واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هميشه وقتي مي خواهيم به کسي خبري از يک اتفاق يا واقعه اي بدهيم اگر آن اتفاق کمي هم غير منتظره براي طرف مقابل باشد بهتر مي بينيم که با تجزيه وتحليلها و پيش درآمدهايي فرد را آماده سازيم تا برخورد راحت تري در برابر آن واقعه داشته باشد. در اين مقوله طرف مقابل ما براي اتفاقي که برايش نه چندان جالب و زيباست يک کودک در 4 تا 7 يا 8 سالگي است،فرق نمي کند در هر کدام از اين سنها که باشد راههايي براي آگاهي و آماده سازي اين کودک وجود دارد که مي تواند پس از به دنيا آمدن فرزند دوم بسيار در روابط اين دو فرزند مؤثر بوده ونتيجه ي مطلوب و دلخواه شما را به همراه داشته باشد. 1-ما بزرگترها هميشه فکر مي کنيم که براي آماده سازي فرزند اول بهتر است به او بگوييم يک خواهر يا برادر در راه است و دائما توصيه کنيم که مواظب او باش ،با او دوست باش و اسباب بازيهايت را به او بده ومکررا توصيه هايي که فکر مي کنيم او را براي يک رابطه آماده مي کنيم ،در صورتي که غافليم که دقيقا بين اين رابطه فاصله مي اندازيم و او را دور مي کنيم،حال راه بهتر چيست؟ راه بهتر اين است که در همان اوايلي که مي فهميم فرزند دومي در راه است با لحني ساده وشيرين به فرزندمان بگوييم که خواهر يا برادري در راه است که مي خواهد با تو دوست وهمبازي شده وتو را از تنهايي در بياورد و موضوع را به گونه اي مطرح نکنيم که او احساس مسئوليتي بزرگ را بر دوش احساس کند و خالي از آن توجهي شود که قبل از به دنيا آمدن فرزند اول متوجه او بود. 2-بهتر است اتفاقات شيرين ومطلوبي را که در آينده با آمدن فرزند دوم مي تواند به وقوع بپيوندد برايش باز گو کنيم بطور مثال :با هم رفتن به شهر بازي وپارک،با هم بازي کردن وصدها اتفاق خوشايند ديگري که مطمئنيم ذهنيت فرزندمان را نسبت به ورود فرزند دوم به خانه زيباتر ومطلوبتر خواهد کرد. 3-راه ساده ي ديگري که همه ي اين گروه سني(بين 4 تا 8 سال)برايشان بسيار لذت بخش ودوست داشتني است اين است که مادر مي تواند از همان ابتداي بارداري در طول روز به جاي فرزندي که در شکم اوست با فرزند اول با همان لحن بچه گانه وساده صحبت کرده وارتباط بر قرار کند کما اينکه در اين گفتگو ها خواسته ها وتوقعات فرزندش و احساس او را از چنين اتفاقي از زبان خودش خواهد شنيد و اگر جايي مشکلي وجود داشت در همين مرحله راحت تر مي تواند حل کند. 4-به فرزندمان نگوييم که قرار است ني ني برايت اسباب بازي بياورد وپس از به دنيا آمدن نيز به او بگوييم اين اسباب بازي را او برايت آورده چون کودکان آنقدر با هوشند که مي فهمند که نوزادي به اين کوچکي نمي تواند براي او اسباب بازي تهيه کند، در نتيجه بي هيچ دروغي به او بگوييم که چون فعلا ني ني ما خيلي کوچيک است ونمي تواند با تو بازي کند ما از طرف او اسباب بازي مورد علاقه ات را خريداري کرديم تا تو با آن بازي کني چرا که گفتن اين مطلب براي او خوشايند است واحساس مي کند که چندان هم چيزي تغيير نکرده و او را همچنان مثل قبل دوست داريد. 5-توجه پدر در مرحله ي به دنيا آمدن فرزند دوم بسيار حائز اهميت است چون مادر بدون اينکه خودش بخواهد يا متوجه باشد بيشتر وقتش را به رسيدگي و مراقبت از نوزاد مي گذراند در نتيجه اينجاست که توجه پدر بيش از پيش به فرزند اول مي تواند ذهنيت او را نسبت به کم توجهي مادربه خود عوض کرده واحساس مورد توجه بودن ودوست داشتن را در او همچنان ماندگار سازد و حتي او را به اين دوران ،از اين جهت که بيشتر مورد توجه پدر است علاقه مند تر کند و خاطره اي خوش در بزرگسالي برايش باقي بگذارد.البته نا گفته نماند که مادر نيز مي تواند در کنار رسيدگي به نوزاد با فرزند اولش هم صحبت شده وبا ياد آوري اينکه تو هم اينگونه بزرگ شدي و يا اين کارها را مي کردي وهم اکنون هم مي تواني در بزرگ شدن نوزادمان به من کمک کني او را تنها نگذارد. 6- گاهي اوقات در انتخاب لباس براي نوزاد که مهمان داريم يا مي خواهيم به مهماني برويم چه بپوشد از او کمک بگيريم وبه انتخاب او احترام بگذاريم ودر صورت مناسب نبودن تنها با گفتن بهتر نيست اين يکي را بپوشد با او مشورت کنيم تا به نتيجه برسيم که در اين مرحله هم به او احساس بزرگي و مسئو ليت پذيري را القا کرده ايم و هم توجه داشتن به او را ياد آور شده ايم. «فرزندان درهرسني نياز به آغوش گرم والدين دارند ،از آن دريغ نکنيم» iranerooz.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]