تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821155326
بولیوی در داخل چرا تا این حد شکننده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > اعلمی فریمان، هادی - محیط سیاسی داخلی بولیوی تا حدی شکننده و آسیب پذیر است که هر گونه تحول اقتصادی دشوار خواهدبود.بخشی از عوامل مربوط به اپوزیسیون داخل و برخی نیز در ارتباط با ناخشنودی ایالات متحده از عملکرد دولت مورالس است. نسل جوان را نمی دانم ،اما قدیمی ها یادشان هست وقتی ادبیات آمریکای لاتین را می خواندند, کودتا نام آشنای این قاره بود . معروف بود وقتی خبرنگاران به هتلی درلاپاز پایتخت بولیوی می رفتند ،همیشه بهترین اتاقی را می خواستند که صحنه کودتا را خوب تماشا کنند!چون از زمان استقلال از اسپانیا در 1825 تاکنون این کشور 200 کودتا و ضد کودتا را تجربه کرده و حالا هم وقتی از اخبار می شنوید بولیوی اعتصاب شده یا تظاهرات شده ,جهت اطلاع باید بنویسم در بولیوی اعتصاب و تظاهرات و شلوغی عادی ترین صحنه های زندگی سیاسی و اجتماعی است.اقشار مختلف مردم در پیروی از سنت های پیشین دهه70 و80 به محض اینکه زندگی و معیشت خود را تحت خطر می بینند با کاسه ها و قابلمه های خالی به خیابان می آیند و معمولا هم حوصله راه پیمایی های طولانی را دارند. گارسیا لینرا نظریه پرداز جنبش اجتماعی بولیوی در سال 2005 در توصیف این جنبش نوشت:"برخی از مواقع این جنبش حول موضوع های روزمره مانند آب ,گاز یا انرژی واحدهای محلی یا منطقه ای به وجود می آید.به هنگام بحران این واحدها به نیرو و عمل گروهی تبدیل می شوند که دراوج رویارویی به مفصل جنبش توده ای تبدیل می شوند و به مجرد اینکه هدف مشترک به دست آمد دوباره هزارتکه می شود." البته حالا مشخص است این ویژگی ماهیت مردمی دارد و ربطی به جنبش حرکت به سمت سوسیالیسم مورالس ندارد.اماشرایط فعلی را که منجر به کاهش یارانه ها و افزایش دو برابری سوخت در بولیوی شد و متعاقب آن اعتراض مردمی ,تظاهرات خشونت بارو اعتصاب سندیکاهای کارگری را می توان نتیجه یک تصمیم اقتصادی بدون زیر ساخت های پیش بینی شده تلقی کرد.اگر چند گزاره اساسی درباره ویژگی های کشور بولیوی داشته باشیم, شاید بهتر بتوان موضوع را دریافت: -بولیوی فقیر ترین کشور نیمکره غربی است که حدود 64 درصد به ویژه بومیان فقیر هستند. - بولیوی جامعه ای چند فرهنگی دارد و تنوع آن در حوزه آن بسیار گسترده است. 36 گروه دارای خرده فرهنگ متمایز از یکدیگر و نزدیک به 40 زبان مادری متفاوت از این کشور آلبومی از فرهنگ ها ساخته است. - یکی از مهم ترین چالش های پیش روی مورالس مطالبات مناطق خودمختاری بوده است که طی سال ها در بولیوی وجود داشته و عمدتا با تاکید بر این گزاره است که بولیوی را کشور بحران های بی پایان سیاسی می دانند. مورالس و حزب حرکت به سوسیالیسم همواره تلاش داشته اند تا با ایجاد وحدت ملی و سرزمینی و تصویب قانون اساسی جدید مانع فروپاشی و تجزیه طلبی کشور گردند. صرف نظر از تحولات سابق که از بولیوی کشور گریز از مرکز ساخته است ,موارد اخیر و مربوط به تجزیه طلبی و خودمختاری به بسیج نیروها علیه دولت سانچزد لوسادا و مسا باز می گردد. در ژانویه 2005 گروههای طرفدار خودمختاری 000/500 نفر را برای انجام رفراندوم در دولت مسا تحت فشار گذاشتند که عمده ترین آنها مربوط به مناطق ثروتمند دارای منابع گاز بود که درآمد گسترده ای داشتند.به واقع رفراندوم اقلیت ثروتمند علیه اکثریت شروع به رشد کرد و به تدریج همه بدنه ایالات مربوطه را از فرمانداران تا مقامات محلی در برگرفت. دولت با برگزار رفراندوم در 2 ژولای 2006 در همان تاریخ برگزاری آرای مجلس ملی برای مطالبات مربوط به تغییر قانون اساسی موافقت کرد. در پایان 57 % آراء با اعضای قدرت بیشتر به خودمختاری ها مخالفت کردند و تنها 4 بخش از 9 بخش به افزایش اختیارات سیاسی و اقتصادی مستقل رأی دادند که شامل سانتا کروز، تاریخا، پاندو و بنی بودند که دارای بخش های ثروتمندی از منابع هستند. سپس تنش ها پس از رفراندوم افزایش یافت و اعتصاب غذای چهار ایالت مزبور به