سالها دل طلب جام‌جم از ما مي كرد، وانچه خود داشت زبيگانه تمنا مي كرد

واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: سالها دل طلب جام‌جم از ما مي كرد، وانچه خود داشت زبيگانه تمنا مي كرد
سرويس فرهنگي- هنري برنا در نظر دارد تا سرآغاز گر پرونده اي فرهنگي در باره واكاوي حضور پديده ها و عناصر جديد فرهنگ بيگانه در ايران و و نقش و تاثير آن در فرهنگ ايران و چگونگي پرداخت و مقابله مهندسين فرهنگي جامعه و معماران فرهنگي وهمچنين ميزان اتكاي ايرانيان بر هويت و فرهنگ ايراني در مقابله با اين عناصر باشد و "ولنتاين" نقطه آغاز اين ماجراست.

يكي بود يكي نبود . غير از خداي مهربون هيچ كس نبود . يك پادشاهي بود به نام كلاديوس دوم كه در روم باستان حكومت مي كرد . پادشاه قصه ما اعتقاد داشت كه مردان مجرد سربازان جنگجوتر و قوي تري هستند . به خاطر همين دستور داد كه ازدواج سربازان قدغن شود و چون پادشاه خشن و بي رحمي بود كسي جرات نمي كرد حركتي بر خلاف دستور او انجام دهد . اما اينجا پايان قصه ما نيست . تازه شروع داستان است چون كشيشي به نام ولنتاين مخفيانه سربازان رومي را به عقد دختران محبوبشان درمي آورد . اين ماجرا ادامه داشت تا اينكه خبر به گوش پادشاه قصه ما رسيد و او دستور داد تا ولنتاين را زنداني و اعدام كنند .در روزگاري كه والنتين در زندان بود،دختر نابيناي يكي از زندانبانان به آنجا رفت و آمد مي كرد. بر حسب قضا كشيش قصه ما عاشق اين دختر شدو اين سرآغاز نامه نگاري هاي عاشقانه اي بودكه هميشه جمله پاياني اش اين بود : از طرف ولنتاين تو

اما بلاخره روز موعود فرا رسيد و در روز 14 فوريه 270 ميلادي ،كشيش عاشق قصه ما اعدام شدو از آن پس از او تنها اسطوره اي در ياد ها باقي ماند .

امروز بعد از قرن ها كه از آن ماجرا مي گذرد،چند هفته مانده به ولنتاين كم كم رنگ و روي برخي از مغازه ها تغيير مي كند ،هر طرف را كه نگاه مي كني ويترين ها پر است از هداياي ويژه ولنتاين . قلب هاي كوچك و بزرگ ،عروسك هاي فانتزي ،شمع هاي رنگي،...

حالا بشنويد از ادامه داستان كه چي شد كه ولنتاين به ايران آمد و چي شد كه طرفدار پيدا كرد و ...؟

صحبت از عشق در جامعه در دل غزليات و قصيده ها ريشه اي قديمي دارد اما چيزي است كه از قديم آموخته ايم كه بايد در دل هر شخص باقي در بماند . دولت نهم با شعار مهرورزي كار خود را آغاز كرده وبه نظر مي رسد كه از مدت اندكي قبل تر،جوان ايراني، شايد به نوعي به مقابله با اين سنت قديمي برخاسته است چون دوست دارد درباره عشق صحبت كند و حتي آن را جشن بگيرد ،گويا جوانان نياز به اين شادي را احساس كرده اند و دنبال مفهومي بوده اند كه اين نياز رابر طرف كند. براي رسيدن به نتيجه اي دقيق دراين باره باب گفتگويي راگشوده ايم.

سارا محبي دانشجوي سال سوم روانشناسي كه قلب كوچكي را براي ولنتاين خريده معتقد است وقتي براي كسي كه دوستش داري در يك روز خاص كه در تمام دنيا جشن گرفته مي شود ،هديه مي خري ،احساس شادي خاصي به آدم مي دهد ". دانيال صائب نيز درباره ولنتاين نظر خاصي داردو مي گويد:" ولنتاين يعني يك روز از سال، تو درباره چيزي كه مي خواهي حرف مي زني و آن روز را جشن مي گيري."

