واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: بیماری ها و ناهنجاری های متابولیک که در پی می آیند به چاقی نسبت داده شده است.توجه به این نکات مهم است : ( 1 ) در مورد رابطه چاقی با بعضی از این بیماری ها هنوز بحث وجود دارد ، ( 2 ) تمام افراد چاق بیمار نیستند ، ( 3 ) بیماری های مربوط به چاقی به طور یکسان در همه افراد وجود ندارد.با وجود این مدارک قابل قبولی وجود دارد که چاقی اثر زیانباری بر روی طول عمر داشته که با درجه چاقی این احتمال زیاد شده و میزان مرگ و میر به خصوص در میان افراد زیر سن 50سال را افزایش می دهد. بیماری مفاصل به طور کلی پذیرفته شده که بیماری دژنراتیو مفاصل یا استئوآرتریت مفاصل تحمل کننده وزن در چاقی افزایش می یابد ، این در حالی است که تمامی مطالعات و بررسی ها اهمیت وابستگی این دو را تایید نمی کند.از طرفی وجود استئوآرتریت می تواند نتیجه ساده افزایش بار مکانیکی نباشد. بدون توجه به این که آیا چاقی علت مستقیم و اصلی بیماری مفصلی است ، چاقی علائم مفصلیرا شدیدتر کرده و کیفیت عیوب را بدتر می کندو همچنین درمان را مشکل تر می کند. سرطان تعداد مخصوصی از بدخیمی ها با چاقی همراه هستند ، اما بررسی های جدید نشان داده که این امر محتملا محدود به سرطان های اندومتر ، پستان و احتمالا کیسه سفرا می باشد.در مورد سرطان های اندومتر و پستان مکانیسم عمل را وابسته به افزایش سطح استروژن در افراد چاق می دانند که خود نتیجه افزایش تبدیل آندوژن ( آندرواسترون دایون و تستسترون ) به استروژن ( استرون و استرادیول ) دریافت چربی است. بیماری عروق کرونر قلب با اینکه خطر ایجاد بیماری قلبی عروقی با چاقی افزایش می یابد اما این مطلب هنوز روشن نشده که چاقی یک عامل خطر مستقل برای بیماری عروق قلب جدا از سایر عوامل خطر مانند دیابت ، فشارخون و سن می باشد.بعضی مطالعات این مطلب را پیشنهاد می کند که وزن بدن یک عامل مهم و مستقل از سایر عوامل خطر مشخص شده برای بیماری قلبی است.به هر صورت اکثر مطالعات با این نظریه موافق نیستند. دیابت و هیپرا نسولینما رابطه مستقیمی بین مدت و درجه چاقی و خطر ایجاد دیابت وجود دارد. احتمال ایجاد دیابت با یک چاقی متوسط حدود ده برابر بیشتر از افراد عادی بوده و این رقم در کسانی که 145%حد استاندارد وزن دارند به30 برابر می رسد.دیده شده که در افراد چاق در حالات ناشتا و در شرایط تحریک گلوکز افزایش سطح انسولین پلاسما وجود دارد ، که این امر به علت مقاومت بافت های محیطی به عمل انسولین می باشد.به هر صورت تمام افراد چاق دچار دیابت نمی گردند.این انتظار وجود دارد که چاقی تمایل زمینه ای به دیابت را در افراد مستعد اشکار سازد. بیماری کبدی و صفراوی در افراد چاق خطر ایجاد سنگ کیسه صفرا سه برابر افراد دیگر است.این امر می تواند مربوط به ترشح کلسترول صفراوی و نیز داشتن صفرایی با اشباع بالای کلسترول مطابق با نمک ها و فسفولیپیدهای صفراوی در افراد چاق باشد.درجه تجمع چربی در سلول کبدی رابطه مستقیمی با درجه چاقی ندارد و کاهش کالری دریافتی می تواند باعث کاهش در تجمع چربی در کبد به رغم وجود حالت چاقی باشد.از انجایی که معمولا بیمار بدون علامت بوده و تست های اعمال کبدی معمولا طبیعی هستند ، توجه به بزرگی کبد در طی معاینه می تواند تنها یافته ناهنجاری کبد باشد. افزایش چربی خون به نظر می رسد که ارتباط بین سطح تری گلیسیرید و کلسترول سرم و اندازه های مختلف قد و وزن غیر مستقیم بوده و به مقدار زیادی با ال بی ام و سن در افراد چاق مرتبط است.بدین ترتیب زیادی توده چربی بدن به طور مستقیم به علت افزایش سطح چربی های خون نمی باشد. در افرادی که از برنامه های لاغری استفاده می کنند عموما کلسترول و تری گلیسیرید سرم در سطح پایین تری است ، اما این اثر می تواند به خاطر یک تغییر برنامه غذایی باشد تا از دست دادن چربی به تنهایی. فشارخون ارتباطی کم ولی قابل توجه از نظر آماری بین زیادی وزن و ایجاد فشار خون وجود دارد.اکثر افراد چاق فشارخون ندارند.بررسی های دقیق آماری در مورد رابطه بین چاقی و فشار خون ، این امر را به افزایش سن ، افزایش ابعاد بدن همراه با اضافه وزن مرتبط می داند.مکانیسم تاثیر کاهش وزن بر ثبات فشارخون هنوز خوب روشن نشده است اما احتمالا بستگی به تغییر رژیم غذایی دارد تا به کاهش چربی بدن. مشکلات تنفسی کاهش تهویه رویی ناشی از چاقی ، سندرمی است که با چاقی ، خواب آلودگی ، آپنه پریودیک ( به خصوص در طی خواب ) ، هیپوکسی مزمن و هیپرکاپنه وپلی سلیتمی ثانویه مشخص می گردد.توضیح مشخصی برای تهویه ناکافی و کاهش حجم عملکرد ریوی وجود ندارد ، بازده ماهیچه تنفسی کاهش یافته ، ظرفیت تنفسی کم شده ، جواب تهویه ای به دی اکسید کربن پایین امده و افزایش فضای مرده تنفسی و آتلکتازی وجود دارد.در این سندرم مشکل شامل انقباض مویرگ های ریوی در نتیجه فشار خون ریوی و نارسایی قلب راست می باشد.کاهش وزن به مقدار کم می تواند موجب دگرگونی و بهبود سندرم هیپوونتیلاسیون گردد. توزیع چربی در بدن نحوه ی توزیع چربی در بدن نسبت به مقدار چربی می تواند خطرات بیشتری در بر داشته باشد.افراد با تجمع چربی در مرکزی یا نیمه بالایی بدن ( مقدار زیادتر در شکم به نسبت چربی ران و سرین ) به نظر می رسد که در معرض بیشتری برای ابتلاء به دیابت ، فشار خون ، هیپرتری گلیسیرید ، میا ، یا بیماری ایسکمیک قرار دارند ، که مرگ می تواند به دنبال این علل پیش آید. www.mehdikazemzadeh.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 567]