نويسنده:مهدي محمدحسينيروابط عمومي يا هنر هشتم

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نويسنده:مهدي محمدحسينيروابط عمومي يا هنر هشتم
خبرگزاري فارس: اطلاع يابي و اطلاع‌رساني در دنياي مدرن امروز به عنصري قوي در تقويت برنامه‌هاي سازماني تبديل شده است و دستيابي عمومي و تخصصي به زواياي پنهان عملكرد يك مجموعه، از مهم ترين مقاصد و اهداف ارگان هاي وابسته به آن مجموعه به شمار مي‌رود.

روابط عمومي يا هنر هشتم مهم ترين ركن دنياي مدرن در عصر ارتباطات است كه توانسته جاي خود را در تمام سازمان هاي جهاني و دولتي پيدا كند و امروزه از آن به عنوان مهمترين ركن شكوفايي و نوآوري در هر مجموعه اي ياد مي شود.
اطلاع يابي و اطلاع‌رساني در دنياي مدرن امروز به عنصري قوي در تقويت برنامه‌هاي سازماني تبديل شده است و دستيابي عمومي و تخصصي به زواياي پنهان عملكرد يك مجموعه، از مهم ترين مقاصد و اهداف ارگان هاي وابسته به آن مجموعه به شمار مي‌رود و اين امر به عنوان يك اصل اساسي در مديريت جهاني پذيرفته شده ‌است.
در دنياي كنوني اين امر بر عهده روابط عمومي گذاشته شده و به عبارت ديگر روابط عمومي فعاليتي است ممتد، مداوم و طرح‌ريزي شده كه از طريق آن، افراد و سازمان ها مي‌كوشند تا تفاهم و پشتيباني كساني را كه با آنها سروكار دارند به دست آورند. در حقيقت نقش مغز متفكر، قلب تپنده، دست اجراء، پاي پيشرفت، گوش شنوا، چشم بينا و زبان گوياي سازمان مديريت يك مجموعه را ايفا مي‌كند.
روابط عمومي در يك كلمه وظيفه ايجاد "ارتباط" را بر عهده دارد و در تمام جوامع بشري به عنوان يك "علم" و "شغل" پذيرفته شده و همواره خود را در عرصه هاي اجرايي به صورت آيينه تمام نماي هر سازماني نشان مي دهد.
هنر و فلسفه روابط عمومي همواره خود را در تبادل افكار و سلايق عموم جامعه نشان مي دهد و مي تواند با قرار دادن نظرات مختلف در كنار هم، سعي در كشف و ارائه حقيقت عملكرد سازماني داشته و فرهنگ ابراز عقيده، مواجه شدن با آراي ديگران، احترام به حقوق فردي و فكري و صداقت را در بين مردم توسعه دهد.
در واقع همين دست يابي به عملكرد حقيقي سازمان ها در بخش روابط عمومي باعث شده تا كار اين حوزه به ارائه نحوه عملكردهاي درون سازماني و بيرون سازماني و توسعه فرهنگي جامعه تمام نشود و هنگامي كه سازماني در معرض هجوم مشكلات قرار مي‌گيرد بتوانند وضعيت فعلي را حفظ نموده و براي جلوگيري از فروپاشي مجموعه به ارائه راهكار بپردازد.
انجمن روابط عمومي آمريكا نيز در بيانيه اي بالاترين ارزش روابط عمومي را در پيش‌بيني مسايل و شكل بخشيدن به رويدادهاي آينده دانسته است و كار روايت گري و گزارش آنچه اتفاق مي‌افتد يا مقابله با آنچه كه پيش مي‌آيد را از كارهاي حاشيه روابط عمومي مي داند.

