تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804596153
صفات ظاهري و باطني امام كاظم عليه السلام
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: صفات ظاهري و باطني امام كاظم عليه السلام
نام امام هفتم ما، موسي و لقب آن حضرت کاظم (عليهالسلام) کنيه آن امام "ابوالحسن" و "ابوابراهيم" است. شيعيان و دوستداران لقب "باب الحوائج" به آن حضرت داده‌اند. تولد امام موسي کاظم (عليهالسلام) روز يکشنبه هفتم ماه صفر سال 128هجري در "ابوأ " اتفاق افتاد. دوران امامت امام هفتم حضرت موسي بن جعفر (عليهماالسلام) مقارن بود با سال‌هاي آخر خلافت منصور عباسي و در دوره خلافت هادي و سيزده سال از دوران خلافت هارون که سخت‌ترين دوران عمر آن حضرت به شمار است. امام موسي کاظم (عليهالسلام) از حدود 21 سالگي بر اثر وصيت پدر بزرگوار و به امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسيد، و زمان امامت آن حضرت سي و پنج سال و اندکي بود كه مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بيشتر بوده است، البته غير از حضرت ولي عصر (عج). حضرت کاظم (عليهالسلام) داراي قامتي معتدل بود. صورتش نوراني و گندمگون و رنگ مويش سياه و انبوه بود. بدن شريفش از زيادي عبادت ضعيف شده بود، ولي همچنان روحي قوي و قلبي تابناک داشت. امام کاظم عليه السلام به تصديق همه مورخان، به زهد و عبادت بسيار معروف بوده است. حضرت موسي بن جعفر (عليهماالسلام) از عبادت و سخت‌کوشي به "عبد صالح" معروف و در سخاوت و بخشندگي مانند نياکان بزرگوار خود بود. کاظم يعني: نگهدارنده و فروخورنده خشم. اين رفتار در برابر کسي يا کساني بوده که از راه جهالت و ناداني يا به تحريک دشمنان به اين کارهاي زشت و دور از ادب دست مي‌زدند. امام كاظم(عليه السلام) کيسه‌هاي سيصد ديناري و چهارصد ديناري و دو هزار ديناري مي‌آورد و بر ناتوانان و نيازمندان تقسيم مي‌کرد. از حضرت موسي کاظم عليه السلام روايت شده است که فرمود: "پدرم (امام صادق عليهالسلام) پيوسته مرا به سخاوت داشتن و کرم کردن سفارش مي‌کرد." امام (عليهالسلام) با آن کرم و بزرگواري و بخشندگي خود لباس خشن بر تن مي‌کرد، چنانکه نقل کرده‌اند: "امام بسيار خشن‌پوش و روستايي لباس بود" و اين خود نشان ديگري است از بلندي روح و صفاي باطن و بي اعتنايي آن امام به زرق و برق‌هاي گول زننده دنيا. امام موسي کاظم (عليهالسلام) نسبت به زن و فرزندان و زيردستان بسيار با عاطفه و مهربان بود. هميشه در انديشه فقرا و بيچارگان بود، و پنهان و آشکار به آنها کمک مي‌کرد. برخي از فقراي مدينه او را شناخته بودند اما بعضي - پس از تبعيد حضرت از مدينه به بغداد - به کرم و بزرگواريش پي بردند و آن وجود عزيز را شناختند. امام کاظم (عليهالسلام) به تلاوت قرآن مجيد انس زيادي داشت. قرآن را با صدايي حزين و خوش تلاوت مي‌کرد. آن چنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد مي‌آمدند و از روي شوق و رقت گريه مي‌کردند. بدخواهاني بودند که آن حضرت و اجداد گراميش را - روي در روي - بد مي‌گفتند و سخناني دور از ادب به زبان مي‌راندند، ولي آن حضرت با بردباري و شکيبايي با آنها روبرو مي‌شد، و حتي گاهي با احسان آنها را به صلاح مي‌آورد، و تنبيه مي‌فرمود. تاريخ، برخي از اين صحنه‌ها را در خود نگهداشته است. لقب "کاظم" از همين جا پيدا شد. کاظم يعني: نگهدارنده و فروخورنده خشم. اين رفتار در برابر کسي يا کساني بوده که از راه جهالت و ناداني يا به تحريک دشمنان به اين کارهاي زشت و دور از ادب دست مي‌زدند. امام کاظم عليه السلام به تصديق همه مورخان، به زهد و عبادت بسيار معروف بوده است. حضرت موسي بن جعفر (عليهماالسلام) از عبادت و سخت‌کوشي به "عبد صالح" معروف و در سخاوت و بخشندگي مانند نياکان بزرگوار خود بود. رفتار حکيمانه و صبورانه آن حضرت (عليهالسلام) کم کم، بر آنان حقانيت خاندان عصمت و اهل بيت (عليهم السلام) را روشن مي‌ساخت، اما آنجا که پاي گفتن کلمه حق - در برابر سلطان و خليفه ستمگري - پيش مي‌آمد، امام کاظم (عليهالسلام) مي‌فرمود: "قل الحق و لو کان فيه هلاکک " يعني: حق را بگو اگرچه آن حقگويي موجب هلاک تو باشد. ارزش والاي حق به اندازه‌اي است که بايد افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در فروتني - مانند صفات شايسته ديگر خود - نمونه بود. با فقرا مي‌نشست و از بينوايان دلجويي مي‌کرد. بنده را با آزاد مساوي مي‌دانست و مي‌فرمود همه، فرزندان آدم و آفريده‌هاي خدائيم. از ابوحنيفه نقل شده است که گفت: " او را در کودکي ديدم و از او پرسش‌هايي کردم چنان پاسخ داد که گويي از سرچشمه ولايت سيراب شده است. به راستي امام موسي بن جعفر (عليهماالسلام) فقيهي دانا و توانا و متکلمي مقتدر و زبردست بود." محمد بن نعمان نيز مي‌گويد: "موسي بن جعفر را دريايي بي پايان ديدم که مي‌جوشيد و مي‌خروشيد و بذرهاي دانش به هر سو مي‌پراکند." منبع:سايت امام كاظم عليه السلام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 339]
-
گوناگون
پربازدیدترینها