واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: سرطان پستان يكي از شايعترين سرطانهاي زنان است كه سالانه جان بسياري از آنها را تهديد ميكند. تشخيص بموقع سرطان پستان بسيار مهم است؛ چرا كه امروزه بسياري از بيماران با تشخيص بموقع درمان ميشوند و ميتوانند سالها زندگي كنند. براي پيشگيري از سرطان پستان لازم است آن را بشناسيم و درستي باورهاي رايج درباره آن را تشخيص دهيم. در اينجا چند باور شايع و توضيحات آنها درباره سرطان پستان را ميخوانيد: 1- تنها زناني به سرطان پستان مبتلا ميشوند كه سابقه فاميلي داشته باشند. اين باور نادرست است. در حدود 70 درصد از مبتلايان به سرطان پستان هيچگونه سابقه فاميلي و عوامل خطر ساز اين بيماري را نداشتهاند؛ ولي اگر يكي از بستگان درجه اول شما مثل مادر، خواهر يا فرزند به سرطان پستان مبتلا شده باشد، احتمال ابتلاي شما هم به سرطان پستان دو برابر ميشود. اگر دو نفر از بستگان درجه اول شما اين بيماري را داشتهاند، به مراتب بيشتر در معرض خطر خواهيد بود. 2- بيشتر تودههاي پستاني سرطانياند. اين باور نادرستي است. حدود 80 درصد از تودههاي پستاني سرطاني نيستند؛ ولي پزشكان توصيه ميكنند بيمار هرگونه تغيير در بافت پستان را به پزشك اطلاع دهد؛ چرا كه تشخيص بموقع سرطان شانس بهبودي بيمار را افزايش ميدهد. پزشكان توصيه ميكنند حتماً سونوگرافي، ماموگرافي يا بيوپسي از پستان انجام شود تا از ماهيت توده باخبر شويد. 3- در معرض هوا قرار گرفتن تومور حين جراحي، سرطان را گسترش ميدهد. اين باور هم نادرست است و جراحي باعث گسترش سرطان نميشود؛ ولي ممكن است جراح متوجه شود كه تومور پستان بيش از آنچه فكر ميكرده منتشر شده است. پژوهشها نشان دادهاند كه برداشتن تومور اوليه از خطر متاستاز دادن تومور و گسترش آن به نقاط ديگر ميكاهد. البته اين پژوهش روي حيوانات انجام شده و در انسانها ثابت نشده است. 4- ايمپلنتهاي پستان خطر ابتلا به سرطان را افزايش ميدهند. اين طور نيست و زناني كه ايمپلنتهاي پستان دارند، بيشتر از بقيه در معرض خطر نيستند؛ ولي ماموگرافي از اين گونه پستانها دشوار است و همه چيز را نشان نميدهد؛ بنابراين نياز به انجام راديوگرافيهاي كاملتر خواهد بود. 5- از هر هشت زن يك نفر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان است واقعيت اين است كه با افزايش سن ميزان خطر هم بالاتر خواهد رفت. احتمال ابتلاي زني كه در دهه سيام زندگي است يك زن از هر 233 زن ميباشد و اين ميزان در سن 85 سالگي به 1 نفر از هر 8 زن ميرسد. 6- استفاده از مواد ضد عرق در زير بغل احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزايش ميدهد. اين مطلب هنوز ثابت نشده است. در پژوهش مختصري ردپاي يكي از مواد سازنده ضد عرقها در يك نمونه از تومور سرطاني ديده شد؛ چرا كه اين ماده كه خاصيت نگه دارنده دارد، حاوي مقادير بسيار اندكي استروژن است؛ ولي اين مطالعه ثابت نكرد كه بين استفاده از مواد ضد عرق در زير بغل و ابتلا به سرطان پستان ارتباطي وجود دارد. 7- زناني كه پستانهاي كوچكتري دارند كمتر