تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804641202
همنوایی دولت و مجلس ، به صدا درآمدن ناقوس دیکتاتوری
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: همنوایی دولت و مجلس ، به صدا درآمدن ناقوس دیکتاتوری عماد افروغ
عصرایران؛در آخرین روز مجلس هفتم با آرامش خاصی بر روی صندلی خود نشسته بود در شرایطی که همه روز آخر مجلس را به گرفتن عکس یادگاری مشغول بودند او انگار نه انگار که آن روز آخرین روز نمایندگی اش است، نشسته بود و شاید برای پایان مسوولیتش در مجلس لحظه شماری می کرد. البته دعوت دیگر نمایندگان که علاقه مند به داشتن عکس با او بودند را نیز رد نکرد و روز آخری چند عکس با آنان گرفت. یادمان نمی رود سال گذشته در همین ایام با دست مایه قرار دادن یک مصاحبه، او را چگونه مورد حمله و هجمه قرار دادند ویادمان نمی رود...در مجلس هشتم جایش خالی خواهد بود.عماد افروغ از همان اواسط مجلس هفتم اعلام کرده بود در مجلس هشتم نامزد نخواهد شد و مردانه بر سر این حرف خود ایستاد اما در حالیکه بهارستان در حال پذیرش مهمانان جدید است به سراغ او آمدیم تا آخرین سخنان او را در کسوت نماینده مردم بشنویم و این شرح گفت و گوی ما با عماد افروغ نماینده مجلس هفتم است:آقای دکتر اینکه از متشنج نبودن به عنوان یک نقطه قوت و افتخار برای مجلس هفتم نام برده می شود، صحیح اما آیا همواره آرامش دلیلی بر خوب بودن عملکرد مجلس است؟ من در کل مجلس آرام را نمی پسندم، چون مجلس بایستی معرف جامعه باشد و اگر در جامعه انواع صداها و سلیقه ها وجود داشته باشد ،مجلس نیز که برآمده از جامعه است باید نمایانگر تکثر و تفاوت های افراد جامعه باشد ؛ ضمن اینکه در مجلس به خاطر جایگاه قانون گذاری اش باید بیشتر شاهد سروصدا باشیم چون نمایندگان ،مصونیتی دارند که آحاد مردم از آن برخوردار نیستند و این مصونیت فرصتی است برای فریاد زدن نمایندگان در جهت احقاق حقوق مردم.پس برداشت شما از آرامش مجلس هفتم در شرایط اختلاف دیدگاه های موجود در جامعه چیست؟به نظر من، مجلس نزدیکترین قوه به نقادی و پرسشگری است چون پارلمان معرف جمهوریت و مردمسالاری است بنابراین توقع خاصی از مجلس وجود دارد. بر همین اساس مجلسی که بیش از حد آرام باشد از دو حالت خارج نیست: "یا در جامعه نفاق وجود دارد یا در مجلس" و این جمله معروف است که "وفاق بیش از حد بوی نفاق می دهد". بنابراین در جامعه ای که اصلا شاهد یکپارچگی دیدگاه های سیاسی نیستیم احتمالا این موضوع در مجلس وجود داشته است. یعنی در نظر شما در مجلس هفتم نفاق وجود داشت؟صحبت من به طور کلی است. عرض کردم که اگر در مجلس به سبب جایگاه قانونگذاری اش شاهد تکثر نباشیم و وحدت بیش از حد وجود داشته باشد، باید به این نتیجه برسیم که نفاق حکم فرماست که این نفاق یا در قالب مصلحت اندیشی خود را نشان می دهد یا ترس. اگر بنا باشد بین مجلس هفتم و مجلس ششم قیاسی داشته باشید کدام را موفق تر می دانید؟مجلس ششم سروصدای بیشتری داشت ؛ اما اینکه این سروصداها تا چه اندازه بازتاب دهنده تکثر جامعه بود موضوع دیگری است ، چون به نظر من بخش برجسته ای از نیازهای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی مردم بیان نمی شد و تنها بخشی از حقوق سیاسی ، جناحی مورد پرداخت قرار می گرفت .