خصوصيات‌ مسؤولان‌ روابط‌ عمومي
آنچه كه در اين مجال گردآوري شده، تنها گوشه اي از عملكرد و ويژگي هاي روابط عمومي و نقش آن در تعاملات اجتماعي امروز است، چرا كه بسياري از حقايق آن نيز بر عموم مردم پوشيده مانده است.
براي برقراري روابط سالم بين سازمان ها و عموم مردم، نياز به پشتوانه هاي زيادي چون مهارت‌هاي ارتباطي، علوم روان‌شناسي، جامعه‌شناسي، سياست، اقتصاد، اصول مديريت و علم اخلاق است و در دنيايي كه تمام علوم تخصصي شده اند، كمتر كسي را مي توان يافت كه از تمام اين دانش ها بهره كافي برده باشد.
اگرچه توجه به اين نكته كه تمام علوم در دنياي مدرن امروز تخصصي شده و از سوي ديگر دايره‌ عملكرد ‌دفاتر روابط‌ عمومي‌ بسيار وسيع‌ است ضروري به نظر مي آيد، اما اين دليل بر كم اهميت جلوه دادن دانش آن در دنياي امروز نبوده و بايد متناسب با شأن و منزلت آن تمام توان خود را در معرفي ارزش هاي اين حوزه و انتقال آموزش هاي كافي به بخش هاي روابط عمومي به كار برد.
در يك نگاه كلي و بدون تعاريف دانشگاهي، يك مسؤول روابط عمومي بايد در مهارت هاي نوشتاري و گفتاري تجربه كافي داشته و بتواند ضمن تحليل نقطه‌ نظرهاي‌ مسؤولان و مخاطبان، راه را براي تعامل دو سويه هموار كرده و بتواند با اعتماد به‌ نفس و صبورانه، ‌در لحظات‌ سخت‌ و بحراني قدرت‌ قضاوت‌ صحيح‌ و اتخاذ تصميم‌ درست‌‌ را داشته‌ باشد.
يك مسؤول روابط عمومي بايد صادق باشد و از وعده هاي دروغين و بزرگ نمايي عملكردها پرهيز كند و در مقابل عوامل درون سازماني و بيرون سازماني قدرت مقاومت و سرباز زدن از كارهاي غير اخلاقي را داشته و بتواند براي بلند مدت برنامه ريزي كند.
تسلط بر دانش‌ مديريت‌ و نحوه‌ عملكرد سازمان مربوطه‌ نيز از مهمترين ويژگي هاي يك مسؤول روابط عمومي است كه اگر با مسؤوليت پذيري و انگيزه كافي همراه شود، مي تواند سازماندهي منظمي را به همراه بياورد.
اگر يك مسؤول‌ روابط‌ عمومي‌ به‌ حرفه‌ خود ايمان‌ داشته‌ باشد، آنگاه مي تواند نسبت‌ به‌ جامعه‌ و منافع‌ همگان احساس‌ مسؤوليت كرده و ضمن احساس‌ وفاداري‌ و صداقت‌ به‌ استانداردهاي‌ حرفه‌ خود، براي احقاق حق تلاش كند.
ابتكار، خلاقيت‌ و آشنايي با فناوري هاي نوين اطلاعاتي در عصر ارتباطات از ديگر ويژگي هاي يك مسؤول روابط عمومي است كه مي تواند با استفاده از آن مقدمه شكوفايي و نوآوري در يك مجموعه را به‌ طور علمي و عملي‌‌ فراهم كند.