به سرطان پستان مبتلا ميشوند. هيچ ارتباطي بين اندازه پستانها و خطر ابتلا به سرطان وجود ندارد و همه زنان بايد براي انجام معاينات و آزمايشهاي دورهاي پيشگيري از سرطان پستان به پزشك مراجعه كنند. 8- سرطان پستان هميشه در شكل يك توده ظاهر ميشود. يك توده ميتواند نشان دهنده سرطان يا يك كيست و توده غير سرطاني باشد؛ ولي تغييرات ديگري هم در بافت سينه ميتوانند از بروز سرطان پستان خبر دهند. كشيدگي پوست يا گود شدن قسمتي از پستان، ورم، درد پستان يا نوك آن، انحراف نوك پستانها به طرف داخل، قرمزي يا كلفت شدن قسمتي از پوست پستان و ترشح مايعي غير از شير از نوك پستان، همه ميتوانند نشانهاي از سرطان پستان باشند. غدد لنفاوي ورم كرده زير بغل را هم بايد به اين علامتها افزود. پزشكان توصيه ميكنند كه زنان هرگونه تغيير در پستانها را جدي بگيرند. 9- پس از برداشتن پستان ديگر به سرطان مبتلا نميشويد. بعضي از زنان پس از عمل جراحي، حتي در محل بريدگي هم ممكن است به سرطان مبتلا شوند يا تومور اوليه دوباره گسترش يابد. افرادي كه عوامل خطرساز ابتلا به سرطان پستان را دارند، حتي پس از برداشتن پستانها هم ميتوانند به سرطان دچار شوند. البته پس از برداشتن پروفيلاكتيك (پيشگيري كننده) پستان احتمال ابتلا به سرطان 90 درصد كاهش مييابد. 10- سابقه سرطان پستان در خانواده پدري به اندازه خانواده مادري مهم نيست. اين باور نادرست است. سابقه ابتلا به سرطان پستان در خانواده پدري به اندازه داشتن سابقه در خانواده مادري مهم است. 11- نوشيدن قهوه خطر ابتلا به سرطان پستان را افزايش ميدهد. هيچ ارتباطي بين نوشيدن كافئين و ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد. حتي بعضي پژوهشها نشان دادهاند كه نوشيدن كافئين ميتواند خطر ابتلا به سرطان پستان را كاهش دهد. تحقيقات روي رابطه بين دردناكي پستان و نوشيدن قهوه ادامه دارد. 12- اگر عوامل خطرساز ابتلا به سرطان پستان را داريد كاري نميتوانيد بكنيد، جز اينكه مراقب علامتها باشيد. اين طور نيست. فردي كه داراي عوامل خطرساز ابتلا به سرطان پستان ميباشد، براي كاهش آنها كارهاي زيادي ميتواند انجام دهد؛ مثل كاهش وزن (اگر چاق است)، ورزش منظم، عدم مصرف الكل، معاينه پستانها توسط خودش و انجام مرتب معاينات باليني و ماموگرافي و ترك سيگار. حتي بعضي از زنان كه در معرض خطر بالايي قرار دارند، عمل جراحي پيشگيرانه برداشتن پستان را هم ميتوانند انجام دهند تا ميزان ريسك ابتلا به سرطان پستان در آنها 90 درصد كاهش يابد. در هر حال، اگر عوامل خطرساز اين بيماري را داريد، با يك متخصص مشورت كنيد تا شما را راهنمايي كند. 13- زناني كه پستانهايشان پر از توده است و به اصطلاح پستان فيبروكيستيك دارند، بيشتر به سرطان پستان مبتلا ميشوند. در گذشته بر اين باور بودند كه اين زنان بيشتر به سرطان پستان مبتلا ميشوند؛ ولي در حال حاضر ارتباطي بين اين دو مقوله يافته نشده است. اما وقتي پستان فيبروكيستيك باشد، تشخيص تودههاي بيخطر از تودههاي سرطاني مشكلتر ميشود؛ بنابراين ممكن است اين دو نوع توده با هم اشتباه شوند. معمولا اين زنان با انجام ماموگرافي و سونوگرافي مورد بررسي قرار ميگيرند. 