تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837083637
دانشگاهی به وسعت تاریخ
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دانشگاهی به وسعت تاریخ
همزمان با سالروز ولادت رسول اكرم صلی الله علیه و آله هفدهم ماه ربیعالاول سال 83 هجری آغاز قرن هشتم میلادی در خاندان رسالت و امامت در شهر مدینه نوزادی از سلاله پاك رسالت، قدم به عرصه حیات گذاشت كه جهانی از صفا و نورانیت و علم و دانش را برای دوستداران خود، به ارمغان آورد و منشأ تحولات و دگرگونیهایی در جهان علم و فضیلت و دنیای معنویت و انسانیت گردید. امام باقر علیه السلام پدر ایشان كه در علم و عمل از برجستگان بنیهاشم بود، از آخرین یادگارهای شاهدان حماسه خونین كربلا نیز میباشد. او دوازده سال تحت تربیت جدّ بزرگوارش امام سجاد علیه السلام، زینت سالكان راه حقیقت و معرفت بود و پس از آن تحت توجهات پدر عالیقدرش امام باقر علیه السلام قرار گرفت و در محیط مدینه، در خاندان وحی و قرآن رشد كرده و كسب فضیلت و معرفت آغاز نمود و این دوران ارزنده بهترین و عالیترین فرصت و موقعیت به شمار میآمد كه امام صادق علیه السلام در چنین مدرسه و مكتب رحمانی قدم گذاشته و علم و دانش و فضیلت و معرفت الهی كسب نماید. شاگردان امام صادق علیه السلامپس از آن كه امام باقر علیه السلام شرایط را برای تعلیم و تربیت شاگردان مناسب دیدند به تربیت عدهای همت گماشتند و زمینه را برای تدریس امام صادق علیه السلام هموارتر كردند. امام در زمانی میزیست كه در اثر اختلافات بنی مروان و بنی عباس، بهترین شرایط برای بیان معارف دینی و تربیت شاگردان، فراهم بود كه اگر از آن فرصت استفاده نمیشد، بعدها دیگر به سختی ممكن بود چنان موقعیتی برای بیان معارف اسلامی و احیای آن به وجود آید. امام باقر و امام صادق علیهماالسلام در حالی بیان معارف اسلامی را شروع كردند كه بسیاری از احادیث پیامبر اکرم در مورد معارف دینی و احكام و تفسیر آیات یا از بین رفته و یا با احادیث جعلی آمیخته شده بود. امام صادق علیه السلام در طی 34 سال امامت خود، موفق به ترویج معارف اسلامی اعم از فقه و كلام (اعتقادات) و تفسیر و اخلاق و معارف دیگر شدند. شیخ مفید در ارشاد می گوید: «محدثان همه اتفاق نظر دارند كه راویان موثق و كسانی كه از محضر امام صادق علیه السلام استفاده كردهاند چهار هزار نفر بودند، گرچه این شاگردان از نظر عقاید با یكدیگر اختلاف داشتند.» امام صادق علیه السلام دو ثقل اكبر و اصغر را كه پیامبر برای هدایت امت خود به یادگار گذارده بود، را به مردم معرفی مینماید تا از منابع فاسد تغذیه نكنند. در معرفی ثقل اصغر میفرماید: «انا أهل البیت عندنا معاقل العلم و آثار النبوه و علم الكتاب و فصل ما بین الناس»؛ «ما اهلبیت هستیم كه محل تعقل علم نزد ما است و آثار رسالت الهی نزد ما است و علم به كتاب خدا (و رموز آن كه موجب هدایت است) نزد ما است و آنچه باعث شناخت مردم و جدا نمودن هدایت یافته از گمراه است، نزد ما میباشد.» ابوحنیفه نعمان بن ثابت رئیس مذهب حنفی مدت دو سال از محضر امام صادق علیه السلام بهره جست و خود اعتراف كرد كه: «كسی را از امام جعفر صادق داناتر ندیدم.» و همچنین اقرار كرد كه: «اگر آن دو سال كه نزد امام صادق علیه السلام بودم، نبود؛ چیزی نمیدانستم و به مهلكه افتاده بودم.» همچنین نقل است: روزی مردی از ابوحنیفه سؤال كرد، اگر شخصی مال خود را برای امام وقف كند، در این صورت مستحق این مال كیست؟ ابوحنیفه جواب داد: مستحق جعفر صادق علیه السلام است، زیرا او امام به حق است. حوزه درس امام صادق علیه السلامپربارترین حلقههای درسی آن زمان در زمینههای مختلف مناظرات و مباحث علمی امام باقر و امام صادق علیهماالسلام بود، طالبان و صاحبنظران علوم مذكور برای تبادل نظر و استفاده بیشتر در مناظرات ایشان شركت نموده و به طرح سؤالات خود میپرداختند و این دو امام به پاسخگویی و بیان نظرات خود مبادرت مینمودند، زیرا از سویی شرایط مهیا بود، مخصوصاً در زمان امام صادق علیهالسلام كه زمینه مطرح نمودن علوم جدید در مناظرات بین دانشمندان به وسیله حركت ترجمه مساعد شده بود و افرادی در جامعه علمی آن دوره وجود داشتند كه مطالب مورد بحث را درك كنند و همچنین مطرح نمودن این گونه علوم نمیتوانست بهانهای به دست حكومتها بدهد و حكومتها نیز از این ناحیه احساس خطر نمینمودند و مزاحم تدریس و جلسههای درس امام نمیشدند. لذا امام صادق علیهالسلام برای تبیین اصول مذهب شیعه و اشاعه فقه و تفكر شیعی در قالب همین جلسات بهترین بهره را بردند و پایههای مذهب شیعه كه از زمان حیات رسول خدا پی ریزی شده بود، در زمان امام صادق محكم و استوار گشت و با آن، حركت عظیم فكری، فرهنگی امام صادق علیه السلام به مذهب جعفری مشهور گشت.
رد اثرات سوء فرهنگهای غیر اسلامیاز اثرات سوء انتقال فرهنگ غیراسلامی، تأثیر ادیان و مذاهبی چون مسیحیت و دین یهود و ... بر افكار و عقاید بعضی از مسلمین و به وجود آمدن اعتقاداتی شبیه به آنچه در آن ادیان وجود داشته است، بود. مثل به وجود آمدن میل به رهبانیت میان مسلمین در نیمه اول قرن دوم كه بانیان اكثر آن فرقهها، عقیده داشتند آدمی باید زندگی را رها كند و تمام عمر را در گوشهای بگذراند و كاری جز عبادت نكند، این فكر ناشی از تقلید از مسیحیان و صومعههای مسیحیان ارتدوكس بود كه سالیان دراز سابقه داشتند و در دل كوهها به عبادت میپرداختند و از امور دنیوی اجتناب میورزیدند. شیعیان نیز به مانند دیگر فرقههای اسلامی متمایل به رهبانیت شدند، به ویژه آن كه رهبانیت با فطرت بعضی از افراد كه ترجیح میدادند در زندگی دنبال كار نروند هم مناسب بود. امام صادق علیه السلام به شدت با رهبانیت شیعه و سایر فرق اسلامی مخالفت ورزید، وی میدانست كه اگر فكر رهبانیت در مذهب شیعه قوت بگیرد، شیعه از بین میرود، به ویژه این كه حكومتهای وقت با شیعه مخالف بودند. امام نیز با موعظه پیروان خود و همچنین با پوشیدن لباسهای معمول جامعه كه گاهی لباسهای فاخر نیز بود و با كار كردن در مزرعه و مبادرت به كشت و كار در مِلك شخصی خود و یا با مناظره با جماعت صوفیها و به طرق مختلف در رد تصوف و رهبانیت كوشیدند. امام صادق علیه السلام در رد ماتریالیستهای آن دوره كه به اصطلاح به آنها زندیق گفته میشد و گروهی مادهگرا بودند، به ابوشاكر دیصانی میفرماید: علاوه بر حواس، بایستی دلیل و عقل را هم به كار بندید، زیرا در تاریكی ولو از حواس