واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ناتوانى شوراى امنيت از ايفاى مسووليت هاى قانونى سيدمحمدعلى حسينى منشور ملل متحد به عنوان اساسنامه تشكيل دهنده سازمان ملل، وظايف اركان اين سازمان و ساير ساز و كارهاى لازم براى فعاليت جهانى آن را در نوزده فصل ذكر كرده است. در اين نوزده فصل، علاوه بر ذكر رئوس وظايف، صلاحيت ها و مأموريت هاى اركان ششگانه سازمان، فلسفه وجودى و غايى اين اركان نيز تشريح شده است به طورى كه درماده۲۵ اين منشور، الزام تبعيت اعضاى ملل متحد از تصميمات شوراى امنيت (به عنوان يكى از اركان اصلى سازمان) منوط به اقدام اين شورا بر اساس منشور شده كه معناى مخالف آن اين است كه در صورت مغايرت اقدامات شوراى امنيت با منشور، اعضاى ملل متحد الزامى به تبعيت از تصميمات اين شورا را ندارند. در خصوص نگاه منشور به موضوع صلح و امنيت بين المللى يادآورى جمله آغازين مقدمه منشور ضرورى است: «ما مردم ملل متحد با تصميم به محفوظ داشتن نسل هاى آينده از بلاى جنگ /// و با اعلام ايمان خود به حقوق اساسى بشر و به حيثيت و ارزش شخصيت انسانى و /// مصمم شده ايم كه براى تحقق اين مقاصد تشريك مساعى نمائيم.» به دليل اين هدف بنيادين ملل متحد، منشور سازمان، در بند اول ماده ۲۴ اعلام مى نمايد: «به منظور تأمين اقدام سريع و مؤثر از طرف ملل متحد، اعضاى آن مسئوليت اوليه حفظ صلح و امنيت بين المللى را به شوراى امنيت واگذار مى نمايند و موافقت مى كنند كه شوراى امنيت در اجراى وظايفى كه به موجب اين مسئوليت برعهده دارد از طرف آنها اقدام نمايد.» در اين بند از ماده ،۲۴ تأكيد ويژه اى بر روى «عنصر زمان» شده است كه از منظر حقوق بين الملل واجد خصيصه كاربردى بوده و سزاوار توجه و عنايت ويژه مى باشد. اقدام شوراى امنيت در حفاظت از صلح و امنيت بين المللى مى بايست واجد خصيصه «فوريت و آنيت» باشد. اين تأكيد منشور از آن جهت است كه اصولاً مسئله «صلح و امنيت بين المللى» از چنان اهميتى برخوردار است كه هرگونه اطاله در تصميم گيرى و تعلل در اقدام مى تواند هزينه هاى جبران ناپذيرى را بر بشريت و صلح و امنيت بين الملل تحميل نموده و دامنه بحران را كنترل ناپذير كند. بر همين اساس نيز انديشه ورود مستقيم اعضاى ملل متحد به موضوع صلح و امنيت بين المللى در قالب مجمع عمومى و تحت عنوان «قطعنامه براى صلح» شكل گرفته كه طبق آن در صورت عدم توانايى شوراى امنيت جهت تصميم گيرى و اقدام فورى در حفظ صلح و امنيت بين المللى، مجمع عمومى اين وظيفه را خود مستقيماً انجام دهد. براساس گزارشهاى سازمان ديده بان حقوق بشر، كميته بين المللى صليب سرخ، رئيس مجمع عمومى و رسانه هاى بين المللى، در فاجعه غزه، جنايات رژيم صهيونيستى عليه زنان و كودكان و غيرنظاميان غزه به اوج خود رسيده و موضوع نقض صلح، عريانتر از هر زمان ديگر خودنمايى كرده و جنايتكاران صهيونيستى از هيچ ترور، جنايت جنگى و جرائم عليه بشريت ابا نمى نمايند. براساس