واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: «تربیت» از مسائل مهمى است كه از دیرباز توجه والدین و دیگر متولّیان امر آموزش را به خود مشغول نموده است. در هر دوره اى اندیشمندان بزرگى در شرق و غرب عالم در زمینه تربیت فعالیت هاى علمى و عملى داشته و در این زمینه، نظرات كاربردى مهمى ارائه داده اند. تربیت جنبه های گوناگونی دارد مثل تربیت دینی،اجتماعی،جنسی و ....و در این بین به همان میزان که تربیت جنسی مهم است به همان میزان مورد فراموشی واهمال قرار گرفته است. «تربیت جنسى» انسان یكى از ساحت هاى مهم و پر لغزش تربیتى است. غریزه جنسى از جمله غرایز طبیعى است كه خداوند در حیوان و انسان قرار داده. با وجود این غریزه است كه در انسان نیاز جنسى پیدا مى شود و باید به صورتى صحیح آن را ارضا نماید. برآوردن یا رها نمودن این نیاز رفتارهاى متفاوتى را در انسان به دنبال دارند. صاحب نظران و مربیّان تربیتى به صورت هاى مختلف به اهمیت آن اذعان كرده و توجه عموم مردم را به آن جلب كرده اند. آیة اللّه ابراهیم امینى در این باره مى گوید: « پدران و مادران مسؤول نمى توانند نسبت به غریزه جنسى فرزندان شان بى تفاوت باشند و در این باره برنامه اى نداشته باشند; زیرا تربیت جنسى یكى از دشوارترین و حسّاس ترین انواع تربیت هاست. اندك اشتباه و غفلتى در این باره ممكن است كودكان را به وادى هاى فساد و تباهى بكشاند.»1 نگاهى گذرا به پرونده هاى موجود در مراكز و محاكم قضایى، پاسگاه هاى نیروى انتظامى و صفحات حوادث مطبوعات به این امر گواهى مى دهد كه درصد بالایى از جرایم به عدم تربیت صحیح در زمینه مسائل جنسى برمى گردد. اهمیت این امر آن جا آشكارتر مى شود كه بدانیم رفتارهاى جنسى و غیرجنسى با هم تعامل دارند ، به گونه اى كه رفتارى غیرجنسى زمینه ساز بروز رفتار جنسى مى شود و یا به عكس. از این رو، مى توان ادعا كرد كه غالب رفتارهاى انسان با این غریزه در ارتباط است. این غریزه از زمان بلوغ ، كه همزمان با دوره نوجوانى است، برانگیخته مى شود و نیاز جنسی در انسان احساس شده، ارضاى آن را طلب مى نماید. از این رو، با این كه مسأله غریزه جنسى از دوره نوجوانى به بعد مطرح مى باشد، اما از آن رو كه بنیان شخصیت انسان در دوره هاى پیش از آن پى ریزى مى شود، باید به مسائلى كه در آن دوره ها بر رشد جنسى انسان تأثیرگذارند نیز پرداخته شود. موریس دبس مى گوید: «تغییرات بلوغ ـ به معناى اخص كلمه ـ مستلزم تربیت جنسى است ، ولى هنوز نه در خانواده به این تربیت اهمیت كافى داده مى شود و نه در مدرسه. اغلب اوقات، پدر و مادر از بجا آوردن وظیفه شانه خالى مى كنند و دبیران نیز خود را به نشنیدن مى زنند ، در صورتى كه باید این نكته را خوب به خاطر داشت كه تربیت جنسى جزء لاینفك وظایف مربّیان است. اگر ما مسأله جنسى را از لحاظ اهمیت در ردیف سایر فعالیت هاى انسانى قرار دهیم و آن را موضوع جداگانه و امرى مهم نشماریم ، بسیارى از مشكلاتى كه امروز، ظاهراً، وجود دارد از میان خواهد رفت.»2 ارضاى غریزه جنسى در هر جامعه و مكتبى داراى چارچوب و اصولى است كه رعایت آن ها لازم است. افرادى كه مراعات این چارچوب و اصول را مى نمایند داراى «رفتار بهنجار جنسى» مى باشند و آنان كه این امور را رعایت نكنند داراى رفتار جنسى بهنجار نخواهند بود. افراد یك جامعه كه ارضاى غریزه جنسى خود را در چارچوب ارزش هاى حاكم بر آن جامعه محدود مى كنند و پا را از آن فراتر نمى نهند، داراى «رفتار بهنجار جنسى» مى باشند و در نتیجه، در مورد تربیت جنسى به سطح قابل قبولى در آن جامعه رسیده اند. دین مبین اسلام، كه آیین صحیح زندگى را به مردم مى آموزد ، در زمینه مسائل جنسى بى تفاوت نیست ، بلكه توجه خاصى به آن نموده است.شاید علت آن هم این باشد كه غریزه جنسى بر اغلب مسائل انسانى، اعم از مادى و معنوى، تأثیرگذار است و سرنوشت انسان را دست خوش تغییر و تحول مى گرداند. از این رو، افرادى كه توانسته اند غریزه جنسى خود را تعدیل نمایند و زمام آن را به دست بگیرند ، در زمینه هاى دیگر تربیت، راحت تر به پیش رفته اند. در عصر حاضر، كه اختراع رسانه هاى صوتى و تصویرى گوناگون و پیشرفته و دست رسى آسان كودكان، نوجوانان و جوانان به آن ها در كنار وگوشه شهر و روستا، خانواده هاى مسلمان را با نگرانى شدیدى روبه رو نموده است، ضرورى مى نماید تا با تحقیق بیش تر در این زمینه، گامى (اگرچه ابتدایى) در جهت شناخت ابعاد گوناگون تأثیرپذیرى انسان در امور جنسى و عوامل تأثیرگذار بر رفتار جنسى وى برداشته شود. بخش خانواده در این مقاله سعی داشت اهمیت موضوع را برای شما والدین و مربیان روشن کند و در مقاله ی بعد به تفضیل به بررسى «تأثیرپذیرى جنسى انسان» و «عوامل تأثیرگذار بر رفتار جنسى»، بخصوص در كودكان، نوجوانان و جوانان، می پردازد. منبع : مجله علمی تخصصی معرفت با تلخیص، تنظیم برای تبیان: داوودی پی نوشتها : 1ـ ابراهیم امینى، آیین تربیت، تهران، انتشارات اسلامى، مرداد 1368، ص 337. 2ـ موریس دبس، مراحل تربیت، ترجمه على محمد كاردان، تهران، دانشگاه تهران، 1374، ص 100.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 250]