خود در راه رفتن بخواهید كمك بگیرید، برای این كه منحرف و گمراه نشوید و یا سقوط نكنید بایستی از نور چراغ استفاده كنید. غالیگری كه در آن قائل به الوهیت ائمه اطهار علیهم السلام میشدند، فكری بود كه میتوان گفت تحت تأثیر تفكر مسیحیت، كه در آن قائل به الوهیت عیسی بن مریم علیه السلام پیغمبر خدا هستند، به وجود آمد. امام در برخورد با این گروه شدیدترین تنفر و انزجار قلبی خود را نسبت به آنها ابراز داشتهاند. امام صادق علیه السلام در رد ماتریالیستهای آن دوره كه به اصطلاح به آنها زندیق گفته میشد و گروهی مادهگرا بودند، به ابوشاكر دیصانی میفرماید: علاوه بر حواس، بایستی دلیل و عقل را هم به كار بندید، زیرا در تاریكی ولو از حواس خود در راه رفتن بخواهید كمك بگیرید، برای این كه منحرف و گمراه نشوید و یا سقوط نكنید بایستی از نور چراغ استفاده كنید. امام ضمن طرد حركتهای تهاجم فرهنگی، فكری كه در این دوره شتابی كاملاً محسوس به خود گرفته بود، برای چاره اندیشی و نشان دادن منابع صحیح و غنی فكری كه امت اسلامی بتواند از آن سیراب شود و از هرگونه انحراف فكری مصون بماند، دو ثقل اكبر و اصغر را كه پیامبر برای هدایت امت خود به یادگار گذارده بود، را به مردم معرفی مینماید تا از منابع فاسد تغذیه نكنند. در معرفی ثقل اصغر میفرماید: «انا أهل البیت عندنا معاقل العلم و آثار النبوه و علم الكتاب و فصل ما بین الناس»؛ «ما اهلبیت هستیم كه محل تعقل علم نزد ما است و آثار رسالت الهی نزد ما است و علم به كتاب خدا (و رموز آن كه موجب هدایت است) نزد ما است و آنچه باعث شناخت مردم و جدا نمودن هدایت یافته از گمراه است، نزد ما میباشد.» در كتاب بحارالانوار و كافی چندین حدیث با تعابیر مختلف به این مضمون موجود است: با وجود این دو منبع سرشار آیا دیگر جای مراجعه، به مكاتب شرقی و غربی آن زمان و امروز وجود دارد؟ اگر بدنه امت اسلام به این دو ثقل اكبر و اصغر مسلح گردد نه تنها تیرهای تهاجم فرهنگی، نفوذی در فكر مسلمین و فرهنگ آنان نخواهد كرد، بلكه اجازه تهاجم به بیگانه را هم نمیدهد و مكتب اسلام فكر بدیع و غنی خود را به دیگران عرضه خواهد نمود. مخاطبین امام صادق علیه السلام«تبلیغ» سه ركن اصلی دارد كه عبارتند از: مُبلغ، مخاطب و پیام؛ پیام واسطه بین مبلغ و مخاطب میباشد كه مُبلغ آن را با یكی از روشهای تبلیغی به مخاطب ابلاغ میكند. امام صادق علیه السلام در طول زندگانی خود علاوه بر این كه با شیعیان و اصحاب و شاگردان خود به بحث و گفت وگو میپرداخت و به سؤالات آنها پاسخ میداد، با توجه به این كه در نتیجه فكر بیگانگان، از راه ترجمه كتابهای یونانی و فارسی و هندی از جهت پدید آمدن گروههای خطرناك از قبیل «غلات» ، «زندیقان» ، «جاعلان حدیث» و «اهل رأی و قیاس»، زمینههای مساعد برای رشد انحراف فكری فراهم شده بود، لذا امام صادق علیه السلام در برابر آنها ایستادگی كرده و در سطح علمی، با آنها به گفت و گو و بحث و مناظره پرداخت و خطوط فكری آنها را برای امت اسلامی افشا نمود. فعالیتهای امام در ایستادگی قاطعانه در برابر شبهههای غرض آلود - در عقاید و نظریات دینی - كه از لحاظ اغراض سیاسی به منظور از بین بردن روح حقیقی اسلام منتشر