واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
1- شاد باشيم؛ شاد بودن هميشه ارزشمند است، پس سعي کنيم خود را خوشحال و سرحال نشان دهيم تا خستگي را از تن شريک زندگي خود دور کنيم. 2- صبور باشيم؛ اگر رفتار همسرمان را خوشايند نميدانيم بهتر است با حوصله و تأمل و در شرايط مناسب او را از چگونگي رفتارش آگاه کنيم. 3- منطقي رفتار کنيم؛ مسايل را منطقي و درست بررسي کنيم و به جاي منافع شخصي، مصالح زندگي مشترک را در نظر بگيريم و بيطرفانه قضاوت کنيم. 4- کم توقع باشيم؛ از همسرمان آنقدر انتظار داشته باشيم که بتواند به انتظارات پاسخ دهد. 5- مثبتنگر باشيم؛ با بياد آوردن لحظات شيرين زندگي بدبيني را از خود دور کنيم، به رفتارهاي خوب همسرمان بيشتر بينديشيم و جنبههاي خوب زندگي را فراموش نکنيم. 6- خوشبين باشيم؛ داشتن نگاه خوشبينانه به زندگي و اطرافيان باعث ايجاد آرامش و بذل محبت و عاطفه ميشود. 7- يکدل باشيم؛ درک متقابل موجب ايجاد تفاهم ميشود و يکدلي به وجود ميآورد. 8- شنونده ي خوبي باشيم؛ هنگامي که همسرمان با ما صحبت ميکند حتيالامکان به چشمان او نگاه کنيم و يا با اشاره و سرتکان دادن نشان دهيم که به حرفهاي او توجه داريم. 9- مشوق همسر خود باشيم؛ براي رفتارها و صحبتهاي همسرمان ارزش قائل شويم و با يادآوري موقعيتهاي موفق گذشته ، او را تشويق کنيم تا آينده ي بهتري داشته باشد. 10- به پيشرفت يکديگر اهميت دهيم؛ آنقدر صميمي باشيم که پيشرفت و ترقي همسرمان يکي از آرزوهاي ما باشد، در حقيقت اولين کسي که از اين پيشرفت سود ميبرد ما هستيم. 11- خوش قول باشيم؛ براي حرفها و قولهاي خود ارزش قائل شويم و خود را در مقابل آنها مسوول بدانيم خوشقولي نشانه ي احترام به خود و همسر است. 12- به شخصيت همسرمان احترام بگذاريم و حرمت يکديگر را نزد خانواده و دوستان و ... حفظ کنيم. 13- ارتباط کلامي و عاطفي خود را حفظ کنيم؛ سعي کنيم با همسر خود درباره ي مسائل مختلف گفتگو کنيم. صحبت کردن بهترين راه آگاهي از افکار و احساسات همسر ميباشد. 14- با يکديگر مهربان باشيم؛ همسرمان را جزئي از وجود خود بدانيم، محسناتش را بازگو کنيم، برايش خوبي بخواهيم و در راه کمک به همسرمان تمام تلاش خود را به کار ببريم. با مهرباني ميتوانيم مالک قلبهاي يکديگر باشيم و رابطه ي گرم و صميمي بر قرار کنيم. 15- محبتپذير و قهر گريز باشيم؛ منش توأم با مهرباني و دوري از قهر و کينه صفت همسران فداکاراست. تلاش کنيم که آيينه ي زندگيمان شفاف و بدون غبار کدروت باشد. 16- راستگو باشيم؛ صداقت و راستي از بهترين سرمايههاي زندگي مشترک است. هرگز نبايد به دروغ و نيرنگ متوسل شويم حتي اگر حقيقت به نفع ما نباشد. فراموش نکنيم که دروغ پايههاي زندگي را سست ميکند. 17- محيط خانواده را با صفا کنيم؛ فضاي عاطفي خانواده بايد چنان مطلوب و دوست داشتني باشد که همسرمان در آن احساس رضايت خاطر کند و از امنيت رواني برخوردار باشد. 18- به ارزشهاي ديني، اخلاقي و خانوادگي پايبند باشيم؛ ارزشها از ارکان و ستونهاي اصلي خانواده محسوب ميشوند و مقيد بودن به ارزشها موجب دوام و استحکام خانواده ميشود و اصالت آن را حفظ ميکند. 19- به نيازهاي همسر توجه کنيم؛ رفتار دلنشين و توأم با متانت موجب ميشود خواستههاي خود را به راحتي بيان کند. 20- بهداشت رواني همسر را تأمين کنيم؛ در سايه ي سلامت جسمي و رواني ميتوانيم به هدفهاي خود برسيم، بنابراين بايد به رفتار او توجه نماييم و از افسردگي و خموديش جلوگيري کنيم. 21- با يکديگر مشورت کنيم؛ هر يک از همسران بايد حق داشته باشند نظر و پيشنهاد خود را بيان کنند. با مشورت کردن، راه رسيدن به زندگي سالم کوتاه تر ميشود. 