چرا ونگر بايد در آرسنال بماند؟ باغبان در بحران

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: چرا ونگر بايد در آرسنال بماند؟ باغبان در بحران
پاتريك باركلي*

چرا از اين و آن انتقاد مي كنيم؟ هر اقدامي در هر سني مشروعيت نسبي دارد اما آيا مي توان اقدامي انجام داد و از قبول مسووليت شانه خالي كرد؟

جنگ فعلي آرسن ونگر با آنچه تقدير برايش رقم زده، ما را به ياد روزهاي بد، روزهاي ناسازگاري روزگار با خودمان مي اندازد. او از تاكتيك هايش در بازي منجر به تساوي بدون گل آرسنال مقابل فولام راضي است. ونگر در حالي از اولويت قضاوت مردم مي گويد كه نمي تواند فراز و فرودهاي تيمش را ناديده بگيرد.

چهره دژم آرسن نشان دهنده سخت ترين روزهاي كاري او از زمان نشستن روي نيمكت آرسنال است.

اين تيم نصفه و نيمه براي از دست ندادن فرصت حضور در ليگ قهرمانان به آب و آتش مي زند و اگر بين چهار تيم اول جاي نگيرد، علاوه بر بي احترامي به سنت اخير خود وجهه يك مدرسه فوتبال داراي مرغوب ترين جوانان را زير سوال مي برد. پروفسور آرسنال اعتقاد دارد پديده هاي تيمش مي توانند در ميان مدت به رشد و بازدهي مطلوب برسند. شايد او راست مي گويد. در جريان بازي اخير مقابل وست بروم، بنتنر به عنوان يكي از جوانان مكتب ونگر دو گل زد و كنار دنيلسون، ديابي و ساير هافبك ها روز خوبي را پشت سر گذاشت. شكست ويلا مقابل منچسترسيتي اجازه داد سرمربي آرسنال سرش را بالا بگيرد. اكنون جوان ترين تيم حال حاضر ليگ برتر مي تواند اميدوار باشد با ربودن گوي سبقت از اهالي ويلا پارك، آخرين جايگاه صعود به ليگ قهرمانان را از آن خود كند. البته شمار هواداران غايب در ورزشگاه فولام خوشبيني ها را از بين مي برد. چرا وفاداران به توپچي ها ديگر مانند گذشته يار و ياور نيستند. آرسن آرسنال از زمان روزهاي ابتدايي حضور در لندن جايگاه تثبيت شده يي داشته اما واقعاً معلوم نيست فصل آينده نيز در امارات بماند يا نه. با هر معياري از دست دادن ليگ قهرمانان چنان تلخ است كه هر خاطره يي ولو به شيريني طعم يك فصل شكست ناپذيري را از بين مي برد. ونگر وظيفه سنگيني دارد. او فعلاً به روي خود نمي آورد. آرسنال فعلي نه نماي چشم نوازي دارد نه از تاكتيك مناسبي سود مي برد و نه هيچ خريداري را ترغيب به خريد سهامش مي كند البته ونگر نبايد ناراحت شود چون اين بي توجهي ها در مقايسه با تمجيدي به مضمون «اين زيباترين تيم از زمان تاتنهام اوايل دهه 60 به رهبري نيكلسون است» اصلاً تاثيرگذار نيست. تيم اول لندن براي كسب مقام چهارم مي جنگد اما در جام حذفي حضور دارد و در ليگ قهرمانان نيز بازي رفت مرحله يك هشتم نهايي مقابل رم را به سود خود خاتمه داده است. مي بينيد، دليل چنداني براي نگراني وجود ندارد. بسته نگه داشتن دروازه در جاي خود نكته جالبي بود. ونگر پس از ناتواني بروس راچ در دنبال كردن راه جرج گراهام، روي نيمكت توپچي ها نشست و پس از مدتي ياد و خاطره مربيان افسانه يي باشگاه مانند هربرت چاپ من و برتي مي را زنده كرد. مي توان پا را فراتر از اين نهاد. مرد فرانسوي فاصله هنر، فوتبال و تاكتيك هاي سفت و سخت را به حداقل رساند و هنوز كسي نتوانسته باغباني چنين شكيبا را در اطراف فوتبال ببيند. هرگز نمي توانيم بي توجه به دستاوردهاي موجود، صرفاً ماندگاري در يك تيم را دليل ستايش از ونگر بناميم و به خاطر چند نتيجه ضعيف از اخراج سرمربي بگوييم. برخي از منتقدان فعلي دشمن قرمزهاي پايتخت انگليس هستند وگرنه كدام هوادار منطقي فوتبال مي تواند فلسفه و عملگرايي پاك آقاي آرسنال را تحسين نكند؟ اين مقاله در جهت ترغيب سران آرسنال به اخراج ونگر نوشته نشده و سندي براي شروع اقدامات تحريك آميز در جهت تعويض مربي آرسنال هم نيست. در سوي مقابل قصد تمجيد از ونگر (مردي كه هزاران پوند در صندوق باشگاه نگه داشت و به جاي خريد ستاره، ستاره ساخت) را نداشتم. اين مقاله براي يك مرد خوب و لايق دستاوردهاي بزرگ تر نگاشته شد، فقط همين.

*نويسنده تايمز

يکشنبه|ا|18|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]