میشد، بود. محضر درس امام جعفر صادق علیه السلام یك جلسه بحث آزاد بود كه در آن هر شاگردی میتوانست به استاد ایراد بگیرد و اگر بتواند نظریهاش را رد كند. امام صادق علیه السلام به شدت با رهبانیت شیعه و سایر فرق اسلامی مخالفت ورزید، وی میدانست كه اگر فكر رهبانیت در مذهب شیعه قوت بگیرد، شیعه از بین میرود، به ویژه این كه حكومتهای وقت با شیعه مخالف بودند. امام نیز با موعظه پیروان خود و همچنین با پوشیدن لباسهای معمول جامعه كه گاهی لباسهای فاخر نیز بود و با كار كردن در مزرعه و مبادرت به كشت و كار در مِلك شخصی خود و یا با مناظره با جماعت صوفیها و به طرق مختلف در رد تصوف و رهبانیت كوشیدند. امام صادق علیه السلام نظریهاش را به شاگردان تحمیل نمیكرد و آنها را آزاد میگذاشت كه نظریه استاد را بپذیرند یا نپذیرند. آنچه سبب میشد كه شاگردان امام نظریه ایشان را بپذیرند تأثیر درس استاد بود. امام صادق علیه السلام به همه سؤالات پاسخ میدادند و در بحثهای طولانی با صبر و متانت، به سؤالات گوش داده و با اتخاذ شیوههای مختلف، طرف مقابل را مجاب میكردند. به طور مثال مناظرهای طولانی بین امام صادق علیه السلام و یك زندیق صورت گرفت كه یونس بن ظبیان آن را روایت كرده است. این مناظره مشتمل بر 85 سؤال است كه زندیق مطرح نموده و حضرت نیز با ادب و احترام و با صبر و حوصله به تمامی آنها پاسخ گفته است كه در ضمن آن حضرت سؤالهایی را نیز از زندیق میپرسد. این مناظره را مرحوم طبرسی در الاحتجاج، جلد سوم، در صفحات 264 و ، 323 آورده است. همچنین مرحوم مجلسی آن را در بحارالانوار، جلد 10صفحات 194-164 از الاحتجاج نقل كرده است. گروههای غیرمذهبی نیز كه ملحدین و مشركین آن زمان بودند و بعضی نیز مادیگرا بودند، با امام صادق علیه السلام به مناظره مینشستند و از مخاطبین آن حضرت محسوب میشدند. این گروه با خود امام و گاهی با شاگردان امام در مسائلی چون اثبات صانع، وحدانیت خالق، اصالت ماده، ملاك بودن حس در ادراك موجودات عالم و رد عالم ماوراءالطبیعه به بحث و گفت وگو میپرداختند. امام با همه گروهها به بحث و مناظره مینشست هر چند افرادی، آنها را از خود طرد كرده باشند؛ از جمله ابن ابی العوجاء كه زندیقی منكر بود و علما از مجالست و مسائلت با او به جهت خبث لسان و فساد درونیاش، كراهت داشتند. حضرت از او میخواهد كه هر سؤالی كه دارد بپرسد. امام نیز در پاسخ به او عقاید خود را صریحاً اعلام میدارد و میگوید كه او گمراه است. امام و شاگردان او در این مناظرات همواره حافظ اركان شریعت و اعتقادات اسلامی بودند، رفتار امام با این طبقه از جامعه، برخوردی حكیمانه و همراه با حلم و صبر بود. امام ادعاها و ادله آنها را با متانت و صبوری گوش میكرد و معمولاً از ادله خود خصم با ظرافت خاصی استفاده میكرد و آنچه را كه مبنای اعتقادات خود آنها بود و مورد قبولشان واقع میشد، برای رد مدعای آنها و اثبات اعتقادات اسلامی استفاده میكرد، كه به آن در اصطلاح منطقیین، جدل گفته میشود. مهمترین ابزار امام در برخورد با این گروهها همان اخلاق معنوی و كریمانه و روحیه بردباری وی بود كه سرانجام مخاطب را به تسلیم وادار میكرد و آنها زبان به ستایش و مدح امام میگشودند.