14- ماموگرافي سالانه و اشعه ايكس خطر ابتلا به سرطان پستان را بيشتر ميكند. اين باور نادرست است. اشعه ايكس موجود در ماموگرافي به قدري ناچيز است كه خطرات آن در برابر منافع استفاده از اين روش تشخيص اصلا به حساب نميآيد. ماموگرافي تودههايي را كه با دست تشخيص داده نميشوند، مشخص ميكند و هر قدر اين تودهها زودتر شناسايي شوند، موفقيت درمان سرطان بيشتر ميشود. 15- بيوپسي سوزني ميتواند به بافت تومور صدمه بزند و باعث گسترش آن به بافتهاي اطراف شود. هيچ مدرك محكمي دال بر درستي اين نظريه وجود ندارد. پژوهشي در سال 2004 نشان داد كه ميزان گسترش تومور در زناني كه تحت بيوپسي سوزني قرار گرفته بودند با زناني كه اين كار را انجام نداده بودند، تفاوتي نداشت. 16- اگر نتيجه ماموگرافي منفي باشد، ديگر جاي هيچ نگراني نيست. با وجود اهميت فراوان انجام آزمايشهاي تشخيصي و كارايي فراوان آنها، ماموگرافي 10 تا 20 درصد از سرطانهاي پستان را تشخيص نميدهد. به همين دليل معاينه پستانها توسط خود فرد و پزشك متخصص ضروري است. 17- برداشتن تمام سينه بيش از برداشتن قسمتي از آن و راديوتراپي شانس زنده ماندن بيمار را افزايش ميدهد. شانس زنده ماندن اين دو گروه با هم برابر است؛ ولي در موارد خاصي از سرطان سينه يا زماني كه تومور بسيار بزرگ است، برداشتن قسمتي از سينه و راديوتراپي كافي نيست. 18- احتمال ابتلا به سرطان سينه در زناني كه اضافه وزن دارند، مانند سايرين است. اين باور نادرست است. اضافه وزن، به خصوص در دوران يائسگي يا در سنين بالاتر، احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزايش ميدهد. 19- درمانهاي ناباروري خطر ابتلا به سرطان سينه را افزايش ميدهد. اين مطلب هنوز در ابهام قرار دارد. مطالعات متعددي نشان دادهاند كه بين اين دو مقوله ارتباطي وجود ندارد؛ ولي هنوز پژوهشهاي بيشتري لازم است. 20- سابقه سقط جنين خطر ابتلا به سرطان پستان را افزايش ميدهد. سقط جنين باعث ميشود تنظيم چرخههاي هورموني حين بارداري به هم بخورد. سرطان پستان به سطوح هورمونها هم بستگي دارد؛ ولي پژوهشها هيچ مدرك محكمي در مورد ارتباط بين سقط جنين و سرطان پستان پيدا نكردهاند. 21- سرطان پستان قابل پيشگيري است. متاسفانه، اين طور نيست. در حالي كه ميتوان عوامل خطرساز، مثل داشتن سابقه فاميلي يا جهش ژني را تشخيص و سبك زندگي (ترك سيگار، عدم مصرف الكل، كاهش وزن، ورزش منظم و انجام معاينات و آزمايشهاي دورهاي) را تغيير داد، ولي حدود 70 درصد از زنان مبتلا به سرطان پستان هيچ گونه عامل خطرسازي نداشتهاند. اين نشان ميدهد كه سرطان سينه به طور اتفاقي بروز ميكند و عوامل اصلي ايجاد آن شناخته شده نيستند. با وجود اين، انجام معاينات دورهاي و آزمايشهايي چون ماموگرافي و آگاه كردن پزشك از هرگونه تغيير در پستان، ضروري است. اگر سرطان پستان زود تشخيص داده شود گاهي ميتواند كاملاً درمان شود. iranvij.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 504]