واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سعید راد در «تنگنا»
در نشست بررسی «تنگنا» در «خانه سینما» عنوان شد؛ سعید راد: «امیرنادری» با پوشاندن لباس كثیف، من را به «تنگنا» رساند «سعید راد» با اشاره به این كه «امیرنادری» با آزار من، از من بازی میگرفت، گفت: برای پیدا كردن شخصیتهای «تنگنا»، كافی بود به امیر نادری مراجعه كنیم. او همیشه سر صحنه من را عصبی میكرد و لباسهای كثیفی تن من میكرد كه حالم را بد میكرد. سومین مراسم شبهای كانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران، یكشنبه شب (13 آبان) با بررسی فیلم «تنگنا» ساخته امیر نادری در محل تالار اجتماعات خانه سینما برگزار شد. بنابراین گزارش، این برنامه با حضور میهمانانی چون سعید راد، عنایت بخشی، سیروس الوند، افشین شركت و اكبر ثقفی برگزار شد و پس از نمایش فیلم ، فیلمنامه «تنگنا» توسط سعید عقیقی و جابر قاسمعلی نقد شد. در ابتدای این جلسه، قاسمعلی با اشاره به تاریخچه «فیلم خیابانی» و اهمیت ساختاری آن در سینمای ایران، گفت: اصطلاح «فیلم خیابانی» به این دلیل به این دست از آثار اطلاق میشد كه نه تنها قصه آنها در خیابان میگذشت بلكه روابط مردم را به خوبی در خود به نمایش میگذاشتند و در واقع، این آثار واكنشی بود به فضای جامعه و آثار سینمایی كه قبلا در سینمای ایران ساخته میشد. در ادامه این بحث، سعید عقیقی منتقد و فیلمنامه نویس سینمای ایران، در مورد سینمای خیابانی گفت: سال 1925 در آلمان فیلمی اكسپرسیونیستی به نام «خیابان» ساخته شد كه وقایع آن از زندگی روزمره مردم الگو میگرفت و به عنوان اولین فیلم خیابانی تاریخ سینما معروف است. این فیلم دو عنصر واقعیت و تلخی را در خود داشت كه با مفهوم رمانس و تخیل در آثار سینمایی كاملا در تضاد بود. این جریان در ادامه به فیلمهای نوآر و آثار شاعرانه فرانسوی نیز وارد شد. در ایران سعید راد تبدیل به شمایلی برای آثار خیابانی شد و حداقل 15 بار در آثار سینمایی در نقش ضد قهرمان فیلم های خیابانی، به قتل رسید. وی در مورد شروع جریان فیلمهای خیابانی در سینمای ایران گفت: برخلاف تصور همه قیصر(مسعود كیمیایی) شروع كننده این سینما نبود، بلكه فرخ غفاری با فیلم «جنوب شهر» جریان سینمای خیابانی را در ایران به راه انداخت و واقعیتهای وجودی جامعه را آشكار كرد اما چون توقع مردم از قهرمان فیلمها، مردی آرمانی بود، آن فیلم شكست خورد. وی در مورد ویژگیهای فیلم «تنگنا» گفت: ویژگی خاص فیلم «تنگنا» این است كه این فیلم دارای وحدت لحن بینظیری بود چون برخلاف بسیاری از فیلمهای تلخ و افسرده كه پایان خوش تحمیلی داشتند، این فیلم با وحدت لحن خاصی به پیش رفت و تلخی بیش از حد این فیلم چیزی است كه بیننده كم كم با آن خو میگیرد و قهرمان تراژیك فیلم را با سرنوشت تلخش میپذیرد. وی در مورد تفاوت بنیادین قهرمانان آثار سینمایی امیر نادری با فیلمهای مسعود كیمیایی، گفت: قهرمانهای امیر نادری همیشه خودشان قربانی خشونت اجتماعی هستند كه خودشان را تسلیم سرنوشت و تقدیر میكنند و با رنج و بدبختی در فضایی واقعگرایانه و كریه میمیرند اما قهرمانان آثار كیمیایی افرادی قرص، محكم و با صلابت هستند كه به قهرمان آرمانی و اهل عمل مورد علاقه مردم نیز نزدیك هستند. وی تصریح كرد: تركیب تراژدی با قهرمان آرمانی كه اهل انتقام بود، باعث اقبال مردم به فیلم «قیصر» و برعكس شكست تجاری فیلم «تنگنا» شد. در ادامه این جلسه، سعید راد بازیگر فیلم «تنگنا» درباره این فیلم گفت: من شخصا در محیطی بزرگ شدم كه با افرادی مثل علی خوشدست فیلم «تنگنا» برخورد نداشتم اما امیر نادری، این شخصیت امثال او را به من شناساند به طوری كه من در بازی در آثاری چون «مسلخ» و «كافر» نیز از آن شناخت بهره گرفتم. وی افزود: اولین باری كه او «علی خوشدست» را به من معرفی كرد، من ترسیدم در این نقش بازی كنم اما نادری به قدری با باهوشی این شخصیت را به من معرفی كرد كه گویی از قدیم با او آشنا بودهام و واقعا باید اعتراف كنم كه او ماهرترین شخص در زمینه انتخاب بازیگر در سینمای ایران بود. او كنار دوربین میایستاد و گویی با ما صحنه را نقاشی میكرد. متاسفم كه فیلمهای او مورد توجه قرار نگرفت در حالی كه اگر این اتفاق میافتاد، سینمای ما اكنون در جایگاه بهتری بود. سعید راد در مورد روشهای بازی گرفتن امیر نادری از او، گفت: نادری همیشه سر صحنه من را عصبی میكرد و لباسهای كثیفی تن من میكرد كه حالم را بد میكرد. او من را به لوكیشنهایی میبرد كه حس میكردم بو میدهند و من بدون میل و رغبت به آنجا میرفتم و برای همین، حس عصبیت و درد در صورت بازیگر واقعا منعكس میشد و او بازی مورد نظر خود را گاه حتی در یك برداشت از بازیگران میگرفت. عنایت بخشی نیز در مورد بازی در این فیلم گفت: من در همه آثار سینمایی كه نقش منفی بازی كرده بودم، سعی كردم كه به شخصیت خود وجوه انسانی بدهم، برای همین هیچگاه تبدیل به شخصیت منفوری در آثار سینمایی تبدیل نشدم. وی تصریح كرد: برای پیدا كردن شخصیتهای منفی «تنگنا»، كافی بود به امیر نادری مراجعه كنیم چون او تمام شخصیتهای تنگنا را به خوبی میشناخت و به ما كه زمینههایی از شناخت این افراد داشتیم، معرفی میكرد. بخشی در مورد روش فیلمسازی نادری گفت: او دكوپاژی كه روزی كاغذ باشد، نداشت و تمام فیلم در مغز او ساخته شده بود اما به قدری ارتباط وی با ما به عنوان بازیگر قوی بود كه وقتی ما جلوی دوربین همدیگر را كتك می زدیم او هم خودش را پشت دوربین میزد و به زور جلوی او را میگرفتند. در ادامه، قاسمعلی با اشاره به شرایط اجتماعی زمان ساخت تنگنا، گفت: اشارههایی انتقادی به وضعیت اجتماعی در فیلم مستتر است. عقیقی نیز در پایان در مورد امیر نادری گفت: او عاشق سینما بود و به قول جمشید الوندی فیلمبردار تنگنا، حاضر بود همه چیز و همهكس را فدای سینما كند. برای همین پس از گذشت سالها، هنوز تنگنا دیدنی است. منبع : خبرگزاری فارس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]