واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: عبارت است از التهاب مخاط معده به علت محرکها و اختلال در مکانیزمهای حفاظتی معده که میتواند حاد ( چند ساعت تا چند روز ) و یا مزمن ( تماس مکرر با مواد محرک ) و یا حاد با دورههای عود کننده باشد . مخاط معده متورم و پرخون شده و زخمهای سطحی در آن ایجاد میشود که ممکن است خونریزی کنند . گاستریت حاد شایعترین علت عوامل عفونی هستند ، مصرف غذاهای آلوده و ادویهدار ، مصرف زیاد الکل ، برخی داروها ، رفلاکس صفرا یا اشعه درمانی از دیگر علل میباشند . گاستریت مزمن التهاب پیشرفته تمام مخاط به علت فرآیند پیری یا بیماریهای خاص نظیر زخم معده ، عفونت هلیکوباکترپیلوری ، مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی ، رفلاکس محتویات روده به معده میباشد . مرحله ابتدایی گاستریت مزمن ، گاستریت سطحی نامیده میشود . تغییرات التهابی به مخاط سطحی محدود هستند . مرحله بعدی گاستریت آتروفیک نام دارد که التهاب به عمق مخاط گسترش یافته و آتروفی و تخریب پیشرونده غدد معدی را بوجود میآورد . مرحله نهایی گاستریت مزمن ، آتروفی معده است که زمینه ساز سرطان معده میباشد . گاستریت مزمن با علائم کمبود ویتامین B12 آنمی پرنشیوز همراه با بیاشتهایی ، سوزش مری بعد از غذا خوردن و تهوع و استفراغ همراه میباشد . تظاهرات بالینی علائم در گاستریت حاد با شروع ناگهانی درد در ناحیه اپیگاستر ، تهوع و استفراغ و سکسکه همراه است . روشهای تشخیصی از تاریخچه و معاینه فیزیکی جهت تشخیص استفاده میشود . گاستروسکوپی همراه با بیوپسی معده و بررسیهای سلولی – تجزیه و تحلیل شیره معده ( در گاستریت مزمن قسمت فوندوس معده که همراه با آتروفی سلولهای معدی باشد ترشح اسید کم میشود و در گاستریت مزمنی که به دلیل عفونت هلیکوباکتر ایجاد و درگیری در قسمت تحتانی معده باشد ، ترشح اسید افزایش مییابد ) . آزمایشات سرولوژیک برای تعیین آنتیبادیهای خاص هلیکوباکتر پیلوری و تست تنفسی . درمان و مراقبت NPO نگه داشتن بیمار تا بر طرف شدن تهوع و استفراغ سپس به ترتیب مایعات صاف شده ، رژیم نرم و جامد غیرمحرک . بررسی سطح تحمل بیمار و گزارش علائم عود مجدد پس از شروع رژیم خوراکی رساندن مایعات وریدی و جبران آب و الکترولیتها در مرحله ناشتا بودن . درمانهای اختصاصی گاستریت حاد خنثی کردن اسید یا باز در صورتی که علت گاستریت مصرف این مواد باشد . اجتناب از لاواژ و تحریک بیمار به استفراغ . درمان حمایت کننده شامل قرار دادن NGT ، دادن مسکن و آرام بخش در صورت لزوم . آماده نمودن بیمار جهت آندوسکوپی و یا جراحی احتمالی . درمان اختصاصی گاستریت مزمن - تعدیل برنامه غذایی - فراهم کردن استراحت ، کم کردن استرس . درمان دارویی شامل : استفاده از آنتی اسیدها ، آنتا گونیستهای گیرندههای H2 هیستامینی و مصرف آنتیبیوتیک ( تترا سیکلین و آموکسی سیلین ) و نمکهای بیسموت در درمان هلیکوباکتر پیلوری طبق تجویز پزشک . بررسی علائم سوء جذب ویتامین B12 ( در گاستریت آتروفیک ، وجود آنتیبادیهای ضد فاکتور داخلی منجر به سوء جذب ویتامین B12 میشود ) . بررسی خونریزی در گاستریت خونریزی دهنده ( هماتمز ، تاکیکاردی و افت فشار خون ) . مراقبت پرستاری کمک به بیمار در شناسایی عوامل تشدید کننده درد و پرهیز از آنها . صحبت در مورد تعدیل تغذیه ، اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنیهای محرک . آموزش خودداری از آشامیدنیهای حاوی کافئین ( کافئین باعث افزایش ترشح پپسین میگردد ) ، خودداری از مصرف الکل و سیگار کشیدن ( نیکوتین ترشحات بیکربنات پانکراس را در دئودنوم کاهش میدهد و با افزایش تحریک پاراسمپاتیک فعالیت عضلانی روده را زیاد و باعث تهوع و استفراغ میشود ) . تشویق به استفاده از داروهای تجویز شده ، بررسی اثر بخشی داروها ( بررسی اثر بخشی دارو منجر به پیدا کردن ترکیب درمانی صحیح خواهد شد ) ، دادن اطلاعات در مورد داروهای مصرفی . آموزش علائم خونریزی گوارشی ( مدفوع سیاه و قیری ، خستگی ، درد و استفراغ خونی ) . *زخم پپتیک* بیماری زخم پپتیک ( PUD ) شامل زخم معده ( GU ) و زخم دئودنوم ( DU ) میشود . زخم ( اولسر ) به صورت از هم گسیختگی بیش از mm5 از مخاط که تا زیر مخاط عمق داشته باشد تعریف میشود . PUD بیشتر با عفونت هلیکو باکتر پیلوری و آسیب مخاطی ناشی از NAIDS ارتباط دارد . خصوصیات زخم معده - کمتر از زخم دئودنوم شیوع دارد . - در دهه ششم عمر بیشتر رخ میدهد . - میتواند بد خیم شود . - معمولاً در دیستال معده ( انحنای کوچک نزدیک پیلور ) بوجود میآید . - ترشح اسید معده ( در حالت پایه و وضعیت تحریک شده ) طبیعی و یا کاهش یافته میباشد . - تأخیر در تخلیه مواد جامد از معده وجود دارد . عوامل مستعد کننده زخم معده - افزایش ترشح اسید هیدروکلریک ( به دنبال مصرف سیگار ، الکل ، تنیدگی ، نوشیدنیهای حاوی کافئین ) . - استعداد خانوادگی ( افراد با گروه خونی O مستعد ترند . - افزایش ترشح گاسترین توسط تومور گاسترینوما . پاتوفیزیولوژی زخم معده تغییرات مخاطی به دنبال تأثیر عوامل مستعد کننده باعث : 1- نفوذ پذیری بیشتر یونهای هیدروژن به داخل اپی تلیوم و به دنبال آن آزاد شدن هیستامین و تولید اسید خواهد شد . 2- کاهش تولید موکوس به عنوان سدی در مقابل اسید میشود . انواع زخم معده 1- زخم ناشی از استرس : عبارت است از زخم حاد معده و دئودنوم که به دنبال موقعیتهای استرسآور فیزیولوژیکی مانند سوختگی ، عفونت شدید خون و صدمات متعدد جسمانی از 24 الی 72 ساعت بعد از حادثه به وجود میآید و با بهبود بیمار ، ضایعات ترمیم میشود . 2- زخم کوشینگ : به دنبال آسیبهای مغزی ایجاد و نسبت به زخمهای استرس عمیق ترند . 3- زخم کرلینگ : 72 ساعت بعد از سوختگی شدید در معده و دئودنوم ایجاد میشود . 4- سندروم زولینگرالیسون : عبارت است از وجود زخمهای متعدد و مقاوم به درمان در معده به سبب تومور ترشح کننده گاسترین ( گاسترینوما ) در پانکراس . 5- زخم ناشی از هلیکوباکتر پیلوری : هلیکوباکتر پیلوری که نوعی باسیل گرم منفی است با اتصال به اپی تلیوم معده و تولید فاکتورهای گوناگون به مخاط معده آسیب میزند ونیز بدن میزبان نوعی واکنش التهابی نشان میدهد که به سلولهای مخاط معده آسیب میرساند . 6- زخم معده ناشی از سایر عوامل عبارت است از : زخمهایی که در اثر عوامل متعدد نظیر اختلال عملکرد اسفنکترپیلور و رفلاکس محتوای دئودنوم ، تأخیر در تخلیه مواد ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، استعمال سیگار و .... به وجود میآید . منبع: daneshafza.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5933]