محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826099853
پانتهآ بهرام - چه خوش باشد که بعد انتظاری...
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پانتهآ بهرام - چه خوش باشد که بعد انتظاری...
«خیلی از بازیگران تئاتر فکر می کنند که پس از موفقیت شان در این حرفه، به سرعت جذب سینما خواهند شد،حداقل این انتظار را دارند.در سال 1370 من در اولین سال حضورم در تئاتر،جایزه بهترین بازیگر را گرفتم و همان زمان فکر می کردم اتفاق های درخشانی در انتظارم است.» و آن اتفاق های درخشان نیفتاد تا اینکه "بهرام" تصمیم گرفت برای "بهتر دیده شدن" برود سراغ تلویزیون و به همین دلیل در چند سریال و تئاتر تلویزیونی بازی کرد که ازاین میان سریال "مسافر" از همه بهتر و پربیننده تر شد و همانطور که خود ش انتظار داشت پیشنهادهای سینمایی زیادی به سویش سرازیر شد. او در فیلمهای "توکیو بدون توقف"،"بانوی من" و "غوغا" بازی کرد که اتفاقا هرسه هم در سال 82 اکران شدند. فیلم مهران مدیری از هرنظر یک تجربه موفق بود و حضور بهرام هم اگر فوق العاده نبود لااقل بر فیلم سنگینی هم نمی کرد،ولی "غوغا"ی سعید سهیلی، فیلم موفقی از آب درنیامد و برای بازیگرانش نیز چیزی به دنبال نداشت. گذشت و گذشت تا اصغر فرهادی تصمیم گرفت "چهارشنبه سوری" را بسازد و به کمک حبیب رضایی و مانی حقیقی(دوست فیلمنامه نویسش) بهرام را پسندید و نقش "سیمین" را به او داد و این فیلم و نقش شد نقطه عطف کارنامه پانته آ بهرام. چهارشنبه سوری در سینمای ایران یک اتفاق محسوب می شد و هرچند به تمام حقش در جشنواره بیست و چهارم نرسید ولی هم از سوی منتقدین تحویل گرفته شد(به طور جدی) و هم اینکه اکران موفقی داشت. نقش بهرام در این فیلم با وجود کوتاهی اش نقش مهم و موثری بود، نقش یک زن تنهای آرایشگر که با یک مرد متاهل رابطه دارد و اتفاقاً همسایه هووی خودش هم هست و پنهان کاری از مشخصه های اصلی نقش اوست.برای اینکه بازی خوب بهرام در "چهارشنبه سوری" یادتان بیاید شما را ارجاع می دهم به صحنه ای که سیمین از "مرتضی"(حمید فرخ نژاد) جدا می شود و در حین راه رفتن ناگهان یک نارنجک جلوی پایش منفجر می شود.ترس،اضطراب و احساس عدم امنیت را به خوبی می شود در چهره سیمین دید و اینکه در عکس العملی جالب و البته قابل انتظار به سمت جایی می رود که از ماشین مرتضی پیاده شده و دیگر ماشین را آنجا نمی بیند. به ظاهر "چهارشنبه سوری"همان اتفاق درخشانی بود که بهرام انتظارش را می کشید و بعد از این فیلم دیگر به پیشنهادهای نامطمئن پاسخ نمی داد و این طوری شد که سال گذشته در جشنواره فجر دو فیلم "بچه های ابدی"(پوران درخشنده) و "اقلیما"(محمد مهدی عسکرپور) با بازی او به نمایش درآمد.من "اقلیما" را ندیده ام و فقط از طریق نقدها و گزارش های مطبوعاتی می دانم که فیلم متفاوتی است و اتفاقا شنیده ام بازی خانم بهرام از نقاط قوت فیلم عسکرپور است،خوب "اقلیما" ازاین هفته اکران شده و می شود رفت و دید و درباره اش قضاوت کرد. اما در مورد "بچه های ابدی" باید گفت که نقش ستاره که زنی مواد فروش است و به طور اتفاقی سر راه پسر مشکل دار فیلم قرار می گیرد و در دل داستان غریبه است و با سنجاقی،پونزی،چیزی به فیلمنامه الصاق شده است تا کمی شعار داده شود و اشک گرفته شود. این از نقش، ولی بازی بهرام نیز به نظرم می توانست بهتر از چیزی که حالا هست باشد(با توجه به تئاتری بودن این بازیگر و توانایی اش در ارائه تیپ های متفاوت) ولی درهر صورت بازی پانته آ بهرام از نقاط مثبت نه چندان پرتعداد فیلم صمیمی ولی نچسب پوران درخشنده است. سالها از روزی که "پانته آ بهرام" آرزو داشت اتفاقی بیفتد و او وارد سینما شود می گذرد و او حالا از بازیگران شناخته شده سینماست،می ماند یک حسرت عمیق برای جایگاه نامطمئن تئاتر در کشورمان،حسرت اینکه اگر تئاتر ما هم جایگاه واقعی خودش را بدست می آورد می توانستیم بازیگران دوست داشتنی ای مثل افشین هاشمی،علی عمرانی و پانته آ بهرام را روی سن ببینیم،به هر حال فضای اجرای زنده با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست و این را خانم بهرام بهتر از هرکس دیگری میداند.منبع : سینما
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 277]
-
گوناگون
پربازدیدترینها