واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: طبیعی است که نگران این موضوع باشید، اما آرام باشید، این هم یک مرحله است که باید طی شود. ● آیا کودک شما زورگو است؟ کادن برانچ فلاور یک بچه ۳ ساله است که گاه گاهی برادر خود را می زند. این کار چیزی شبیه به زورگویی است. برای کادن مهم نیست که مادرش راجع به او چه فکری می کند. کادن نمی داند چگونه در این سن احساسات خود را بروز دهد. مادرش می گوید من اصلا رفتارهای کودکم را دوست ندارم. والدین کودکانی که خشن هستند و دیگر بچه ها را یا می زنند یا گاز می گیرند نباید احساس بدی داشته باشند. بر اساس گفته دکتر ادوارد کار، رئیس بخش روانشناسی یکی از دانشگاه های نیویورک، کودکی ۳ ساله نمی تواند زورگو باشد. یا کودک ۲ و ۳ ساله هنوز به طور کامل احساسات خود یا دیگر افراد را درک نمی کند، لذا به طور عمد به احساسات دیگران لطمه نمی زند. دکتر تئودور دیکس، استاد گروه علوم خانواده در دانشگاه تگزاس می گوید: کودکان نو پا به طور مداوم علت و معلول ها را امتحان می کنند. با خود می گویند اگر من این کار را انجام دهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ و آنها تنها وسیله خود را به کار می گیرند. آنها مهارتی ندارند تا به روشی منطقی آنچه را که می خواهند به دست آورند، بنابراین ممکن است به طور سمج و سرسخت عمل کنند. با این وجود درست نیست که بنشینید و کودکانتان هر کار که می خواهند انجام بدهند. اگر حالا دخالت نکنید و وارد عمل نشوید وقتی بزرگتر می شوند به فردی کاملا زورگو تبدیل می شوند، چون که راه دیگری برای رفع احتیاجات خود پیدا نمی کنند. در اینجا بعضی راهها برای پایان دادن به پرخاشگری کودکان را مطالعه کنید. ● زمانی که کودک شما بقیه را می زند یا گاز می گیرد چه باید کرد؟ ۱) لحظه ای درنگ کنید. اگر می بینید کودک پرخاشگری می کند سریع به رفتار او پایان بدهید. سعی کنید با آرامش با او صحبت کنید، اگر به حرف های شما گوش نمی دهد، او را کناری کشیده و به او بگویید رفتارت از کنترل خارج است، باید کمی آرام بگیری. ۲) از کودک توضیحی راجع به رفتارش نخواهید. وقتی از کودک بپرسید به چه دلیل فلان کار را کردی، با خود فکر می کند بعضی مواقع هست که کار او درست است و حق دارد فلان کار را انجام دهد. این هم به این معنی نیست که دنبال دلیل کار او نگردید. اگر فرزند شما موهای دوست خود را می کشد به این دلیل که به او اجازه نمی دهد سرسره بازی کند، شما وارد عمل شوید و به آنها بگویید به نوبت، بازی کنند. کودک با این کار متوجه می شود که باید منصف باشد و اگر مشکلی پیش آمد با شما در میان بگذارد تا شما موضوع را حل و فصل کنید. ۳) سعی کنید نتیجه بگیرید. بعضی کودکان هر نوع توجهی را دوست دارند. از این رو زمانی که کودک کار اشتباهی را انجام می دهد و شما خشمگین می شوید، کودک ذوق می کند (با خود می گوید مامان را دیوانه کردم) و انگیزه پیدا می کند که دفعه بعد هم این کار را تکرار کند. ۴) بدانید رفتار کودک شما به احساسات دیگران هم ربط دارد. کودکان نوپا آگاه نیستند که رفتار آنها روی دیگران اثر می گذارد. کودک باید بداند که دوستان او چه احساسی پیدا می کنند، وقتی او آنها را گاز می گیرد، به کودک بگویید درست است که او دوست ندارد اسباب بازی های خود را به بقیه