دكتر سارا شريعتي ،استاد جامعه شناسي دانشگاه تهران درباره توجه و گرايش جوانان ايراني به ولنتاين كه هر سال بيشتر از قبل مي شود ،مي گويد:"در جامعه ما تعادلي بين مرگ و زندگي و غم و شادي نيست .اگر در سال 65 روز براي عزا هست ،شايد 20 روز براي شادي داشته باشيم .اين باعث مي شود وقتي در رده هاي بالاي سياست گذاري كاري انجام نشود ،رده هاي پايين (مردم)خودشان شادي آفريني كنند."او ادامه مي دهد :"جشن تولد 50 سال پيش رسم نبود ،اما امروز خيلي ها تولد مي گيرند . هر جامعه اي در مورد نيازي كه پاسخ بومي و داخلي نداشته باشد ،از جوامع ديگر وام مي گيرد .اين وام گيري اول يك دوره مخفي را مي گذراند و بعد كم كم جاي خود را پيدا مي كند."

اما مي دانيم كه گسترش ولنتاين در ايران تنها به دليل نبود شادي و نشاط در جامعه نيست ،بلكه دلايل خاص ديگري نيز دارد. دكتر شريعتي در اين باره مي گويد:"عشق در جامعه ما يك تابوست . طبيعي است كه جوانان با حجم رسانه اي بالاي امروز - ماهواره و اينترنت- از آيين ها ، جشن ها و فرهنگ كشور هاي ديگر باخبر شوند و آنچه پاسخگوي نيازشان باشد ،تقليد كنند. اين تقليد كم كم آن قدر عادي مي شود كه شايد 50 سال آينده كسي حتي به ياد نياورد كه ولنتاين از كجا و چگونه وارد فرهنگ ما شده است." اما بعضي از صاحبان نظران هم نظر ديگري دارند .آنها معتقدند كه گسترش ولنتاين تنها به دليل مافياي اقتصادي است كه آن تبليغ مي كنند تا از اين رهگذر پولي به جيب بزنند. ولنتاين يكي از جشن هايي بود كه در بيشتر كشورهاي اروپايي و آمريكاي شمالي به افتخار قديس ولنتاين در كليساهاي كاتوليك برگزار مي شد كه به مرور زمان به جشني نمادين براي عشاق در آمد و به روز عشق و عشق ورزي مشهور گرديد. حالا سوالي كه مطرح است اين است آيا ما در آيين هاي ايراني و ملي مان چنين جشني نداريم؟ پاسخ بله است .سالروز ازدواج امام علي (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) كه از سوي دولت، روز خانواده نام گزاري شده است و حتي جشن سپندارمذگان يا جشن گراميداشت زمين و زن در بيست و نهم بهمن ماه .

ايرانيان باستان ،زمين را نمادي از عشق مي دانستند چون اعتقاد داشتند كه زمين بافروتني و تواضع به همه كس عشق مي ورزد . سپندارمذگان جشن عشق بود و در اين روز زنان به مردان با محبت تمام هديه مي دادند و مردان زنان را از كاركردن معاف مي كردند و از آنان اطاعت مي كردند .

سوال دوم اين است كه چرا سرمايه گزاري خاصي در مورد هيچ يك از آيين هاي ايراني و بومي خودمان انجام نمي شود؟

هزاره سوم و قرن جديد همراه پيشرفت روز افزون خود نياز هاي جديدي را مي طلبد . جوانان امروز با نياز هاي نويني روبرو هستند. حالا سوال اين است وقتي نيازي هست و ما پاسخ آن را در ميان آيين ها و فرهنگ غني ايراني خود داريم چرا با بي توجهي و چشم پوشي زمينه را براي نفوذ فرهنگ ديگري باز مي كنيم؟

درست است كه بايد فرهنگ شادي را ترويج كنيم. فرهنگ اصيل ايراني بي شك از زمينه و استعداد كافي برخوردار است و صرفا توجه ويژه اي را مي طلبد تا از اين پس جوانان ايراني روزي را براي دوست داشتن جشن بگيرند كه ريشه در فرهنگ ، آيين و اعتقادات خودشان دارد. با پاك كردن صورت مسئله هيچ گاه نمي توان آن را حل كرد. ولنتاين و عناوين مشابه آن سرآغاز يك جريان بزرگند و بررسي ويژه اي را مي طلبد.

قصه ما به سر رسيد اما كلاغ به خونش نرسيد چون مي خواست خيلي چيز ها بداند . پس عزم خود راجزم كرد و پيگير ماجرا شد تا بداند خيلي اتفاق ها براي چي مي افتد و چه بايد كرد و...

اين قصه ادامه دارد...

جمعه|ا|25|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: برنا نيوز]

[مشاهده در: www.bornanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]