از نظر من تنش موجود در مجلس ششم در برخی مواقع مانند طرح 3 فوریتی برای پذیرش پرتکل الحاقی یا زمزمه های تغییر قانون اساسی ، تنش برون گفتمانی بود اما بقیه تنش های آن مجلس که در چارچوب قانون اساسی و درون گفتمانی صورت گرفت، قابل قبول بود. و مقایسه اقلیت دو مجلس چه طور؟اقلیت مجلس ششم که سروصدایی نداشت تا جایی که آقای خاتمی آن را "اقلیت نجیب" نامید و من هم واقعاً نمی دانم اقلیت مجلس ششم معرف کدام بخش از جامعه بود بلکه گمان می کنم تنها به عنوان ترمزی در مقابل برخی تندروی ها به شمار می رفت. یعنی مجلس هفتم را به مجلس ششم ارجح می دانید؟مجلس هفتم در 2 سال اول، مجلسی مقتدر و ناظر بود ؛ در آن سروصدا و تنش درون گفتمانی دیده می شد و مجلس هفتم اقتدار خودش را در رای اعتماد به کابینه احمدی نژاد به رخ کشید. ولی امروز واقعا می توان قضاوت کرد که پیش بینی منتقدان چه اندازه درست بود و کسانی که در زمان تشکیل کابینه دولت نهم نقدهایی را مطرح کردند تا چه میزان نقدهایشان مبتنی بر واقعیت بود ، چون رفته رفته آن ضعف ها خود را نشان داد. پس از عملکرد مجلس هفتم در 2 سال اول راضی هستید.بله ، مجلس در 2 سال اول بر لحاظ تابندگی تکثرها واقعا ناآرام بود اما به محض استقرار دولت نهم آرامش مطلوبی که حکایت از تعامل یک سویه یا "دولتگرایی پارلمانی" داشت بر فضای مجلس حاکم شد که نقش انفعالی هیات رییسه را حتی تا آخرین روزها و ساعات کار مجلس هفتم دیدیم ، یعنی از دو سال آخر عملکرد مجلس هفتم به خاطر منفعل بودن اصولا قابل قبول نیست هر چند که علی رغم همه تلاش ها باز هم رگه هایی از مقاومت و مقابله با تعامل گرایی یک سویه وجود داشت. مجلس هفتم در کدام بخش موفق بود؟در توسعه اجتماعی، مجلس هفتم مصوبات خوبی در خصوص توسعه روستاها، کمک به اقشار آسیب پذیر، معلولان و ... داشت و در بحث هسته ای نیز مجلس هفتم مقاومت جانانه ای در برابر زیاده خواهی های غرب از خود نشان داد. و در کدام بخش ناموفق بود؟در شعارهای اقتصادی که جنبه عدالتخواهانه داشت و رفع بیکاری و گرانی توفیقی نداشت چون تورم فزاینده ای شاهد بودیم و اتکا به درآمدهای نفتی نیز همواره بیشتر می شد. در یک جمله مهمترین اولویت مجلس هشتم چیست؟همین مساله گرانی. چون اتکا به درآمدهای نفتی مشکلاتی را برای کشور ایجاد کرده که رفع این مشکلات باید در اولویت کار مجلس جدید باشد. آقای دکتر علت اینکه برخی نمایندگان بعد از ورود به مجلس به سراغ معامله و پیشبرد منافع شخصی هستند تا منافع ملی چیست؟مهمترین علت این اتفاق این است که برخی نمایندگان، جایگاه نمایندگی خود را خوب درک نکرده اند و نمی دانند نمایندگی یعنی چه و مجلس چه جایگاه رفیعی دارد و البته در مجلس هفتم تا حدی هم به فعالیت هیات رییسه برمی گشت. چون وقتی هیات رییسه تفسیر خاصی از آیین نامه ارائه می دهد و تذکرهای نمایندگان را به اداره جلسه تقلیل می دهد خود به خود نقش نظارتی مجلس تضعیف می شود. و علت سکوت در برابر سهم خواهی های برخی نمایندگان چه طور؟مهم ترین علت ، ضعف قدرتی عمومی و جامعه مدنی است چون اگر عرصه نقد ما فعال باشد ما شاهد قدرت فراگیر نخواهیم بود و اگر مردم حضور ناظری داشتند نمایندگان فرصت نمی یافتند به فکر منافع شخصی باشند و ما نباید گمان کنیم مشارکت مردم فقط در شرکت مردم در انتخابات خلاصه می شود. اما فرایند ورود نمایندگان مجلس هفتم هم بی تاثیر نبود.