واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نگاهی به مجموعه پر مخاطب پرستاران
در راستای توجه سیما به سریالهایی با مضامین پزشكی و در پی سریالهای مختلفی كه با این مضمون تا كنون پخش شده مدتهاست سریالی استرالیایی به نام پرستاران و با نام اصلی all saints (نام یك گروه از خوانندگان راك انگلیسی و با اشاره به معنای لغوی آن به معنای قدیسان) از شبكه یك سیما در حال پخش است.سریالی كه بیشتر وقایع آن در لوكیشن بیمارستان میگذرد و به دقت به مناسبات میان بیماران و پرسنل بیمارستان میپردازد. طبق اصول جذب مخاطب، لوكیشنی مثل بیمارستان واختصاص زمان زیادی از سریال به به بیماران و درمان آنها و گاه نشان دادن جزئیات آموزشی در روند درمان آنهم در مورد بیماریهای حاد و یا گاه اورژانسی بهعنوان تم اصلی در یك مجموعه، طبعا نمیتواند چندان دلپسند مخاطب باشد و چنین روندی حتی كسالت آور است اما پرستاران در مدت چند سالی كه بهطور پیوسته از تلویزیون پخش میشود، طرفداران پرو پا قرص بسیاری را جذب كرده است.جذابیت سریالی با این مضمون به عوامل مختلفی بر میگردد؛ عواملی كه شاید اگر چند مورد از آنها در سریالهای داخلی رعایت میشد میتوانست استقبال چشمگیرمخاطب را بهدنبال داشته باشد.از جمله این عامل و شاید مؤثرترین آنها كه سبب میشود كسالت بار بودن سریال و استرس فضای بیمارستان چندان به چشم نیاید، نگاه امیدوارانه نویسندگان در پرداخت حوادث، دیالوگها و شخصیت هاست.اینكه در بخشهای مختلف ودر سیر حوادث ناگوار و حتی در برخورد با بیماران صعب العلاج رفتار و برخورد پرستاران و پزشكان بیمارستان نه رفتاری بیتفاوت و نه متظاهرانه است بلكه رفتار گرم و امیدوارانه آنها جوری است كه با اعتماد به نفس بالا و رفتاری صمیمانه به بیماران لاعلاج كمك میكنند تا از پس بیماری بر بیایند و اغلب بخشهای سریال در جهت همین امید بخشی، پایان بندی خوشی دارد.با اینكه تاكنون نوشتن و ساخت قسمتهای متعدد این سریال از 900قسمت گذشته است اما هنوز تازگی و جذابیت خود را حفظ كرده و این به هنر نویسندگان در خلق حوادث ریز و درشت در سریال بر میگردد و اینكه چطور میتوان در لوكیشنی محدود و كم خرج سریالی بالای 900 قسمت ساخت و روز به روز مخاطبان بیشتری را با خود همراه كرد.نكته دیگر، شخصیتپردازی بازیگران سریال است.هركدام از كاراكتر هاشخصیتی مستقل و چندبعدی دارند و صرفا دكتر یا پرستاری وظیفه شناس نیستند بلكه در پرداخت هر كدام به جزئیات بسیاری دقت شده و حاصل كار، از آنها انسانهایی ملموس، جذاب و قابل باور ساخته، جوری كه با وجود تعدد شخصیتها تعقیب پیگیری ماجراهای زندگی هر كدام برای مخاطب جذاب است.نویسندگان فیلمنامه این سریال به طرزی هوشمندانه علاوه بر خلق كاراكترهایی دوست داشتنی این جسارت را به خرج دادهاند كه گاهی محبوبترین كاراكترها را از دور خارج كنند و این به شكل های مختلفی از مرگ كاراكتر محبوبی مثل دكتر میچ گرفته تا تصمیم به تغییر شغل و تغییر محل كار هر كدام از شخصیتها اتفاق میافتد.