واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ماماهاي بيكار روي دست وزارت بهداشت جام جم آنلاين: وقتي شعار سازمان بهداشت جهاني با مضمون «جهان بيش از هر زمان ديگري به ماما نياز دارد» براي بار دوم، امسال تكرار ميشود، وقتي اولين آموزشگاه مامايي كشور سال 1298 در ايران تاسيس ميشود، وقتي اهميت اين حرفه تا اين اندازه مشخص است، نوشتن از مطالبات چند ساله مامايي و تكرار مكررات دور از انصاف است. سازمان بهداشت جهاني با اين هدف شعار سال 2006 روز جهاني ماما را تكرار ميكند كه دولتها را به استفاده بيشتر از ماماها و توجه به كاهش مرگومير مادران و عوارض بارداري و زايمان ترغيب كند. اما براي رشتهاي كه رسما از سال 1308 در ايران به عنوان يكي از شعب مدرسه طب آغاز به كار ميكند، در حال حاضر با وجود 50 هزار عضو رسمي در سازمان نظام پزشكي، 15 هزار كاردان مامايي و بيش از 12 هزار بيكار، چندان كارنامه مطلوبي محسوب نميشود. در واقع روز جهاني ماما براي ماماهاي ايراني بيشتر به بيان مطالبات و تكرار مشكلاتي نظير تقويت جايگاه مامايي، مشكلات بيمهاي ماماهاي داراي مطب، حقوق نامناسب، بيكاري، رديف شغلي نامناسب، بيتوجهي به حقوق و جايگاه ماماها در زايمان و به حساب نياوردن مامايي جزو مشاغل سخت و زيانآور سپري ميشود تا جشن و گراميداشت اين روز. ناهيد خداكرمي، رئيس انجمن علمي مامايي ايران با تاييد اين مطالبات به «جامجم» ميگويد: متاسفانه بهخاطر داشتن نگاه درمانمحور به جاي نگاه سلامتمحور در بررسيهاي مديريتي 2 دهه اخير، مامايي از جايگاه واقعي و مناسب خود دور شده است. او ادامه ميدهد: ريختوپاشهاي نظام سلامت ما در حوزه مادران و نوزادان بسيار زياد است تا جايي كه به جاي بهرهگيري از توانايي و نيروي انساني در اين حوزه، بيشتر از تجهيزات استفاده ميشود. او با اشاره به آمار كشور انگلستان ميگويد: در انگليس هر مادر باردار يك تا 3 نوبت سونوگرافي ميشود و آمار سزارين در اين كشور، 21 درصد از كل زايمانهاي انگليس را شامل ميشود، اما در ايران يك مادر ممكن است تا 15 بار سونوگرافي شود و آمار زايمانهاي سزارين بر اساس آمارهاي رسمي بيش از 40 درصد از زايمانهاي كشور است. خداكرمي به پوشش خدمات بيمهاي براي خدمتدهنده به جاي خدمات در اين حوزه اشاره ميكند و ميگويد: متاسفانه خدمات بيمهاي فقط به خدمتدهنده سرويس ميدهد، در حالي كه اگر اين بيمه براي آموزش و زايمان طبيعي در نظر گرفته شود، به مراتب نتيجه بهتري خواهد داشت. به گفته او، در ايران به ازاي هر 8 مادر باردار، يك ماما مشغول به خدمت است، در حالي كه براي هر مادر يك دستگاه مانيتور وجود دارد. خداكرمي به برنامه عملياتي مراقبت نفر به نفر در زايمان طبيعي اشاره و اظهار ميكند: از نظر علمي بايد 10 تا 15 درصد از زايمانهاي هر جامعهاي به صورت سزارين باشد كه در كشور ما بويژه در بخش خصوصي اين آمار به 90 درصد هم ميرسد. جايگاه مامايي در بهداشت باروري افزايش آمار سزارين، مساله اين است؛ در واقع علاوه بر بيتوجهي به جايگاه ماماها در ارائه خدمات مشاوره قبل و پس از ازدواج، هنگام بارداري و... همه آنچه