بله بخش عمده ای نیز به شورای نگهبان برمی گردد و اگر این شورا بخواهد فقط افراد مطیع را تایید کند و از ورود پرسشگران و نقادان به مجلس استقبال نکند خواه ناخواه نمایندگان شایسته به مجلس راه پیدا نمی کنند. برخی معتقدند اقدامات حداد عادل در هفته های پایانی کار مجلس هفتم ظاهر سازی برای بازسازی چهره مخدوش مجلس در بعد نظارت بود، مانند نامه نگاری ها و انتقادات از دولت. نظر شما چیست؟من پرهیز می کنم از اینکه بخواهم نیت خوانی کنم اما معتقدم جلوی ضرر را هرگاه بگیریم منفعت است و در حد همان نامه نگاری های نقادانه نیز ما خوشحالیم، اما سوال ما این است که چرا از روز اول این روند دیده نشد؟ و چرا بعد از 2 سال انفعال، این نامه نگاری ها در دستور کار قرار گرفت؟ و از همه مهمتر سوال این است که آیا موضوعات مهمتر برای نامه نگاری وجود نداشت؟ آقای حداد هم به رهبر انقلاب نامه نوشت؛ این کار را چگونه تحلیل می کنید؟ای کاش از رهبر خرج نمی شد؛ ما که نباید در همه چیز مقام عالی کشور را مداخله بدهیم علاوه بر این در اموری که جزو وظایف یک قوه است، نباید از وجود رهبر خرج کرد ،آن هم خرج غیرضروری، چون این کار تبعات خیلی بدی خواهد داشت. بیشتر توضیح بدهید!ببینید! اینکه رییس قوه مقننه برای پیگیری مصوبات و اجرای قانون به رهبر نامه بنویسد نشان می دهد فرد قدرت مجلس را نمی داند و معنی در راس امور بودن را نفهمیده و خودمان با این کارها داریم قدرت مجلس را زیر سوال می بریم. رییس مجلس هفتم اخیرا بار دیگر حمایت رهبر انقلاب را سند افتخار مجلس هفتم دانسته بود . نظر شما در این خصوص چیست؟تا جایی که من می دانم حمایت رهبر انقلاب به خاطر ایستادگی مجلس در بحث هسته ای بود ، ضمن اینکه رهبری در جایگاهی هستند که نوعا از نهادهای مختلف همواره دفاع کرده اند و این تنها مشی ایشان نیست بلکه سیره امام راحل نیز اینگونه بود. بنابراین حمایت های رهبر را نباید به معنای ایجاد مانع در راه نقد سازنده بدانیم چون اگر نقد سازنده را کنار بگذاریم همین حمایت های کلی ایشان را نیز از دست می دهیم. بهترین مصوبه مجلس هفتم از نظر شما؟الزام دولت به از سرگیری غنی سازی اورانیوم وتوقف همکاری های داوطلبانه با آژانس و در عرصه فرهنگ هم طرح تسهیل ازدواج جوانان و ساماندهی مد و لباس و نیز دسترسی آزاد به اطلاعات از جمله مصوبات خوب مجلس هفتم بودند. و بدترین مصوبه مجلس هفتم؟خوشبختانه بدترین مصوبه مجلس به سرانجام نرسید و عده ای می خواستند تحت عنوان "تجمیع انتخابات" چند ماه به عمر مجلس هفتم اضافه کنند و من هم همان زمان تهدید کردم که اگر این مصوبه به حالت قانون درآید استعفا خواهم داد و قطعا اگر این اتفاق می افتاد استعفا می دادم چون این مصوبه به مجلس لطمه می زدو از این بدتر اصرار مجلس بر تصویب این طرح بود. هر چند به نظر من اگر مجلس خوب هدایت و مدیریت می شد آن زشتی به کام مجلس نمی ماند! به نظر شما مجلس هفتم در چه زمینه هایی کوتاهی کرد؟دوست داشتم شاهد این گرانی ها نباشیم. به هر حال زندگی امن اقتصادی از حقوق مردم است ، اما مجلس هفتم برخلاف شعارها نتوانست در این رابطه کار انجام دهد، هر چند بخشی از این ناکامی ها به نحوه تعامل دولت با مجلس برمی گشت و البته چون مجلس در راس امور است نباید اجازه می داد مصوبات ، ناقص اجرا شود یا اجرا نشود! آقای دکتر افروغ، آیا حقیقتا مجلس هفتم در راس امور بود یا خیر؟به آن صورت مطلوب که مد نظر باشد ، خیر. البته در 2 سال اول مجلس هفتم واقعاً مثال زدنی بود و با مجالس قبلی اصلا قابل قیاس نبود اما این روند در 2 سال آخر روز به روز افت کرد. آیا همسو بودن دولت و مجلس را علت افول مجلس می دانید؟