واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مرکز تحقیقات زیست فناوری تولیدمثل در سه دهه اخیر، بخصوص پس از تولد اولین نوزاد حاصل از روش لقاح خارج رحمی، علوم تولید مثل در ابعاد مختلف پیشرفت کرده است. این پیشرفت ها مدیون به کارگیی فناوری های نوین و انجام تحقیقات مدون در زمینه های بیولوژی تکوینی، بیولوژی مولکولی، بیوتکنولوژی، ژنتیک، ایمونولوژی، جنین شناسی، طب و سایر رشته های مرتبط با بحث تولیدمثل می باشد که منجر به شکل گیری روشهای تشخیصی و درمانی جدید در تشخیص و درمان ناباروی ها شده است؛ به گونه ای که در حال حاضر امکان درمان زوجهایی که تا چندی پیش نابارور تلقی می شده اند فراهم آمده است.
مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی تولیدمثل در سال 1377 تحت نظر و مدیریت آقای دکتر محمدمهدی آخوندی و به همت جمعی از متخصصین علوم پایه پزشکی و درمان ناباروری با تصویب هیات امنا جهاد دانشگاهی تاسسیس شد. در تاریخ 19/4/78 مجوز تاسیس مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی تولیدمثل به استناد رای شورای گسترش دانشگاه های علوم پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، توسط وزیر محترم بهداشت درمان و آموزش پزشکی صادر شد. این مرکز که دارای 4 گروه پژوهشی: غدد تولیدمثل و جنین شناسی، عفونت های تولیدمثل، ژنتیک و بیوتکنولوژی تولیدمثل و ایمونولوژی تولیدمثل است. هم اکنون طرحهای پژوهشی متعددی را در خصوص موضوعات مرتبط با اولویت ها و محورهای فعالیت خود با تامین بودجه از منابع داخلی و بین المللی در دست انجام دارد، از جمله وجوه تمایز این مرکز همکاری و فعالیت تحقیقاتی متخصصین علوم پایه پزشکی و بالینی در کنار یکدیگیر در انجام طرحهای پژوهشی و درمانی است. این مرکز در دوره کوتاه فعالیت خود توانسته است همکاری متخصصین و افراد صاحب نظر در زمینه های مختلف تولیدمثل شامل جنین شناسی، ایمونولوژی، ژنتیک، بیوشیمی، بیولوژی سلولی و مولکولی و متخصصین بالینی، زنان و زایمان و نازایی، آندرولوژی، غدد درون ریز، عفونی و بیماری های گرمسیری و ... را جلب نماید.
با توجه به جوان بودن نسبی علوم تولیدمثل و ناباروری و گستره فوق العاده سریع آن در دو دهه گذشته گستره وسیعی از تحقیقات، فرا روی محققین قرار گرفته است که البته دستیابی و برنامه ریزی برای تمام این جنبه ها امکان پذیر نیست لذا این مرکز اولویت های تحقیقاتی خود در حیطه تولید مثل و ناباروری را بر روی سقط مکرر، گامتوژنز، ناباروری با علت نامشخص و سلولهای بنیادی متمرکز است. تاکنون با تلاش اعضاء محترم هیات علمی این مرکز، از طرحهای متنوع تحقیقاتی اتمام یافته و یا در دست اجرا، تعداد زیادی مقاله داخلی، مقاله بین المللی، خلاصه مقالات داخلی و خلاصه مقالات بین المللی منتشر شده است. در ابتدای شروع به کار مرکز، بواسطه عدم وجود نشریه ای علمی- پژوهشی در زمینه باروری و ناباروری، انتشار فصلنامه باروری- ناباروری در دستور کار این مرکز تحقیقاتی قرار گرفت که با دریافت مجوز از وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و موافقت کمیسیون محترم نشریات علمی- پژوهشی وزرات بهداشت درمان و آموزش پزشکی، از سال 1378 نتایج جدیدترین مطالعات مرتبط با باروری- ناباروری محققین در این مجله به چاپ می رسد. از سال 1377 تاکنون سمینار و سمپوزیوم ها در زمینه موضوعات متنوع تولیدمثل و ناباروری و با هدف شکل گیری پروژه های تحقیقاتی در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها و همچنین ضابطه مندی مربوط به اشاعه و گسترش این علم علی الخصوص در ابعاد درمانی آن برگزار شده است. این سمینارها دارای امتیاز بازآموزی از اداره آموزش مداوم جامعه پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی نیز بوده است. از طرف دیگر تاکنون کارگاه های تئوری- عملی متنوعی توسط گروههای پژوهشی این مرکز برگزار شده است. به طور کلی بیش از 3 دهه از عمر تاسیس درمان ناباروری در جهان نمی گذرد و تحول بیش از حد این علم منجر به پیشرفت های وسیعی در زمینه درمان ناباروری شده است. مراکز عمده ناباروری کشور با کسب تجربیات و دانش درمان فعالیت چشمگیری را داشته اند. ولی تحول روزافزون این علم، لزوم توجه به برنامه ریزی تحقیقاتی را همزمان با پیشرفت های درمانی، ایجاب می کرد که در این ارتباط مرکز پژوهشی بیوتکنولوژی تولیدمثل آغاز به فعالیت کرد و بدین وسیله لزوم داشتن مرکز درمان به عنوان جایگاهی برای انتقال تجربیات و دانش علمی مورد نظر قرار گرفت. لذا از موارد قابل توجه در برنامه ریزی این مرکز، تاسیس مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا است که با همکاری مرکز درمان ناباروری لوبک آلمان و زیرنظر دانشمند برجسته و از موسسین IVF در ایران، "پروفسور الحسنی" تاسیس شد. بخش دانش و فناوری سایت تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 630]