به عنوان بهداشت باروري مطرح ميشود، در ارائه خدمات پايان دوره بارداري و زايمان نيز نقش آنها همچنان ناديده گرفته ميشود. براساس اعلام وزارت بهداشت، آمار سزارين 40 درصد از زايمانهاي كشور را تشكيل ميدهد كه اين آمار در گيلان به 80 درصد آمار زايمانها و در سيستان و بلوچستان به 5 درصد زايمانها محدود ميشود. در دنيا براي كاهش آمار سزارين از 3 روش استفاده ميكنند؛ اول انجام زايمان طبيعي بعد از اولين زايمان سزارين در مادران و دوم چرخش خارجي در نوزادان كه با پا به دنيا ميآيند، از جمله راههاي رايج در كشورهاي پيشرفته است، اما در حال حاضر، از لحاظ امكانات در ايران ظاهرا امكانپذير نيست. در روش سوم بر حضور همراه آموزشديده در كنار زنان باردار اشاره ميشود كه استفاده از ماماها در اين روش بسيار موثر و قابل اجراست. مهراندخت نكاوند، عضو هيات علمي دانشگاه با تاييد مشكلات اين حرفه ميگويد: در همه جاي دنيا، ماماها خيلي از زمينههاي بهداشت باروري را پوشش ميدهند؛ به طوري كه سال 2007 شعار روز جهاني ماما به عنوان بهداشت باروري از قبل از تولد تا زمان مرگ، تاييدي بر اين حوزه و وظايف كاري ماماها بود. او ضمن اشاره به بيكاري ماماها اظهار ميكند: متقاضي براي اين رشته زياد است و ارتباط درست و حقيقي بين پذيرش دانشگاهها در اين رشته و جذب و نياز بازار كار وجود ندارد و اين سياستگذاري نادرست در كنار بيتوجهي به جايگاه واقعي آنها، به بيكاري ماماها دامن زده است. نكاوند به جايگاه ماماهاي شاغل در مراكز بهداشتي و درماني اشاره ميكند و ميگويد: متاسفانه ماماها با رديف شغلي معادل پرستاران در بيمارستانها و مراكز درماني مشغول به كار ميشوند و با انجام كارهاي مراقبت بعد از زايمان، از حيطه وظايف خود دور ميشوند. فرهنگسازي عضو هيات علمي دانشگاه درباره حفظ جايگاه ماماها در كشور به افزايش سزارينها اشاره و اظهار ميكند: آمار سزارين در برخي بيمارستانها به 90 درصد هم ميرسد؛ در حالي كه عمل سزارين يك عمل انتخابي از سوي زنان باردار محسوب نميشود، بلكه بر حسب مورد در واقع بر اساس تشخيص پزشك اين عمل درخصوص مادران باردار قابل اجراست. نكاوند ادامه ميدهد: در حال حاضر هيچ زن بارداري به انجام زايمان طبيعي تشويق نميشود. وي تنها راه كاهش عمل سزارين در كشور را فرهنگسازي و آموزش مادران باردار عنوان ميكند و ميگويد: آمار عملهاي سزارين در كشورهاي پيشرفته به 10 تا 15 درصد زايمانها ميرسد. دبير انجمن علمي مامايي ايران نيز ميگويد: درد زايمان دشمن مادر نيست بلكه دوست اوست، چرا كه موجب ترشح هورمونهايي در بدن ميشود كه مادر را هم از نظر عاطفي و هم اعتماد به نفس و قوت آماده ميسازد. خداكرمي ادامه ميدهد: تمركز ما بر زايمان فيزيولوژيك و استفاده نكردن از دارو براي كاهش درد است كه مادر را طي كلاسهاي دوران بارداري به قدري قوي كنيم كه بتواند بر دردهايش مسلط باشد يا ميتوان ماماها را آموزش داد تا با استفاده از روشهاي كمكي مانند انتونوكس، ماساژ درماني و زايمان در آب، زايمان خوشايندي را براي مادران موجب شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]