همسو بودن می توانست یک فرصت باشد اگر عده ای جایگاه خود را فراموش نمی کردند . اما همین فراموشی باعث شد آن فرصت به تهدید تبدیل شود. یعنی در 2 سال اول رابطه دولت و مجلس ،"فرصت" بود و در 2 سال بعد "تهدید"! من همنوایی دولت و مجلس را به صدا درآمدن ناقوس دیکتاتوری می دانم چون در مجلس هفتم همنوایی به معنای تعدیل شدن نظارت بود.در واقع وقتی همنوایی باشد ، نظارت وجود نخواهد داشت. البته تعامل سازنده به معنایی که رهبر معظم انقلاب نیز تاکید کرده اند را مفید می دانم. توصیه شما به نمایندگان جدید مجلس چیست؟توقع دارم وجه نظارتی مجلس فعال تر باشد و نمایندگان با حضور پر نشاط تر اجازه ندهند به جمهوریت نظام صدمه وارد شود و امیدوارم نمایندگان با عنایت به در راس امور بودن مجلس، نقادانه تر برخورد کنند و آرزو می کنم مجلس هشتم مستقل باشد و حرف خود را بزند نه حرفی را که از بیرون به او دیکته می شود. چون اگر کارنامه 2 سال آخر مجلس هفتم موفق بود شاهد این نبودیم که دو سوم نمایندگان آن رای نیاوردند و البته منظور من نمایندگانی است که خود را عرضه کردند اما مردم به آنها رای ندادند! توصیه شما به هیات رییسه مجلس هشتم؟وکلای ملت باشند و نه وکلای دولت و قطع نظر از فرایند شکل گیری باید هیات رییسه به جایگاه مجلس توجه کند و اجازه ندهد شأن مجلس پایین بیاید. نظر شما درباره لابی گری در مجلس هفتم چیست؟به جایگاه فهم و درک نماینده از قانون اساسی برمی گردد. رای مستقلانه ،عزت و شرف نمایندگی است. پذیرفته نیست کسی امروز چیزی را امضا کند و فردا آن را با لابی پس بگیرد ، چون برخی نمی دانند این تنها امضای آنها نیست بلکه امضای یک ملت است ،امضای بخشی از جامعه است، نباید برخی شرافت نمایندگی را تحت تاثیر لابی از دست بدهند. مهم ترین خاطره شما از مجلس هفتم چه بود؟وقتی که برغم فشارهایی که بر روی طرح ساماندهی مد و لباس وجود داشت و نمایندگان قصد مخالفت با طرح را داشتند با خواندن یک بیت شعر از حافظ باعث شدم مخالفان دیگر مخالفت جدی نداشته باشند. آن بیت را به خاطر دارید چه بود؟کس نگوید که یاری داشت حق دوستی حق شناسان را چه حال افتاد و یاران را چه شد؟بدترین خاطره شما از مجلس هفتم؟ مجلس هفتم برای من پر از خاطره تلخ بود. زمانی که برخی اصولگرایان تصمیم گرفتند در تعامل یک سویه با دولت طرح تسهیل ازدواج جوانان را از دستور کار خارج کنند اما خوشبختانه نتوانستند بیش از 50 رای جمع کنند . در کل در 2 سال آخر مجلس با موج عظیمی از نامهربانی ها روبه رو بودم که یکی از آن موارد را می دانید. سال گذشته در همین ایام ارتحال امام من مصاحبه ای انجام دادم درباره حق و مصلحت ، اما عده ای به اصطلاح مدافع ولایت که من با دید تردید به این موضوع می نگرم ،القائاتی را پراکنده کردند که گویا بنده ضدولایت فقیه هستم.از اینکه در سال آخر رییس کمیسیون فرهنگی نشدید احساس بدی داشتید؟ خدا شاهد است که از رییس نشدن خوشحال شدم، چون فرصتی دست داد آثار خودم را مکتوب کنم و در همین مدت من 4 مجموعه از کتاب های 9 گانه ام را به انتشار درآوردم.اگر زمان به عقب برگردد آیا باز هم در انتخابات مجلس هفتم شرکت می کردید؟ با تجربه حضور در این مجلس ،خیر! هیچ وقت شرکت نمی کردم اما اگر این تجربه را در نظر نگیریم شاید نامزد می شدم. گفتگو از: اسماعیل سلطنت پور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]
-
گوناگون
پربازدیدترینها