افراد بدهد، اما کتک زدن آنها هم کار درستی نیست. ۵) به کودک خود کمک کنید آرام بگیرد. کودکان نوپا وقتی ناراحت می شوند کنترل خود را از دست می دهند. بعد از کمی وقت با کودک خود صحبت کنید و بگویید درست است که ناراحت می شوی، اما با این کار دیگران را هم ناراحت می کنی. بدین صورت به کودک خود کمک می کنید احساساتش را درک کند و آنها را رده بندی کند. ۶) کودکان را مجبور نکنید که با دیگران شریک شوند. بعضی مواقع کودک شما نمی خواهد بقیه بچه ها را به بازی راه دهد بنابراین به طور سرسختانه رفتار می کند، اما در واقع این جزئی از رفتار اجتماعی می باشد. در یک گروه کوچک، کودک در موقع بازی اگر یکی از هم بازی های خود را بیرون کند رضایت دیگر دوستان خود را به دست می آورد و با خود می گوید، عجب زوری دارم. راه حل: وقتی کودک شما پیش دوستان خود نیست با او صحبت کنید و بگویید که شما مشاهده کردید چه اتفاقی افتاد، و اینکه صحیح نیست که کسی را از بازی بیرون کند. ۷) مهارت های حل مشکل را به او یاد بدهید. یک بازی ساختگی را ترتیب دهید و با کودک خود هم بازی شوید و بدین طریق به او راههای مثبت برای حل مشکل را یاد دهید. در این بازی وانمود کنید که یکی از دوستان کودک خود می باشید که اسباب بازی او را برداشته است. به او یاد دهید که چطور با دوست فرضی خود صحبت کند (این اسباب بازی من است، لطفا آن را به من برگردان)، و اگر این کار بی فایده بود به او بگویید که باید در این مواقع از یک بزرگتر کمک بگیرد. با این کارها حتما نتیجه خواهید گرفت. ۸) اگر تا حالا دیده اید یک بچه من، من کنان ابراز تاسف می کند، شاید با خود فکر کنید که بی فایده است که از او درخواست عذرخواهی کنید. آیا فکر می کنید در این سن بدجنس است؟ ممکن است این طور نباشد، اما حتی اگر امروز عذر خواهی نکند، بهتر است به او یاد دهید که این کار را تمرین کند تا شاید روزی آن را انجام دهد. و کودک متوجه خواهد شد که عذرخواهی کردن و متاسف بودن به چه معنی است. بنابراین به او کمک کنید عذرخواهی کند و آن را به زبان بیاورد. دلسوز باشید، و به او بگویید ابراز تاسف سخت است اما چون او کار اشتباهی انجام داده، نیاز است که عذرخواهی کند. ● وقتی که کودک شما گاز گرفته شده یا کتک خورده است احتمالا کودک خود را در زمین بازی دیده اید که کتک بخورد و مادر دوستش توجهی به کار بچه خود نمی کند (دوستش بازوی او را گاز گرفته است)، اما خود شما می توانید با مادر آن کودک صحبت کنید (مادر بی اعتنا). ۱) مشکل را به طور ساده بیان کنید: کودک شما دختر مرا گاز گرفته است. می توانید به من کمک کنید؟ وقتی بچه ها آرام گرفتند، آنها را تشویق کنید که به طور مستقل و جداگانه کاری را انجام دهند. شما ممکن است بگویید، بگذارید ببینیم کدام یک از شما دو نفر یک کاخ برای مادرتان درست می کنید. اگر کودکان سرگرم کاری بامزه و مثبت بشوند دیگر با یک دیگر درگیری پیدا نمی کنند. واگر این کار نتیجه نداد؟ اگر کار بالا گرفت، آنجا را ترک کنید. اگر مادر آن کودک قبول نکرده که گاز گرفتن کار بدی نبوده، دیگر اجازه ندهید دو کودک با یکدیگر بازی کنند. اما در بیشتر مواقع مادر دیگری ابراز تاسف می کند و سعی می کند کودک خود را از این کار بازدارد. aftab.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 293]