جالب اینجاست كه سازندگان سریال در این روند اصلا نگران از دست دادن مخاطبان نیستند و آنقدر طبق اصول صحیح ساختاری عمل میكنند كه چنین تمهیدی به جای گریز مخاطب سبب تنوع وورود كاراكترهای جدید و جذاب دیگری شده و با بازیهای سنجیده و حسابشده در مدت زمانی كوتاه موفق به جذب مخاطب میشوند.علاوه بر اینها وجود ماجراهای موازی متعدد حین نمایش وقایع صرف پزشكی درپرداختن به زندگی هر كدام از پزشكان و پرستاران، یكی از نكاتی است كه سبب پر بار شدن هر قسمت سریال شده و آن را از قالب خشك بیمارستانی خارج كرده است ریتم تند سریال و وقوع ماجراهای متعدد در هر قسمت سبب تعلیق و كشش خاصی میشود و مخاطب با وجود تماشای اتفاقات مستند وار فضای بیمارستان خسته نمیشود. هرچند پخش این سریال در ایران به شكلی صورت گرفته است كه با كوتاه كردن هر قسمت سریال و تقلیل آن و حذف بسیاری از بخش ها ممكن است فكر كنیم این سریال صرفا جنبه كار آموزی - به شكل فیلمی مستند - برای پرسنل بیمارستانها را دارد چون گاهی تنها چیزی كه میبینیم مراقبتهای دلسوزانه و رسیدگیهای كاركنان بیمارستان با ذكر جزئیات بیماری و مراحل سیر آن در بیمارستانی شلوغ است و البته در كنار آنگاه ماجراهای فرعی اندكی هم دیده میشود! اما اصل ماجرا، بدون این حذف و تعدیلها چیز دیگری است. سریال پرستاران علاوه بر حفظ جنبه آموزشی و بیمارستانی و پیام رسانی اخلاقی در جهت آموزش صحیح در برخورد پرستار و پزشك با بیمار و خلق فضایی امیدوارانه از موضوعی كسالتبار، تك تك كاراكترهای بیمارستان را بهعنوان یك انسان و از ابعاد مختلفی به نمایش میگذارد و به جز جنبههای كاری صرف، جنبههای دیگری از زندگی آنها را هم به تصویر میكشد. آنها مثل تمام آدمهای معمولی در كنار پرداختن به شغل و كار خود عاشق میشوند، طلاق میگیرند و علایقی عاطفی دارند و موجوداتی كاملا قابل لمس هستند. دیدن این جزئیات در زندگی هر كدام از آنها مخاطب را به شخصیتها نزدیك كرده و سبب تاثیر هر چه بیشتر پیام سریال میشود؛ پیامی اخلاق گرایانه كه در پس دلسوزیها و رفتار دلنشین و مسئولانه هر یك از پرسنل با بیماران نهفته است و چنین پیام رسانی با حذف و تعدیل افراطی در تلویزیون بالطبع كمتر مؤثر است و آنچه ما میبینیم صرفا رفتوآمدهای بیماران و تمهیدات پرسنل برای بستری كردن و درمان آنها و یا تلاش ماموران اورژانس است و در این بین اگر داستانكی هم دیده میشود آنقدر كمرنگ است كه در بین این حوادث بیمارستانی گم میشود. این ممیزیها باعث میشود كه ریتم تدوین سریال و انسجام بافت داستانی اثر از بین برود و گاه و بیگاه ما شاهد برشهایی باشیم كه آنقدر واضحند كه مخاطب را دلزده میكنند و در نتیجه انگار سریال با تدوینی مجدد و سلیقهای، از تلویزیون پخش میشود. هر چند باز هم با وجود این موضوع طبق نظر سنجیها سریال مخاطبان بسیاری دارد كه هر قسمت آن را با دقت دنبال میكنند.