واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا،گيوه، ميراث هنرمندان زن و مردي است که آن را هنرمندانه با آميزه اي از هنر ، سليقه و ابتکار در قالب پاي افزاري راحت آفريدند و به لحاظ داشتن خصوصياتي چون خنک، سبک و قابل شستشو بودن مورد اشتقبال قرار گرفت. اين پاي افزار از ساده ترين مواد تهيه شده و با ساده ترين روشها مراحل ساخت و توليد هرجفت آن حدود 2 روز طول مي کشد و در 4مرحله چرم سازي ،رويه بافي ،تخت کشي و گيوه دوزي توليد مي شود . گيوه دوزي، از قديم و نديم در بروجن مرسوم بوده است و قديمي ترين اساتيد اين حرفه در اين شهرستان مرحوم غلامحسين و غلامعلي شهبازي ومرحوم قنبرعلي رزازي بودند که البته در آن زمان گيوه بافي شغل غالب مردم بود. در اسناد موجود از ديگر اساتيد گيوه دوزي مي توان به آقايان ناصر وليان،کرمعلي منصوري، الياس شباني،محمدعلي شباني،قربانعلي طاهري،محمد تقي تقي زاده،رمضان رزازي،مقدسي و برادران پورحيدر و بمانعلي رزازي شده است ، البته بعضي ازاين هنرمندان در قيدحياتند و هنوز مشغول به اين حرفه و ديگرحرف هستند. تا اوايل سال 1332 که هنوز از کارخانه هاي کفش خبري نبود، گيوه رونق خوبي داشت، اما امروزه استقبال مردم از مدلهاي جديد کفشهاي صنعتي بازار گيوه را راکد کرده است و بجز افراد قديمي کمتر کسي گيوه مي پوشد. مراحل توليد گيوه : چرم سازي، يکي از ضرورت هاي کار گيوه دوزي است که چرم از پوست گاو تهيه مي شود . اين چرم در چند مرحله در محلول آب و آهک و محلول آب و زاج و نمک گذاشته مي شود و سپس آن را براي جذب چربي آغشته به پي و چربي داغ مي کنند و در معرض آفتاب مي گذارند. رويه بافي از ديگر مراحل کار است که با نخ پنبه اي 3لا و سوزني بلند و باريک انجام مي گيرد ومعمولا زنان يک جفت رويه را 2 روز مي بافند و رويه بافي يکي از مشاغل اکثر زنان بروجن در قديم الايام بوده است. تخت کشي، از ديگر مراحل کار گيوه دوزي است و در صنعت گيوه بافي استفاده از 2 نوع تخت لاستيکي و چرمي معمول بود که درسالها اخير تخت چرمي به لحاظ فراموشي اين صنعت و مشکلات فرآوري آن روبه فراموشي سپرده شده است. گيوه دوزي ، اولين کار در شروع گيوه بافي دوختن کمري،دوري(بانه،چرم) که تسمه اي چرمي است که دورتادور تخت مي باشد به اين صورت که ابتدا با درفش سوراخي در دوري و تخت ايجاد کرده و سپس با نخ و سوزن مي دوزند. پس از آن يک تکه چرم به شکل مثلث که قبلا بريده شده را براي قسمت پشت پاشنه پا به انتهاي تخت مي دوزند گاهي هم براي زيبايي از چرم هاي رنگي روي آن دوباره دوزي مي کنند. سرپرست معاونت صنايع دستي سازمان ميراث فرهنگي ،صنايع دستي وگردشگري چهارمحال و بختياري دراين باره در گفت و گو با ايرنا گفت: متاسفانه تخت کشي سنتي گيوه منسوخ شده و استفاده از گيوه هاي تخت پلاستيکي به جاي تخت سنتي مرسوم شده است. فيروزه هيبتيان افزود: رويه بافي گيوه در شهرستان بروجن به صورت محدود انجام مي گيرد که اين کار اغلب به صورت توليدات خانگي و توسط زنان صورت مي گيرد به طور کلي اين صنعت به صورت خيلي محدود رايج است. هيبتيان افزود:حدود 10 گارگاه گيوه دوزي مشغول فعاليت است و عمدتا صنعت گران اين کارگاه ها بالاي 65 سال سن دارند. وي با بيان اينکه شهرستان بروجن يک شهر اصيل در زمينه توليد گيوه است ، افزود: متاسفانه به دليل عدم فرهنگ سازي لازم در سنوات گذشته علي رغم ايجاد کارگاه هاي آموزشي هنرجو جذب اين کارگاه هاي آموزشي نشده است، که با پرپايي تمهيداتي درصدد هستيم،صنعت گيوه دوزي را مجددا احيا نماييم. وي اظهار داشت:با توجه به تجارب قبلي امکان آموزش آکادميک و رسمي وجود ندارد لذا بايدبا تمهيدات لازم از طريق کارگاه هاي فعال به صورت استاد و شاگردي در جهت حفظ اين صنعت اقدام شود. هيبتيان يادآور شد:در حال حاضر هيچ گونه آموزشگاه اختصاصي گيوه وجود ندارد و تنها بصورت استاد و شاگردي اين صنعت اداره مي شود. قيمت گيوه معمولي از 150هزارريال تا گيوه تخت چرمي مرغوب دوميليون ريال در نوسان است. به هرحال ، هنر گيوه دوزي صرفنظر از جنبه اقتصادي آن، يک ميراث فکري و فرهنگي است وحفظ اين ميراث کهن در سايه آموزش آن بيش از پيش مورد توجه علاقمندان به اين حرفه است.671/7362
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1535]