محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855393795
حداقل 2 نفر در هر خانواده بیکارند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > آسیب ها - نصرالله ترابی با نگاهی حداقلی به وضعیت خانواده‌های ایرانی، شاهد حداقل دو نفر بیکار در هر خانواده هستیم. نرخ بیکاری با آنچه از طرف دولت اعلام میشود، فاصله دارد. اینکه مطرح شود نرخ بیکاری الان در کشور یک رقمی است کمی دور از ذهن است. زنگ خطر بازار کار و بیکاری در ایران مدت‌هاست که به صدا درآمده است. آمارهای اعلام شده با آنچه در جامعه دیده میشود سنخیت ندارد و با آنکه گفته میشود در این رابطه کارهای عظیمی صورت گرفته است، عملاً اقدام چشمگیری قابل مشاهده نیست. در کشور ما مسئله بیکاری از مسائلی است که به صرف انرژی و وقت بیشتری نیازمند است. هفت یا هشت سال است که مسئله بیکاری در ایران به عنوان مسئله‌ای حاد مطرح است. اگرچه دولت‌های روی کار آمده آمادگی خود را برای حل این مشکل اعلام کردند و مردم منتظر کار عظیمی از سوی دولتها بودند اما عملاً با اقداماتی فراگیر در این رابطه مواجه نشدند. در رابطه با حل مشکلات بیکاری گزینه‌های مختلفی وجود دارد که دولت با توجه به آن‌ها می‌تواند راه ناهموار بازار کار را هموار گرداند. در دولت نهادهای گوناگونی مانند وزارت تعاون و وزارت رفاه وجود دارند که در این زمینه باید پاسخگو باشند. در زمینه حل مشکلات بیکاری ایجاد شغلهای پایدار و کم کردن شغلهای فصلی است. متأسفانه الان در ایران شغلهای فصلی جای شغلهای پایدار را گرفته است که می‌توان گفت منشأ بیشتر بیکاری در بین جوانان است. بیشتر مردم دنبال کارهای پایدار و دولتی هستند و شغلهای نیمه وقت و یا فصلی را جزو کارهای درآمدزا محسوب نمی‌کنند. دولت می‌تواند با مدیریت هرچه بهتر پروژه‌های عمرانی در پی دائمی کردن کارگرهای فصلی باشد. بیان کردن این موضوع که با بیشتر کردن پروژه‌های عمرانی اشتغال زایی نیز بیشتر میشود، عملاً راه‌گشا نیست. کارگرهایی که در این پروژه‌ها مشغول کار می‌شوند بعد از اتمام این پروژه‌ها دوباره دچار بیکاری می‌شوند که این موضوع در واقع به بهتر کردن وضعیت کار جوانان کمکی نمی‌کند. مگر اینکه کارهای عمرانی به صورتی در بیاید که کارگرهایی که در این پروژه‌ها مشغول به کارند تضمین شغلی داشته باشند و یا بعد ازاتمام این پروژه‌ها کارگرها جذب کارخانه‌هایی شوند که مربوط به همین پروژه‌های عمرانی است. بیشتر کارگرهای فصلی نسبت به کارگرهای صنعتی احساس عدم امنیت شغلی می‌کنند که می‌توان این احساس را با دائمی کردن این کارگران در مراکز صنعتی برطرف کرد. در بخش خدمات وکشاورزی پتانسیل‌های فراوانی وجود دارد که توجه به این حوزه‌ها می‌تواند تا حدودی راه‌گشای جوانان جویای کار باشد. سرمایه‌گذاری دولت در این حوزه‌ها و همچنین حوزه‌های دیگر که قابلیت ایجاد اشتغال را دارند، می‌تواند برای عقب زدن این معضل راه‌گشا باشد. اگر دولت با همکاری با بانکها اعتبار لازم را برای بنگاههای ایجاد اشتغال ویا جوانانی که در ابتدای راهند و به سرمایه‌گذاری و تامین اعتبار دولت احتیاج دارند، فراهم کند، می‌تواند حداقل زمینه‌های ایجاد شغلهای کوچک را فراهم سازد. از دیگر گزینه‌هایی که برای حل معضل بیکاری به نظر می‌رسد این است که دولت اعتبارات بانکی را بیشتر به سمت شغلهای پایدار سوق داده و همچنین بخشی از اعتبارات بخش خصوصی را تأمین کند. با این کار به بخش خصوصی نیز نگاه جدی‌تری خواهد شد و به ایجاد شغلهای پایدار در بخش خصوصی نیز خواهد انجامید. بحث دیگر در این زمینه کم کردن هزینه‌های دولت است. دولت می‌تواند با کم کردن ساخت ساختمانهای اداری ویا کم کردن هزینه‌های جاری خود و تزریق کردن مبالغ حاصل از کم کردن این هزینه‌ها به بخش خصوصی، به تأمین اعتبارهای این حوزه کمک کند. بیشترین مراجعات به مجلس از طرف خانواده‌هایی است که با زحمت فراوان هزینه تحصیل فرزندان خود را تأمین می‌کنند و بعد از فارغ التحصیلی آنان با بیکاری آن‌ها مواجه هستند. این موضوع از سیستم آموزشی نادرست ما نشأت می‌گیرد. متأسفانه جوانان کشور ما از کودکی تا تقریباً میانسالی کار دیگری به جز درس خواندن نمی‌کنند. در واقع جوانان در طی درس خواندن هیچ مهارتی را یاد نمی‌گیرند و بعد از اینکه از دانشگاهها فارغ التحصیل می‌شوند تازه دنبال شغل می‌گردند بدون اینکه در کنار علمی که کسب کرده‌اند تجربه نیز کسب کرده باشند. متأسفانه سیستم شاگرد- استادی در ایران از بین رفته است. جوانان به دنبال کسب هیچ مهارتی نیستند که این موضوع نیز به همان سیستم غلط آموزشی برمی گردد. دولت می‌تواند با همکاری وزارت تعاون به دسته‌بندی دانشجویان فارغ‌التحصیل بپردازد؛ بصورتی که بعد از فارغ‌التحصیلی دانشجویان با توجه به کارایی‌های علمی آنان، دست به دادن فراخوان‌هایی بزند که در پی جذب دانش آموخته‌هایی باشد که متدهای علمی لازم را آموخته باشند. باید این دسته‌بندی‌ها در مناطق مختلف کشور و با توجه به ظرفیت‌های موجود انجام بگیرد تا هم سنگ و کلوخ‌های موجود در راه اشتغال‌یابی جوانان هموار شود و هم مناطق مختلف کشور از نیروهای متخصص موجود استفاده لازم را ببرند. نماینده اصفهان / عضو کمیسیون اجتماعی مجلس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 457]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها