واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: بهترين روش برقراري ارتباط با ديگران مبتني بر پرسش کردن است. در اين شيوه ارتباطگيري، سوالاتي که با حالت استفهام شروع مي شوند مانند چرا، چگونه و چطور تکنيکهايي هستند براي ايجاد ارتباط با ساير اشخاص. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگ "بهانديش" به نشاني http://behandish.blogfa.com در ادامه ميخوانيد: اما آيا طرح هر پرسش ميتواند زمينهي ارتباط دو جانبهاي را که مورد انتظار است را فراهم نمايد؟ براي نمونه براي ايجاد ارتباط با يک بيمار کدام سوال بهتر است؟ چرا گوشهگير شدهاي؟ يا چطور ميتواني با سايرين بيشتر معاشرت نمايي؟ بدون شک، پرسش دوم مناسبتر به نظرميرسد، زيرا نه تنها ادامه ارتباط را ميسر ميسازد، بلکه برخلاف پرسش اول که پاسخ آن آري يا نه است به قطع ارتباط نميانجامد. پس براي ايجاد ارتباط با ساير اشخاص بايد در زمينههايي که خوشايند آنان است سوال كرد. بدين ترتيب ارتباط شما با شخص موردنظر به راحتي برقرار خواهد شد. بنابراين براي ارتباط پايدار نبايد انتخاب پرسش مناسب را فراموش کرد. گام بعدي در برقراري ارتباط دوجانبه گوش دادن به صحبت هاي مخاطب است. وقتي سوال ميکنيد به جواب آن گوش فرا دهيد به گونهاي که گوينده مطمئن باشد آنچه ميگويد شما به عنوان شنوندهاي خوب آن را دريافت ميکنيد. پس ميتوان نتيجه گرفت زماني که سوال ميکنيد، ولي شنوندهاي خوب نيستيد و دنبال مطلبي ديگر در ذهن خود ميگرديد و يا چشم و گوش را به ساير جهات ميسپاريد، گوينده به تدريج از گفتن بازمي ماند. از اين رو، لازمهي ايجاد ارتباط مناسب دو جانبه خوب گوش دادن يا (شنونده خوب بودن ) است . گام سوم در جهت ايجاد ارتباط دو جانبه ، داشتن روابط انساني و ابراز عواطف انساني است ، همه انسانها بدون استثناء از عواطف و محبت انساني لذت مي برند، اهميت به خواستهاي معقول انسانها گامي است اصولي در برقراري و تداوم ارتباطات. در نتيجه بي اعتنايي به احساسات و عواطف و نيازهاي انساني و عدم توجه به فضايل انساني ، گوينده را در ايجاد ارتباط با شکست مواجه خواهد ساخت . لذا ضروري است که با هر شخصي با توجه به سن ، جنس ، شغل و تحصيلات وي ارتباط خاص ايجاد نمود، به عنوان مثال ايجاد ارتباط با يک پزشک با مشکلات خاص حرفه خود با يک بازرگان با معضلات و خواسته هاي مختص به خود، تفاوت دارد. از اين رو، توجه به مشکلات مخاطب و ايجاد روابط انساني با وي ، شما را در ايجاد ارتباط دو جانبه خوب و پايدار ياري مي نمايد. گام چهارم در برقراري ارتباطي مؤثر، قرارگرفتن در موج رفتار و گفتار شنونده است . برخي از افراد هنگام صحبت طرف مقابل ، در افکار خود فرو مي روند و به جاي اينکه شنوندهاي خوب براي گوينده باشند و به اظهارات و علايق و مشکلات گوينده توجه نمايند و در فرصت مناسب عنان صحبت را بر سر مسايل مورد علاقه و مهم گوينده براي رسيدن به مقاصد مورد نظر پيش ببرند، دنبال مطلبي در ذهن خود مي گردند تا به صورت کليشهاي و قالبي براي طرف مقابل مطرح نمايند. پنجمين گام براي ايجاد ارتباط دو جانبه و تداوم آن داشتن زبان مشترک با اوست . بديهي است بدون ابزار ارتباطي قابل فهم و درک ، طرفين مذاکره خيلي زود از تداوم ارتباط باز مي مانند و از روال بحث منحرف ميشوند. بنابراين در هر موقعيتي داشتن ابزار ارتباطي يکسان اجتناب ناپذير است . به عنوان مثال در مصاحبهي شخصي که به فارسي تکلم مي کند با فردي انگليسي زبان ، رسيدن به هدف خاص در شرايطي موفقيت آميز است که يکي از طرفين با زبان طرف مقابل آشنايي کامل داشته باشد. بنابراين نظر، به کاربرد زبان به عنوان يک وسيلهي ارتباطي ، نبايد فراموش کرد که حتي با وجود زباني مشترک با مخاطب ، براي ايجاد ارتباط عميق با وي مي يابد شيوه صحبت کردن با فرهنگ و جايگاه اجتماعي مخاطب متناسب باشد تا امکان ارتباطي راحت براي مخاطب فراهم آيد. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]