ابوشاكر دیصانی از بزرگترین متكلمان زنادقه و ملحدین به شمار میرود. وی كه سابقه بحثهای متعددی را با امام دارد هنگامی كه میخواهد نظر و دلیل امام را در حدوث عالم بداند به امام میگوید: «انك احد النجوم الزواهر و كان آباوك بدوراً بواهر و امهاتك عقیلات عباهر و عنصرك من اكرم العناصر و اذا ذكر العلماء فبك تثنی الخناصر فخبرنی ایها البحر الخضم الزاخر ما الدلیل علی حدوث العالم» ؛ «تو یكی از ستارگان درخشان هستی و پدرانت ماههای درخشنده آسمان معرفت و مادرانت دانایان و اهل كمال هستند و نهاد تو از بهترین نهادها و سرشتهاست و هرگاه ذكری از علما میشود، انگشتان به سوی تو اشاره میكنند؛ ای دریای پر آب و گرانمایه، دلیل بر حدوث عالم چیست؟» ابوحنیفه نعمان بن ثابت رئیس مذهب حنفی مدت دو سال از محضر امام صادق علیه السلام بهره جست و خود اعتراف كرد كه: «كسی را از امام جعفر صادق داناتر ندیدم.» و همچنین اقرار كرد كه: «اگر آن دو سال كه نزد امام صادق علیه السلام بودم، نبود؛ چیزی نمیدانستم و به مهلكه افتاده بودم.» همچنین نقل است: روزی مردی از ابوحنیفه سؤال كرد، اگر شخصی مال خود را برای امام وقف كند، در این صورت مستحق این مال كیست؟ ابوحنیفه جواب داد: مستحق جعفر صادق علیه السلام است، زیرا او امام به حق است.ابوشاكر پس از استماع دلیل امام صادق علیه السلام از امام تشكر میكند و میگوید: چون میدانست كه عادت ما بر این است كه تا چشمانمان نبیند و امری را با یكی از حواس خود، حس نكنیم، نمیپذیریم شما هم از همین راه ما را قانع كردید. همچنین ابن ابی العوجاء كه مشهورترین متكلم ملحد زمان امام صادق علیه السلام محسوب میشود، وی امام را در بحث علمی به دانههای سرخ آتش تشبیه میكند، كه مخاطب را در آن مخمصه راه فراری نیست كه گرفتار حملات علمی امام میشود و به ناچار باید خود را تسلیم كند. وی زمانی كه در مسجد الحرام در میان جمعی از یاران خود به بحث با امام میپردازد و وقتی در برابر براهین و دلایل امام حرفی برای گفتن ندارد به اطرافیان خود میگوید: «سألتكم أن تلتمسوا لی خمره فالقیتمونی علی جمره» ؛ «من از شما خواستم تا یك بحث و كار آسوده برایم فراهم كنید و شما مرا بر روی آتش گداخته انداختید.» امام صادق علیه السلام در مناظرات و برخورد با اهل كتاب سعی میكردند كه از مطالب مورد قبول طرفین كه هم در قرآن و هم در كتاب آسمانی آنها وجود داشت، به عنوان ادله مدعای آنها استفاده كنند و ضمن سفارش اصحاب، به مهربانی با اهل كتاب كه با مسلمین معاند نبودند، آنها را تشویق به تشرف به دین اسلام میكردند. امام جعفر صادق علیه السلام و زنادقهمنحرف نمودن مسلمین از مسیر حقیقی دین، سبب بروز عقاید و آراء متكلمین شد و مخصوصاً نیروی زر و زور معاویه كه موجب جنگ جمل و صفین و نهروان شد و واقعه حكمین را به وجود آورد، عقاید مختلفی را در مسلمین ایجاد كرد كه موجب بروز حوادث دامنهداری شد و یك قدرت علمی لازم بود كه این افكار و اوهام پریشان را با استدلال و براهین مستند به قرآن و سنت و عقل از میان بردارد و راه راست و مستقیم و روشن را به مردم بنمایاند. نام زندیق، نخست در زبان عرب به پیروان مانی اطلاق میشد كه جهان را از دو اصل ازلی نور و ظلمت میپنداشتند و به همین سبب آنها را دوگانه پرست میشناختند. سپس این نام به مادیون