همراه صدها تن از اپوزیسیون و روشنفکران طبقه متوسط به مهم ترین چالش دولت مورالس تبدیل شد. دولت اعتصاب کنندگان را متهم کرد که تلاش می کنند تا با اصلاحات بنیادین دولت مخالفت نمایند و همین اختلاف جامعه سیاسی بولیوی را دچار قطب بندی جدی کرد. در اوایل 2007 تنش های منطقه ای به مرحله ای مستقیم از درگیری رسید و در ژانویه 2007 کشت کاران کوکا از دره چاپاره به فعالان کارگری و نمایندگان حزب حرکت به سمت سوسیالیسم ملحق شده و تظاهرات بزرگی را در واکنش به مسایل خودمختاری ترتیب دادند و در جریان آشوب ها از دو طرف افرادی کشته شدند .این جریان سپس تا رفراندوم های بعدی در مه، ژوئن و ژولای 2008 ادامه یافت. 4 ایالت مذکور بیش از 85 % گاز طبیعی کشور را در اختیار دارند. رفراندوم در ایالت تاریخا در اواخر ژوئن 2008 با 80% آرای خودمختاری پیروز شد تا ساکنان کنترل محلی بر درآمدهای خود داشته باشند. خودمختاری اخیر به عنوان مهمترین چالش مورالس در سال های تصدی اش محسوب می شود و زنگ خطری است که اپوزیسیون به طور جدی آن را به صدا در آورده اندکه اگر نمی توان مورالس را از صحنه ریاست جمهوری خارج کرد اما می توان کشور را تجزیه کرد تا سیاست تساوی و توزیع عادلانه ثروت مورالس هیچگاه به تحقق نپیوندد.به واقع جنگ فعلی نتیجه اش جنگ اولیگارشی یقه سفیدها با بومیان محروم است. -اما جنگ دوم با شرکت های چندملیتی در 1 مه 2006 آغاز شد که مورالس صنایع انرژی را ملی اعلام کرد که ابتدا موجب مقاومت این شرکت ها شد.سپس عمده مخالفت ها با مورالس از ابتدای ماه مه 2006 با اعلام ملی کردن صنعت نفت و گاز جدی شد.4 ایالات ثروتمند بیش از 85 درصد گاز طبیعی در اختیار دارند بیشترین میزان مخالفت را با مورالس دارند. در جریان رفراندوم سال 2008 ابتدا ایالات بنی/ سانتا کروز و پاندو با اعلام نارضایتی از دولت مرکزی برگزاری رفراندوم خودمختاری را اعلام کردند و سپس ایالت تاریخا یکی از ثروتمندترین ایالات با بیش از 85% گاز طبیعی با 80 % آراء خواهان تمرکز زدایی از دولت مرکزی شد تا شالوده خودمختاری را در بولیوی جدیدی بنا نهند. سپس مورالس به تبع رهبران سایر کشورها خواهان اصلاح قانون اساسی شد تا قانون انتخابات جدیدی که در ژانویه 2009 به همه پرسی و تأیید مردم رسید, تصویب شود. مورالس حتی در آوریل 2009 برای قبولاندن شرایط خود به اعتصاب غذای 6 روزه است زد و پارلمان نیز مجبور به تصویب خواسته های او شد. در این شرایط گرچه دوست نداشته باشیم ,اما ناچاریم این توصیه صندوق بین المللی پول را بپذیریم که حذف سوبسید سوخت نیاز به همراهی و وحدت داخلی دارد.مورالس با توجه به ساختار ضعیف داخلی با مختصاتی که ذکر شدو با توجه به تجربه پیشین و نقشی که خود اودر این مدل اعتراضات داشت که در نهایت منجر به سقوط دولت های پیشین شد و مترصد بودن اپوزیسیون زخم خورده و شرکت های چندملیتی عادت کرده به ثروت های باداورده ,به دشواری می تواند برنامه های اقتصادی خود را پیش ببرد,درست است که اعتراض کنندگان مردم عادی هستند,اما تحول اقتصادی در این شرایط شکننده ممکن نخواهدبود,مضافا اینکه وزیردفاع ایالات متحده که خطاب مورالس در نشست دوسالانه ی وزرای دفاع قاره در بولیوی مبنی بر مداخله نکردن در کشورش را فراموش نمی کند و به راحتی از مبارزه طلبی مورالس چشم پوشی نخواهد کرد. محیط پیرامونی مورالس به حدی شکننده است که هر تحول در حوزه اقتصاد بدون شک روزنه ای برای قدرت نمایی مخالفان خواهد بود.فکر می کنم همه کسانی که علاقمند به تقویت بومیان فقیر بولیوی به عنوان طبقه مطرود و حاشیه نشین 500 ساله ی اخیر هستند باید به تحولات بولیوی با امید به بهتر شدن وضعیت فقرا و هویت یافتن بومیان بنگرند. همین اجداد بومیان فعلی تا قبل از کشف و استخراج گاز از معادن قلع هیچ بهره ای نبردند و اکنون نیز از گاز کمترین بهره را دارند. لذا بازگشت به گذشته بازگشت به دموکراسی نیست, بلکه ادامه ی حکمرانی ثروتمندان 4 استان صاحب گاز بر بقیه کشور است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]
-
گوناگون
پربازدیدترینها