اما عاملی كه در موفقیت این سریال در ایران سهم مؤثری دارد دوبله دقیق و هنرمندانه آن است. سری اول این سریال كه ساخت آن از سال 1998 در كانال هفت استرالیا شروع شده به سرپرستی امیر هوشنگزند و با دقت بسیار انجام شد و سبب شد این سریال جایگاه خاصی نزد مخاطبان پیدا كند و سپس بعد از مدت كوتاهی دوبله این مجموعه هم به مدیریت زهراشعشعانی و با همان دقت و زیبایی صورت گرفت و انتخاب این صداپیشگان به گونهای است كه صدای هر كدام از دوبلورها به خوبی با كاراكتر موردنظر تناسب دارد. قسمت هایی كه اخیرا در حال پخش است در بخش اورژانس بیمارستان میگذرد؛ جایی كه بیمارانی با مشكلات خاص بستریاند. در قسمتهای اخیر دكتر میچ، پزشك محبوب بیمارستان و مرد مورد علاقه تری (كاراكترنسبتا محوری سریال)در اثر بیماری از دنیا میرود. دكتر میچ، كه در پایان سری اول این مجموعه از گردونه خارج میشود و رفتنش موجی از آه و افسوس طرفدارانش را بهدنبال دارد به زیبایی تمام توسط استاد جلال مقامی دوبله شده است.صدای جلال مقامی را از زمان كودكی روی بسیاری از كاراكترهای محبوبمان شنیدهایم و او با صدای خود به نوعی به كاراكترها هویتی مضاعف میدهد تا جایی كه اگر در نیمه بازی یك كاراكتر دوبله آن تغییر كند انگار هویت آن و ارتباطش با مخاطب از دست میرود.كاراكتر تری با بازی جورجی پاركر كه با حضورش در قسمتهای اخیر به سریال رنگ آشنایی میبخشد شاید نخستین شخصیتی باشد كه ابتدا مخاطب با او و رفتارش آشنا میشود و طی روندی طولانی تا امروز در سریال حضور دارد.تری شخصیتی چند بعدی و خاص دارد كه ضمن تعهد قدیس وارش نسبت به بیماران و دلسوزی مفرط و وقت گذاشتن بیدریغش برای آنها با مشكلات و مسائلی شخصی هم دست به گریبان است.او علاوه بر اینكه پرستاری است كه به شدت به كارش علاقه دارد طبعی حساس و روحیهای آسیبپذیر دارد و همین بعد از شخصیت اوست كه به او هویت یك انسان را میدهد و او را باورپذیر میكند.احساسات پررنگ تری، عاشق شدنش و سرانجام، مرگ تلخ میچ و نا امیدی تری به بازگشت به زندگی، به علاوه انگیزه او برای كمك به بیماران، همه و همه از او كاراكتری به یادماندنی ساختهاند.صدای تری در این سریال توسط دوبلور جوان و خوش صدا، نگین كیانفر دوبله شده است و این انتخاب طوری است كه صدای دوبلور كاملا با فیزیك و حركات تری متناسب است.شخصیت محبوب دیگر سریال در دوره نخست كه بازی قابلقبولی داشت با آن چهره همیشه خندان و زیرك و جسورش شخصیت براون با بازی لیبی ترنر بود. سایر كاراكترهای این مجموعه از دكتر وینست گرفته، كه هنوز نیامده توانسته جایگاه قابلقبولی نزد مخاطب پیدا كند تا لوك با آن رفتار سنجیده با پدر پرخاشگر و حساسش، جرارد، وان با شخصیت مسلط و اعتماد به نفس زیادش، نلسون وظیفه شناس و استرلو (كه در قسمتهای اخیر معتاد شد) همه این كاراكترها، شخصیت پردازی، دیالوگ و بازیهای سنجیده و حساب شدهای دارند و اینها در كنار كارگردانی درست واصولی و میزانسنهای دقیق مجموعه سبب شده اند پرستاران سریالی به یاد ماندنی باشد.منبع : همشهری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 455]