22- قدرشناس باشيم؛ از همسرمان به خاطر انجام وظايف، مسووليتها و همکاريهايش قدرداني کنيم براي ابراز سپاسگزاري و تشکر به کلمههاي خاصي نيازمند نيستيم! 23- احساس مسووليت داشته باشيم؛ هر يک از همسران بايد خود را در مقابل کاري که برعهده گرفتهاند متعهد بدانند و از انجام دادن آن شانه خالي نکنند. 24- برنامهريزي کنيم؛ در حقيقت برنامهريزي به زندگي خانوادگي نظم و سامان ميبخشد. 25- الگوي خوبي باشيم؛ طوري رفتار کنيم که الگوي رفتاري مناسبي براي همسر و فرزندان خود باشيم. 26- خود را به جاي همسرمان بگذاريم؛ دنيا را از دريچه ي نگاه او ببينيم و از خود بپرسيم : «اگر من جاي او بودم چه ميکردم؟» 27- به خواستهها و افکار يکديگر احترام بگذاريم؛ فراموش نکنيم که ازدواج پيمان همکاري و تشريک مساعي است. 28- ميانه رو و متعادل باشيم؛ حضرت علي (ع) فرمودهاند «خيرالامور اوسطها»، پس اگر در تمام امور زندگي (خوردن، خوابيدن، مسافرت و حتي محبت کردن و...) اعتدال را رعايت کنيم کمتر دچار مشکل ميشويم. 29- با جملات زيبا از همسر خود دلجويي کنيم؛ يک جمله ي شورانگيز ميتواند طوفاني از خشم وغضب و نفرت را خاموش کند و بناي زندگي را از خطرات گوناگون دور سازد. 30- روابط زناشويي را بسيار مهم بدانيم؛ عدم توجه به اين روابط موجب ايجاد مشکلات مختلف خانوادگي، روحي و رواني براي هر يک از طرفين ميشود و زندگي را با خطرهاي جدي روبرو ميکند. 31- به همسر خود بگوييم که من به خاطر عشق به تو همه ي سختيهاي زندگيمان را ميپذيرم چنين جملاتي باعث دلگرمي او ميشود. 32- همسر خود را راضي کنيم؛ بايد طوري رضايت همسرمان را جلب نماييم که مطمئن باشيم هيچ وقت ما را ترک نميکند و يا در هيچ مشکلي ما را تنها نميگذارد. 33- با متانت و صداقت قبول کنيم که در بعضي از کارها همسرمان شايستهتر است. 34- براي سخن و پيشنهاد همسرمان احترام قائل شويم و خود را عقل کل ندانيم. باور داشته باشيم که هميشه همه چيز را همگان دانند. 35- سختيها و مشکلات محيط کار را در حد ضرورت با همسرمان در ميان بگذاريم؛ هم فکري بار مشکلات را سبکتر مينمايد. 36- فرمان ندهيم؛ نبايد خانه را به پادگان تبديل کنيم، متوجه باشيم که خانه کانون عشق و محبت است نه محل يکه تازي و خشونت. 37- تعصبات غلط و افکار مزاحم را از خود دور کنيم؛ افکار مزاحم مانند خوره، سلامت رواني انسان را از ميان ميبرند. بهتر است به جاي اعمال تعصبات دست و پاگير انرژي خود را صرف توجه به همسر و خانواده نماييم. 38- از ازدواج خود اظهار پشيماني نکنيم؛ زندگي و روابط خود را با ديگران مقايسه نکنيم و از ياد نبريم که زندگي هر کسي مطابق سليقه و عقل و درايت او اداره ميشود. 39- روي نقاط ضعف همسر خود انگشت نگذاريم؛ هر فردي ممکن است در موارد مختلف دچار ضعف باشد آشکار کردن و بزرگ جلوهدادن اين نقاط ضعف موجب ايجاد کدورت ميشود. هرگز نبايد از نقطه ضعفها به عنوان اسلحهاي براي سکوت يا شکست دادن همسر استفاده کنيم. 40- مقابله به مثل نکنيم؛ از رفتارهاي تلافي جويانه بپرهيزيم و سعي کنيم به جاي مقابله به مثل، رفتار مناسب را به او يادآوري نماييم. منبع : انجمن علمي آموزشي مدرسين - با تغيير و تلخيص
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 408]