي در اين باره به چشممان مي‌خورد. حضرت ساره در تصوّر بسياري از ما، يك زن حسود بوده كه به هاجر حسادت ورزيده بود ولي قرآن او را اهل بيت حضرت ابراهيم(ع) مي‌داند. توجه داريم كه در نگاه قرآني، الزاماً فرزند و همسر يك پيامبر، اهل بيت او به شمار نمي‌آيد همان طور كه به صراحت فرزند نوح از اهل بيت او جدا شده است و به نوح خطاب مي‌شود كه فرزندت از اهل بيت تو نيست. در روايات هم داريم كه حسد همانند آتش كه هيزم را مي‌سوزاند، دين را بر باد مي‌دهد پس يك شخص حسود نمي‌تواند اهل بيت پيامبر اوالعزمي با جايگاه حضرت ابراهيم باشد. وقتي ملائك به ساره نويد بچه‌دار شدن را مي‌دهند با تعجب مي‌گويد، من و شوهرم كه پير شده‌ايم! در اين آيه خداوند خود را با دو نام حميد و مجيد (ستوده شوندة بخشنده) به ساره معرفي مي‌كند. اگر اين زن مظهر اين اسم نبود و ظرفيت دريافت آن را نداشت خداوند به او چنين تجلّي نمي‌كرد. اين بانوي با منزلت، مادر پيامبراني مانند اسحاق، يعقوب و يوسف مي‌شود، كه تمام فرزندان در لحظة وفات حضرت يعقوب در پاسخ به سؤال پدر مي‌گويند: خداي تو و پدرت ابراهيم را مي‌پرستيم، يعني نوه‌ها و بازمانده‌هاي اين زن هم همگي موحّد و خداپرست بوده‌اند. در حديث آمده كه، فرزندانتان را با محبّت حضرت علي(ع) تربيت كنيد اگر قبول نكردند و جواب نگرفتيد، به شأن مادرش بنگريد. اين روايت به خوبي جايگاه مادران را مشخص مي‌كند. در تربيت نسل مطهّر بايد توجه داشته باشيم كه مادر و پدر، نقش مشتركي دارند و بايد شاخصه‌هاي متعددي را در نظر بگيرند و فعاليت‌هاي متنوعي را انجام دهند تا بتوانند به اين مهمّ دست يابند. منبع : mouood.org
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 693]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها