واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: حاضرجوابی یا به اصطلاح زبان درازی، یعنی پاسخگویی و واكنش سریع، گاه بی ادبانه و شرورانه كودك نسبت به بزرگترها. زبان درازی شكلها و سطوح متفاوتی دارد و از مثلاً: «من از اسفناج خوشم نمی یاد، آشغاله!» گرفته تا «بابای بد!» زبان درازی محسوب می شود. حتی سرپیچی از انجام كار مانند «من حالشو ندارم، خودت اتاقم رو تمیز كن» هم مصداق حاضرجوابی یا زبان درازی در كودكان به حساب می آید. انتظارات واقعی ـ ممكن است بچه متوجه نباشد كه اینطور جواب دادن او زبان درازی و بی ادبی محسوب می شود. شاید فكر می كند فقط دارد عقیده خود را در مورد یك موقعیت خاص بیان می كند. گاهی اوقات، بچه ها دلیل خوبی برای اینگونه رفتارها دارند اما راه مناسبی برای ابراز آن بلد نیستند. ـ زبان درازی معمولاً روشی عادی برای كسب اعتماد به نفس در كودكان است. آنها به تجربه زبانی و شناخت محدودیت های آن به منظور یادگیری زبان و مهمتر از آن روش به كارگیری مهارتهای زبانی نیاز دارند. ـ بچه هایی كه در محیطی زندگی می كنند یا درس می خوانند كه اینگونه حرف زدن عادی است و بچه های دیگر هم نسبت به بزرگترهای خود بی احترامی می كنند، این كار را به سادگی یاد می گیرند. -ممكن است زبان درازی نشانه اضطراب، احساس دلسردی یا ناراحتی كودك باشد. ـ در صورتی كه كودك با والدین یا بزرگترهای خود احساس امنیت و راحتی كند، آنها را با رفتارهایی مانند زبان درازی آزمایش می كند. گاه، زبان درازی كودك نشاندهنده این است كه كودك اطمینان دارد بزرگترها علی رغم رفتارهای او، وی را دوست دارند. روشهای برخورد با زبان درازی كودك: ۱ـ رفتارهای جایگزین: رفتار كودك و تأثیر منفی حاضرجوابی او را بر بزرگترها و اساساً دیگران، با خونسردی و آرامش كامل برای او توضیح دهید و عبارات جایگزینی را برایش مثال بزنید. اگر كودكتان آشفته وعصبانی به نظر می رسد، حرفهای او را برایش تكرار كنید و به او نشان دهید منظور او را می فهمید. مثلاً «فكر می كنم از اینكه باید اسباب بازیهایت را جمع كنی عصبانی شده ای.» درباره احساس او و خودتان با هم صحبت كنید و تأثیر رفتار بی ادبانه او را صادقانه توضیح دهید. به او بگویید به جای این رفتار، مثلاً می توانست بگوید: «الان كمی خسته هستم اما چند دقیقه دیگر آنها را جمع می كنم»؛ وقتی هم كه كودكتان از عبارات مؤدبانه استفاده می كند و رفتارهای بی ادبانه قبلی را پس می زند، حتماً او را تشویق كنید. ۲ـ اجازه دهید بین «رفتاری تند» و «پیشنهاد شما» یكی را انتخاب كند وقتی رفتار بی ادبانه ای از بچه سر می زند، با قاطعیت اما كاملاً خونسر و آرام به او بگویید: «یا مؤدبانه حرف بزن یا اصلاً با تو صحبت نمی كنم.» به بچه بگویید اگر باز هم بخواهد زبان درازی یا بی احترامی كند، اتاق را ترك خواهید كرد و هنگامی به حرفهایش گوش خواهید داد كه او مؤدبانه و آرام صحبت كند. بعد از اینكه مدتی بچه را تنها گذاشتید تا خوب آرام شود، مؤدبانه از او بپرسید آیا برای درست صحبت كردن آماده است یا خیر؛ هرگز فراموش نكنید كه در همه حال و همیشه، باید عشق و محبت خود را به كودكتان نشان دهید. ۳ـ زبان درازی او را نادیده بگیرید بچه ها محتاج جلب توجه والدین هستند. اگر نتوانند این توجه را از طرق مثبت به دست آورند، آن را از روشهای منفی هم كه شده به دست خواهند آورد؛ بنابراین وقتی بچه برای جلب توجه شما « زبان درازی » می كند، این كار را نادیده بگیرید. اگر پیامد «بد حرف زدن كودك» را به او نشان ندهید، (به عبارتی به او در جواب زبان درازی اش توجه نشان دهید، حتی اگر عكس العمل شما منفی باشد) در این صورت كودكتان این كار (زبان درازی كردن ) را دوباره تكرار خواهد كرد؛ اما اگر در این گونه مواقع به او هیچ توجهی ـ نه مثبت و نه منفی ـ نداشته باشید، او از تكرار آن پرهیز می كند. ۴ـ فقط بگویید «نه»! از كودك خود بخواهید زبان درازی را متوقف كند و محترمانه حرف بزند. از «نه» گفتن به كودك نهراسید و این كار را تا وقتی ادامه دهید كه كودك تغییر رفتار مثبتی از خود نشان دهد. اینكه به كودك اجازه دهید با شما یكی به دو كند اصلاً به نفع كودك نیست. بچه، بی ادبی را به سرعت یاد می گیرد و تغییر دادن این رفتار در كودك در آینده بسیار دشوار خواهد بود. اگر امروز به او یاد دهید چگونه با عصبانیت خود كنار بیاید و به روشی مناسب و مؤدبانه سخن بگوید، در درازمدت نتیجه بهتری خواهد داشت تا اینكه فقط بخواهید عصبانیت او را فرونشانید. ۵ـ كمك گرفتن از دیگران از دیگران كمك بخواهید اگر: ـ پس از تلاشهای شما و آزمودن دست كم دو راه از راههای پیشنهادی فوق، كودك پیشرفتی از خود نشان نداد و یا پیشرفت بسیار ناچیزی نشان داد. ـ تا سن چهار سالگی روی رفتارهای خشن خود كنترل مناسب و كافی نداشته باشد. وقتی پای خانواده و كودكتان به میان می آید، شما بهترین متخصص خانواده خود هستید. اگر خیلی نگران رفتارهای كودكتان هستید، از یك متخصص كودكان، مشاور خانواده، متخصص مغز و اعصاب، مربیان و مشاوران كمك بخواهید. به هیچ وجه لازم نیست كه بدون یاری گرفتن از دیگران، دائماً نگران باشید! www.senatorha.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]