اعلام سازمان ديده بان حقوق بشر و ساير مراجع ذيربط بين المللى، برخى از محورهاى جنايات رژيم غاصب صهيونيستى عبارتند از: كشتار وسيع كودكان، زنان و غيرنظاميان غزه و عدم رعايت اصول و قواعد جنگى (نقض اصل تفكيك) - استفاده از سلاح ها و ادوات پيشرفته جنگى در تهاجم به مناطق غيرنظامى (نقض اصل تناسب) - كشتار وسيع و بدون تمايز مردم فلسطين (نسل كشى) - ترور شخصيت ها و مقامات سياسى فلسطينى و اعلام رسمى مقامات اين رژيم مبنى بر برنامه ريزى جهت ادامه اين ترورها - نقض فاحش قواعد آمره و عرفى حقوق بشر و حقوق بشردوستانه - نقض اساسى كنوانسيون هاى چهارگانه ژنو، پروتكل اول الحاقى و كنوانسيون منع نسل كشى ارتكاب جرائم فوق در بردارنده مسئوليت كيفرى فردى بوده و به منظور مقابله با بى كيفرى، ضرورى است تا مقامات اين رژيم به عنوان جنايتكاران جنگى و جنايتكاران عليه بشريت در يك دادگاه صالحه محاكمه و مجازات شوند. با توجه به اوضاع غزه، وظيفه شوراى امنيت در خصوص اقدام سريع و مؤثر جهت توقف اين جنايت ها (وفق ماده ۲۴ منشور) و تلاش جهت اعاده صلح و امنيت بين المللى (طبق ماده ۳۹ منشور) امرى مشخص و بديهى مى باشد. اين در حالى است كه اقدامات اين شورا در مورد فاجعه غزه با سؤالات متعددى مانند پرسشهاى زير روبروست: - آيا از نگاه شورا، حوادث غزه مصداق عينى نقض صلح و امنيت بين المللى نبوده است - اصولاً شوراى امنيت به عنوان مسئول اوليه حفظ صلح و امنيت بين المللى در خصوص وضعيت غزه چه اقدامى كرده است - آيا صدور قطعنامه اى غيرالزام آور و كاملاً جهت دار آن هم پس از گذشت بيش از دو هفته از نسل كشى و ارتكاب جرائم فاحش پيش گفته از سوى رژيم صهيونيستى، سنخيتى با الزام شورا جهت اقدام فورى و مؤثر دارد و آيا اين اقدام شورا اثرى بر وضعيت جارى غزه داشته است (ماده ۲۴) پاسخ سؤالات فوق و ده ها پرسش ديگر درباره نوع عملكرد و نتيجه اقدامات شوراى امنيت بيانگر اين واقعيت است كه اين شورا به دليل ملاحظات خاص سياسى اعضاى دائم خود و از تصميم گيرى سريع و مؤثر در موضوعات تهديد كننده صلح و امنيت بين المللى ناتوان است. از منظر حقوق بين الملل، اقدام شوراى امنيت در صدور قطعنامه ۱۸۶۰ اولاً پس از گذشت بيش از دو هفته از شروع فاجعه غزه، فاقد ويژگى «اقدام سريع» بوده است، ثانياً با توجه به عدم الزام آور بودن و نبود ضمانت اجرايى اين قطعنامه، اين اقدام فاقد ويژگى «مؤثر» بوده و ثالثاً با ادامه وضعيت و عدم اقدام مجدد و قاطع، عدم توانايى شورا جهت حل مسئله واضح شده است. بدين ترتيب با محرز شدن قصور يا عدم توانايى شوراى امنيت در انجام وظيفه خطير حفاظت از صلح و امنيت بين المللى، وظيفه تفويض شده از سوى اعضاى سازمان به شورا (بند اول ماده ۲۴ منشور) بار ديگر بر عهده خود اعضاى سازمان برگشته و زمان ورود مجمع عمومى به موضوع حفاظت از صلح و امنيت بين المللى فرا رسيده است. منبع: ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 194]