اطلاق شد، آنان كه منكر خدا و پیامبران و كتابهای آسمانی هستند و معتقد به ابدیت جهان و منكر دنیای دیگر و عوالم مابعدالطبیعه میباشند. سپس این نام بر كسی اطلاق شد كه منكر یكی از اصول دین اسلام باشد و یا رأی و نظری داشته باشد كه آن رأی در نتیجه انكار یكی از اصول عقاید باشد. سپس این نام به هر كس كه مخالف مذهب اهل سنت بود، اطلاق گردید و در آخر به هر شاعر یاوهگویی كه بیملاحظه دم از معشوق میزد و یا هر نویسندهای از این قبیل و طرفداران آنها گفته میشد. در زمان امام جعفر صادق علیه السلام چند نفر به زندقه شهرت داشتند كه معروفترین آنها ابن ابی العوجاء ابن طالوت، ابن أعمی و ابن مقفع بودند كه در ایام حج به مسجدالحرام میآمدند و با مردم تماس داشتند و نیز با امام صادق علیه السلام پیرامون مسائل مختلف مناظره و احتجاج میكردند. ابن ابی العوجاء مانند بسیاری دیگر از زنادقه در تخریب مبانی اعتقادی مسلمانان كوشا بود، به جعل اخبار و احادیث و پراكندن آنها در میان مردم اهتمام داشت. وی هنگام مرگ خود اعلام كرد كه 4000 حدیث جعل كرده تا حرام را حلال و حلال را حرام نماید. مؤلفان كتب تاریخ و كلام و ملل و نحل او را در شمار زنادقه آوردهاند و قتل او نیز به همین اتهام بوده است.شیخ مفید در ارشاد می گوید: «محدثان همه اتفاق نظر دارند كه راویان موثق و كسانی كه از محضر امام صادق علیه السلام استفاده كردهاند چهار هزار نفر بودند، گرچه این شاگردان از نظر عقاید با یكدیگر اختلاف داشتند.» شهادت امام صادق علیه السلامتحمل وجود علمی امام بر ستمگران و بیفضیلتها، سنگین و غیرقابل تحمل بود تا این كه با دسائس و نقشههای گوناگون بعد از این كه چندین بار شبانه به منزل ایشان یورش بردند، وی را به تبعید از وطن مجبور ساختند تا بالاخره در سال 148هـ. حضرت را با زهر به شهادت رساندند و قبرستان بقیع آغوش خود را برای پذیرش یكی از نوادگان پیامبر اكرم گشود و حضرت جعفر بن محمد الصادق علیه السلام در كنار جد بزرگوار و پدر و عموی ارجمند خویش به خاك سپرده شد. مسعودی در مورد تاریخ شهادت حضرت مینویسد: عمر امام جعفر صادق علیه السلام 66 سال بود و در سال 148 هجری شهید شد و در روز یكشنبه 25 ماه شوال در قبرستان بقیع در کنار مزار امام حسن و علی بن الحسین و امام باقر علیهم السلام دفن گردید. از شهید اول در كتاب فصول المهمه است كه مینویسد: «یقال انه مات بالسم فی ایام المنصور» پس از آن كه خبر رحلت امام صادق علیه السلام را به منصور دادند، وی گفت: «ان جعفراً كان ممن قال الله فیه ثم اورثنا الكتاب الذین اصطفینا من عبادنا و كان ممن اصطفی الله و كان من السابقین بالخیرات»؛ همانا جعفر از كسانی بود كه خداوند درباره آنها فرموده، كتاب و علم الهی را نزد برگزیدگان از بندگانمان به ارث نهادیم و او از كسانی بود كه خداوند او را برگزیده بود و از پیشی گیرندگان در نیكیها و خیرات بود.» به راستی كه دشمن هم امام را میشناسد و نمیتواند وجودش را تحمل نماید، چون او وارث حقیقی علم الهی و برگزیده واقعی خداوند و شایسته رهبری و هدایت جامعه بود و این حقیقت برای حاكم قسی القلبی چون منصور بسیار تلخ بود. منبع: روزنامه همشهری، سیده فاطمه حسینی میرصفی .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]
-
گوناگون
پربازدیدترینها