نقش روابط عمومي در عصر ارتباطات و جامعه دموكراتيك
مهمترين نقش روابط عمومي در عصر ارتباطات و جامعه اطلاعاتي، مديريت اطلاعات است. امروزه با وجود شبكه هاي گسترده اينترنت و با وجود انقلاب بزرگ اطلاعاتي و انفجار اطلاعات كه در اين زمان اتفاق افتاده است، دسته‌بندي و نحوه استفاده از هجمه سنگين اطلاعاتي به امر بسيار مهمي تبديل شده است كه روابط عمومي ها در اين طبقه بندي نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌كنند.
گردآوري اطلاعات و بهره‌گيري از آن در اقيانوس اطلاعاتي، وظيفه روابط عمومي است و به عبارت ديگر يكي از مهمترين ويژگي‌هاي جوامع پيشرفته در راستاي توسعه اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي توجه روزافزون به مديريت اطلاعات است.
تنها در سايه مديريت صحيح اطلاعات است كه مي توان گزارش كاملي از عملكرد يك مجموعه را در مقايسه با ديگر مجموعه هاي مشابه ارزيابي كرد و نقاط مثبت و منفي آن را به جامعه عرضه كرد و اين همان چيزي است كه مي توان در شعارهاي "شفاف سازي" و "پاسخ گويي" دولت نهم هم جست و جو كرد.
شفافيتي كه مستلزم صداقت و عدم پنهانكاري و پاسخگويي به معناي به رسميت شناختن حق شهروندان در مورد نحوه تكاليف دولت و ارگان هاي وابسته و غير وابسته و پذيرش حق نظارت مخاطبان بر نهادها و سازمانهاي دولتي و خصوصي است كه اين امر در جوامع دموكراتيك و مردم سالار بر عهده روابط عمومي است.
امروزه جامعه ايراني با حاضر شدن ميليون ها نفر در پاي صندوق هاي رأي و انتخاباتي گسترده، عنوان يكي از دموكراتيك ترين كشورهاي جهان را با خود به اين طرف و آن طرف مي كشد و همين انتخابات آزاد و حضور گسترده مردم است كه ضرورت شفاف سازي و پاسخ گويي را براي مسؤولان روابط عمومي كه نخستين و مؤثرترين نهاد در اين حوزه است را سنگين تر مي نمايد.
"يورگن‌هابرماس" تئوري پرداز آلماني در كتاب "تحول ساختاري گستره همگاني" مهمترين ويژگي يك جامعه دموكراتيك را گستره همگاني1 دانسته و مديريت اطلاعات توسط دولت‌ها، سازمان ها و روابط عمومي‌ها را به عنوان نشانه‌اي از نابودي گستره همگاني مي‌شناسد و گسترش روابط عمومي‌ها و فرهنگ لابي‌گري را لباس مبدلي براي پوشاندن منافع سازمان ها در قالب تحريف و يا سانسور اطلاعاتي با مستمسك‌هايي مانند "رفاه همگاني" و "منافع ملي" خوانده است.
او همچنين ترويج تبليغات، اقناع و مديريت افكار عمومي و رشد سرسام آور آگهي‌هاي بازرگاني را دليلي بر غلبه ظرفيت هاي غيرسازنده ارتباط روابط عمومي ها با رسانه‌هاي جمعي و از ديگر عوامل پايمال شدن گستره همگاني مي‌داند.
اما همين مديريت اطلاعات و به دنبال آن شفاف سازي و پاسخگويي، در ديدگاه افرادي چون "هارولد لاسول"، "والتر ليپمن" و "ادوارد برنيز" از مقوله‌ هاي بسيار مهم و مورد نياز جامعه مدرن امروزي است كه با نيروي مثبت خود، راه را براي پيشرفت سريع و سريع تر هموار مي كند.

اگرچه شخصيتي چون هابرماس، مديريت اطلاعات را نشانه نابودي گستره همگاني خوانده است، اما واقعيت اين است كه او در آلمان و در زمان جنگ هاي جهاني بارور شده و بدون ترديد نسبت به گسترش و ترويج تبليغات و‌ اقناع و مديريت افكار عمومي نگران است و با مشاهده انبوهي از كارشناسان روابط عمومي، كانون هاي فكري و مشاوران، رهبران سياسي و بازرگانان و بررسي روابطشان با رسانه‌ها و تا اندازه‌اي روش هاي آگهي بازرگاني و برنامه‌هاي وابسته، شواهدي را به ما نشان مي دهد كه شرايط اجتماعي روابط عمومي ها را به سمت پذيرش پيام و دستكاري افكار عمومي تغيير جهت داده است، و همين امر باعث نابودي دموكراسي و گستره همگاني مي گردد.
شايد اين حرف قابل اعتنايي باشد كه امروزه هدايت افكار عمومي در عصر ارتباطات بر عهده روابط عمومي گذاشته شده است، اما نبايد فراموش كرد كه در يك جامعه مردم سالار، منافع سازمانها و منافع عمومي در يك راستا قرار مي‌گيرند، زيرا نهادهاي دولتي خود را نمايندگان و خدمتگزاران مردم مي دانند و با اين شعار ملزم به پاسخگويي هستند با قاطعيت مي‌توان گفت كه عملكرد روابط عمومي ها در رابطه با شفاف‌سازي واقعيت‌هاي عملكرد سازماني و ميزان تعهد به پاسخگويي، نه تنها يكي از شاخص‌هاي حضور مردم سالاري در جامعه بوده، بلكه مي تواند افكار عمومي را تغيير دهد و در هر جامعه اي به يكي از مهم ترين ابزارهاي زيربنايي تغيير فرهنگ تبديل شود.

