واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: * درد بعد از عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد؛ ولی در هر فرد با فرد دیگری متفاوت است و البته بستگی به محل قرارگیری پروتز نیز دارد، مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه سینه ای همراه با درد بیشتری است، چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. معمولا در 5 روز اول بعد از عمل، نیاز به مُسکن برای کم کردن درد از سوی پزشک تجویز می شود. * بعد از عمل، سینه ها تا حدودی ورم کرده و این حالت معمولا 2 تا 3 هفته بعد از بین می رود. گاهی ممکن است ورم دو سینه با هم متفاوت باشد. این حالت کاملا عادی است و به مرور زمان برطرف می شود. * بعد از عمل، مساله ای که برخی افراد را دچار نگرانی می کند، این است که اظهار می کنند سینه خیلی در بالا قرار گرفته که این حالت نیز عادی است. در طی 2 ماه بعد از عمل پروتز در اثر جاذبه زمین جای خود را پیدا کرده و به پایین آمده و حالت طبیعی پیدا می کند و حتی ممکن است که یک طرف سریع تر از طرف دیگر پایین بیاید که این مشکل نیز به مرور زمان برطرف می شود. * تغییر احساس در نوک سینه و خود سینه نیز موقتی است. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان را از دست می دهند. برخی فقط کمی کاهش در حس سینه دارند و بعضی افزایش حس دارند. در اکثر موارد بزودی این مشکل برطرف می شود. دوره کامل بهبودی و درمان گاهی تا 18 ماه طول می کشد. بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داشته باشیم؟ به طور کلی این عمل نیز مانند تمام اعمال جراحی دیگر می تواند عوارضی به دنبال داشته باشد. به دنبال این جراحی، 2 دسته از عوارض می توانند برای بیمار ایجاد شوند. 1- عوارضی که می توانند در تمام اعمال جراحی ایجاد شود. مثل عفونت محل زخم، عوارض بیهوشی و خونریزی و... که جزو شاخص ترین مثال ها در این خصوص می باشد. اگر چه این عوارض در عمل جراحی پروتز سینه بسیار نادر می باشد؛ ولی به هر حال احتمال ناچیزی از وقوع وجود دارد. 2- عوارض اختصاصی در این عمل، ایجاد عفونت پروتز است. این عارضه به ویژه با درمان های پیشگیرانه آنتی بیوتیکی بسیار نادر است و احتمال ایجاد آن، بسیار کم می باشد. عارضه دیگر ایجاد کپسول دور پروتز است. گاهی سیستم دفاعی بدن فرد در دراز مدت، پروتز را به عنوان یک جسم خارجی در نظر گرفته و به آن حمله می کند. در این حالت کپسولی دور پروتز ایجاد می شود و التهاب آن باعث کشش و کوچک شدن فضا و سفتی و تغییر شکل سینه می شود. اگرچه این حالت نیز قابل درمان به وسیله داروها یا جراحی دیگر است ولی این عارضه از مواردی است که آزار دهنده می باشد. پیش بینی این که این حالت در کدام بیمار ایجاد می شود بسیار مشکل است. (وجود کپسول به خودی خود یک موضوع طبیعی است اما منقبض شدن آن باعث بروز این عارضه و بد شکلی سینه می شود) امروزه با به کارگیری پروتزهای جدید این عارضه کمتر دیده شده است. آیا شیردهی و حاملگی برای زنانی که پروتز سینه دارند امکان پذیر است؟ باید این مساله را بدانید که پروتز سینه هیچ مانعی را برای شیردهی ایجاد نمی کند و فرد قادر به تولید شیر کافی خواهد بود. حاملگی برای فردی که پروتز سینه دارد هیچ مانعی ندارد و مانند تمام افراد عادی بافت های سینه در طی بارداری بزرگ شده و پوست نیز کشیده می شود و بعد از حاملگی و پایان شیردهی بافت سینه کوچک و جمع خواهد شد. پیش بینی این که چه میزان، این تغییرات رخ خواهد داد غیرممکن است ولی حجم پروتز سینه طی بارداری و شیردهی به همان اندازه باقی خواهد ماند. مواردی که باید بعد از عمل به آن ها توجه کنیم بعد از عمل به آرامی می توانید راه بروید و کارهای بسیار سبک را انجام دهید ولی باید توجه داشته باشید که تا 10 روز اول از انجام هرگونه کارهای کشیدنی یا بلند کردنی پرهیز کنید. بعد از این مدت حتی می توانید به سر کار خود برگردید، تمرینات سبک دست و پاها را بعد از 3 هفته شروع کنید و تمرینات بازوها و شانه ها و شنا کردن را می توانید بعد از 6 هفته شروع کنید. رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است و فعالیت جنسی بعد از 4 هفته مانعی ندارد. محل زخم باید بانداژ مناسبی داشته باشد و لازم است که به مدت 2 هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از یک هفته پانسمان برداشته خواهد شد و زخم بررسی و بازبینی شده و کمی تمیز می شود. خوشبختانه جای زخم ها کوچک بوده و حدود 4 سانتی متر است. در ابتدا جای زخم ها قرمز، ملتهب، برجسته و حتی دارای خارش می باشد که به مرور زمان کم رنگ شده و صاف می شود. این فرآیند یک حالت عادی در التیام زخم است و حدود 2 سال طول می کشد. برای تسریع و تسهیل فرآیند ترمیم می توان از لیزر و ماساژ روزانه کمک گرفت. افراد مناسب برای این جراحی چه کسانی هستند؟ افراد مناسب برای این جراحی کسانی هستند که سینه های کوچکی دارند و می خواهند سینه بزرگ تری داشته باشند یا این که در سینه های شان عدم تقارن و اختلاف سایز و اختلاف شکل وجود دارد و همچنین کسانی که بر اثر شیردهی و یا لاغر شدن سینه های شان کوچک و شل شده است. موارد منع این عمل برای کسانی است که بیماری داخلی جدی دارند یا کسانی که تصورات و انتظارات غیرعادی و غیرواقعی از این جراحی دارند و همچنین کسانی که سابقه سرطان پستان در افراد فامیل درجه یک و 2 آن ها قویا شدید است، به علت تداخل احتمالی پروتز در تصاویر ماموگرافی بهتر است این عمل را انجام ندهند. محدوده سنی وجود ندارد و زمانی که بلوغ سینه کامل شده باشد یعنی 18 سالگی به بعد، این عمل قابل انجام است. همچنین در سنین بالا و در سنین بعد از یائسگی مشکلی ایجاد نمی کند. آیا پروتزهای سیلیکونی خطرناک هستند؟ پوسته خارجی تمام پروتزها از ماده ای به نام سیلیکون ساخته شده است ولی ماده پُرکننده پروتزهای مختلف با هم متفاوت است که این مواد می تواند از آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ژل ساده یا ژل منسجم تقسیم می شود، ژل شکر و نمک(هیدروژلی) و روغن سویا(تری لوسنت) که اخیرا کشف شده و تا بررسی های بیشتر مورد استفاده قرار نمی گیرد، تشکیل شده باشد. رایج ترین پروتز مورد استفاده در حال حاضر ژل سیلیکونی است چرا که به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکون که با طبیعت سینه سازگار است مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است. از آن جایی که سیلیکون در مایعات بدن و همچنین به میزان زیادی در محیط اطراف ما وجود دارد سازگاری پروتزهای سیلیکونی یا بدن انسان نسبت به سایر مواد بالاتر است و هیچ مدرک علمی و قاطعی وجود ندارد که نشان دهد مواد سیلیکونی موجود در پروتزهای سینه خطر بیماری های بافت های همبندی یا سرطان سینه را افزایش می دهد. جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1530]