واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایرنا:روانشناسان معتقدند كه سياستمداران نميتوانند ماهرانه دروغ بگويند، زيرا حالات و حركات بدنشان آنها را لو ميدهد و هيچ آموزشي هم نميتواند به آنها راههاي غلبه كامل بر حركات در مواجهه با روزنامهنگاران را ياد دهد تا بتوانند حقايق را به طور كامل پنهان كنند. به گزارش روز چهارشنبه شبكه خبري بيبيسي، گزيدن لب، بالا بردن ابرو ويا شيوه راه رفتن آنها روي فرش قرمز براي شركت در يك مراسم رسمي ميتواند آشكاركننده افكار و احساسات سياستمداران باشد. پژوهشگران در جريان برگزاري يك همايش علمي در انگليس، چگونگي ارزيابي نشانههاي رفتاري سياستمداران براي درك احساسات دروني شان را توضيح دادند. دكتر "پيتر كولت" استاد پيشين دانشگاه "آكسفورد" در جشنواره انجمن علوم انگليس در اينباره گفت: "هيچكس نميتواند از ديد يك روانشناس فرار كند. هر سياستمداري حالات مشخص منحصر به فردي دارد كه از ديد يك متخصص ميتواند بيانگر استرس و فشار رواني در جريان سخنراني يا كنفرانس خبري باشد، مثلا "توني بلر" نخست وزير انگليس هرگاه در موقعيتي قرار ميگيرد كه دچار اضطراب ميشود ناخودآگاهانه انگشت كوچك خود را تكان ميدهد." در يك جلسه تخصصي در انجمن علمي انگليس همچنين گفته شد توني بلر وقتي احساس ميكند كه مورد تهديد قرار دارد روي شكمش دست ميكشد، حالتي كه از زمان كودكي در اوباقي مانده است. از سوي ديگر روانشناسان ميگويند "جرج بوش" رييس جمهور آمريكا در زمان اضطراب گونهاش را از داخل دهانش گاز ميگيرد و يك مورد مشهور براي دانشمندان در اين زمينه رابطه بين توني بلر با "گوردون براون" وزير اقتصاد بود كه سرشار از حالات دروغگويي بود. در همين حال پروفسور "جفري بيتي" از دانشگاه منچستر توضيح ميدهد: "از يك سو براون تظاهر ميكرد كه از بلر پشتيباني ميكند، ولي اگر شما به لبخند او در هنگام بيان آن جملات دقت كنيد، احساسات دروني كه در وراي اين لبخند نهفته است را درك خواهيد كرد و آن لبخند در واقع يك لبخند تمسخرآميز بود." دكتر كولت اضافه ميكند: "وقتي شما يك لبخند طبيعي را درنظر ميگيريد، دهان حركتي رو به بالا دارد و همه قسمتهاي آن حركتي همنوا دارند، ولي لبخند براون يك لبخند نمايشي بود." دكتر كولت همچنين توضيح ميدهد كه شيوه برقراري ارتباط بين سياستمداران نيز با نگاه كردن آنها به يكديگر قابل تشخيص است. وقتي كسي در حال سخنراني است و سياستمدار ديگري در آن جلسه به جايي در دوردست خيره شده است، در واقع سياستمدار نشان ميدهد كه سخنان آن فرد آن قدر اهميت ندارد كه شايان توجه باشد. روانشناسان خاطر نشان ميكنند كه سياستمداران همچنين حركات غيرعمدي براي اقناع كردن مخاطبان درباره موضوع مورد بحث، دارند. در برخي موارد سياستمدار ممكن است نسبت به تاثير اين حالات خود آگاه باشند. دكتر كولت براي نمونه، از "بيل كلينتون" رييس جمهور پيشين آمريكا نام ميبرد كه وقتي ميخواست احساسات خود را آشكار كند، لبش را ميگزيد. كلينتون ۱۵بار در طول دو دقيقه عذرخواهي خود از مردم آمريكا براي رابطهاش با "مونيكا لووينسكي" در برابر تلويزيون لبش را گزيد. ساير موارد ممكن است كمتر از پيش تدبير شده باشد، ولي در زماني كه سياستمدار ميخواهد صميمانه يا قدرتمند جلوه كند، نمايان ميشوند. دكتر كولت ميگويد: "جرج بوش " رئيس جمهور آمريكا مانند يك پرورش اندام كار راه ميرود. دست هايش را از بدنش دور نگه ميدارد و به نظر ميرسد او با اين كار ميخواهد خودش را تنومندتر از آن چه واقعا هست، جلوه دهد، در حالي كه "توني بلر" نخست وزير انگليس وقتي ميخواهد خودش را صميمي نشان دهد با ژستي فروتنانه ابروهايش را بالا ميبرد، اما روشن است كه علي رغم تلاش آنها، سياستمداران هرگز نميتوانند كنترل كاملي بر روي علائم رفتاري خود داشته باشند. روانشناسان ميگويند وقتي يك سياستمدار آشكارا دروغ ميگويد، زبان بدنش او را لو ميدهد. پروفسور "بيتي" تاكيد ميكند: "شما ميتوانيد به سياستمداران ياد بدهيد كه چطور لبخند بزنند، ولي عملا لبخندي طبيعي نخواهد بود و اين كار مشكلي است كه بخشهاي مختلف مغز بر عهده دارند و شما نميتوانيد آن را جعل كنيد."
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]