واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بوئيدن گلزندگي پس از مرگ(2)
اين سلسله نوشتارها معني و چگونگي برزخ و تجسم عمل را مورد بررسي قرار مي دهد. در بحث گذشته (زندگي پس از مرگ1) چيستي مرگ و لزوم انديشه و تفکر در مورد آن بيان شد.مأموران مرگمأموران مرگ چه كسانى هستند؟پاسخ را در قرآن پى جويى مى كنيم:(اللَّهُ الَّذي يَتَوفّاكُم) خداست كه شما را مى ميراند.(1)(تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا) فرستادگان ما، او را مى ميرانند. (2)(يَتَوفّاكُمْ مَلَكُ الْمَوت) فرشته مرگ، شما را مى ميراند. (3)از اين آيات، چنين فهميده مى شود:الف - ميراننده اصلى خداست؛ لذا در برخى از آيات، اين امر به آن ذات اقدس نسبت داده شده است.ب - مأموريت اصلى به عهده «فرشته مرگ» (عزرائيل) است.ج - منظور از فرستادگان، همان فرشتگان است كه دستياران فرشته مرگ هستند. * * * * *مرگ و سيماى فرشتگاناز برخى آيات و روايات استفاده مى شود كه مرگ و سيماى فرشتگان مرگ، نسبت به نيكوكاران و بدكاران يكسان نيست: الف - نسبت به نيكوكاران:(تَحِيَّتُهُم يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَاَعدَّلَهُمْ اَجْراً كَريماً) هديه مؤمنان و پذيرايى از آنان، در هنگام نيل به رحمت حق، سلام خدا و بشارت لطف الهى است؛ و براى آنها، پاداشى بزرگ آماده شده است. (4)از امام صادق عليه السلام راجع به «توصيف مرگ» سؤال شد: حضرت فرمود: «مرگ براى مؤمن، همانند بو كردن بهترين گلهاست كه با بوى آن به خواب مى رود؛ و با مرگ، تمام درد و رنجهاى او از بين مى رود». ب - نسبت به بدكاران: (ولوترى اذ يتوفى الَّذين كفروا الملائكة يضرِبُون وُجوههم واَدبارَهُم وَذوقوا عذابَ الحَريق ذلك بما قدّمت ايديكم) اگر سختى حال كافران را، هنگامى كه فرشتگان جان آنها را مى ستانند، بنگرى (خواهى ديد كه) بر رو و پشت آنان مى زنند و به آنها مى گويند: مزه سوزنده آتش را به جهت كردار زشت دنياتان بچشيد. (5)حضرت امام سجاد عليه السلام فرمود:«مرگ براى كافر، همانند بركندن جامه هاى نيكو و پوشيدن جامه هاى چركين و تن آزار و همچون كوچيدن از خانه هاى آرامش بخش به خانه هاى ناآرام و دهشتناك است».». * * * * *نخستين منزلگاهاز آيات و روايات چنين استنباط مى شود كه انسان، پس از مرگ، يكباره وارد جهان اخروى نمى شود؛ بلكه وقوع «قيامت كبرى» همراه با يك سرى انقلابها و دگرگونى ها در كل نظام هستى و موجودات جهان است.البته، تصور نشود كه در فاصله مرگ تا قيامت، انسانها در خاموشى، بى حسى و بى حياتى به سر مى برند؛ بلكه در فاصله بين دنيا و قيامت، عالمى - به مراتب - برتر از دنياى كنونى هست كه داراى حيات همراه با لذت و سرور براى نيكوكاران و رنج و اندوه براى بدكاران است. عالم واسطه بين دنيا و آخرت «برزخ» نام دارد. «عالم برزخ» نسبت به آخرت (قيامت بزرگ)، «قيامت كوچك» ناميده مى شود. ادامه دارد ...پي نوشتها:1. يونس (10) آيه 104.2. انعام (6) آيه 61.3. سجده(32) آيه 11.4. احزاب (33) آيه 44.5. انفال (8) آيه 50 -51.* * * * * * * * * * *منبع:اسدي، على محمد، زندگى و حيات پس از مرگ، با اندکي تغيير و تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 446]