روابط عمومي و رسانه
آنچه كه به امر انكارناپذير درباره تغيير زيرساخت هاي فرهنگي تبديل شده، همان شرط تحقق پيدايش افكار عمومي بر پايه خرد جمعي است.
تغيير ذهنيت فرهنگي و ايجاد ساختارهاي مناسب براي ايفاي مسؤوليت‌هاي جديد روابط عمومي، در جامعه ما اجتناب‌ناپذير است. اما حقيقت اين است كه اطلاعات تا زماني كه منتشر نشود، هيچ ارزشي ندارد و اتفاق خاصي صورت نمي گيرد و اينجاست كه ركن مهم رسانه هاي جمعي قدم به ميادين ارتباطات مي گذارند.
اطلاع رساني و اطلاع يابي، دو ابزار مهم زندگي جامعه امروز است كه همواره از طريق رسانه هاي جمعي صورت مي گيرد و براي كنترل صحيح و مناسب آن از نيروي روابط عمومي استفاده مي شود.
روابط عمومي ها و ارتباط مداوم ايشان با رسانه ها مهمترين ابزار حركت از جامعه صنعتي به سوي جامعه اطلاعاتي و پديده مهم جهاني شدن هستند كه زمينه شناسايي، كسب پردازش و انتقال دانش و اطلاعات را فراهم نموده و اگر نتوانند در اين چرخه اطلاعات، نقش آفريني كنند، به روابط عمومي اي مرده و ناكار آمد تبديل شده اند.
اگرچه راه اندازي تلفن گويا، سايت و پايگاه هاي اطلاعاتي، وبلاگ، نشريات الكترونيكي و الواح فشرده در تغيير كاركردها، شكل و محتواي روابط عمومي در هزاره سوم تأثير بسزايي داشته است، اما هيچ گاه نمي تواند راه را براي ارتباط روابط عمومي ها با رسانه ها تنگ كند.
آري، اصلي ترين كار روابط عمومي ها ارتباط با رسانه ها و ايجاد يك محيط سالم براي تبادل اطلاعات است؛ به نحوي كه اين اطلاعات به شكلي كامل، واقعي و بدون سانسور به دست مخاطبان و پژوهشگران برسد و از سوي ديگر درباره قضاوت ديگران پاسخ گو بوده و ضمن نظرسنجي از طريق مطبوعات، بر افكار عمومي ناظر باشد و از حق مجموعه خود در مقابل ديگران و نيز از حق ديگران در مقابل مجموعه خود دفاع كند.
يك مسؤول روابط عمومي آگاه، ضمن اينكه نزديك ترين راه را براي ارائه اخبار به رسانه ها انتخاب كرده و اقدام به گرفتن ارتباط مستقيم با رسانه ها مي كند، همواره از خروجي آن ها نيز آگاه بوده و از چهار حوزه "تأييد اخبار انتشاري توسط مراجع غير وابسته و افراد خصوصي"، "تكميل و توضيح اخبار منتشر شده"، "تصحيح اخبار غلط در حوزه هاي مختلف به ويژه آماري" و "تكذيب اخبار منتشر شده" در مطبوعات و رسانه هاي جمعي نيز غفلت نخواهد كرد.
امروزه در ايران به خاطر تكثر و تنوع زياد مطبوعات ـ از نظر تعداد رسانه در جايگاه هفتم و از نظر تيراژ در جايگاه 157 مطبوعات جهان قرار داريم ـ بخش عملكرد ارتباطات رسانه اي روابط عمومي ها از جايگاه ويژه اي برخوردار است و هيچ سازماني يافت نمي شود كه از حمايت رسانه اي برخوردار نباشد. اما با توجه به سياست گذاري مطبوعات در ايران و حمايت هاي مستقيم احزاب از آن ها، ارتباط گسترده گرفتن با رسانه هاي مختلف كار آساني نخواهد بود و اين حوزه را براي روابط عمومي ها سخت و دشوار كرده است، زيرا هنوز در برخي سازمان ها با نگاه هاي سنتي و غير علمي نظير اين كه سياست هاي رسانه مورد نظر بايد با سياست هاي درون سازماني مجموعه منطبق باشد، روبرو هستيم و همين نگاه ها باعث ايجاد خط قرمزهاي خودساخته و محدود كردن عملكرد روابط عمومي ها شده و براي رهايي از اين نگاه ها نياز به فرهنگ سازي در سطح كلان ملي احساس مي شود و اين مهم تنها در سايه حمايت دانشگاه رخ خواهد داد.

نقش روابط عمومي در دانشگاه و دانشگاه بر روابط عمومي
دانشگاه ها به عنوان نبض تپنده و قلب فعال كشورها و يكي از مهمترين مجموعه‌هاي فعال هر جامعه اي در امور مختلف فرهنگي، سياسي و اجتماعي از جايگاه ويژه اي برخوردارند و يك نوع روابط عمومي خاص و مختص به آن ها وجود دارد.
دانشگاه ها زير بناي علمي و فرهنگي جامعه را تشكيل مي دهند و با تربيت نيروهاي كارامد و آشنا با جديدترين معيارهاي جهاني در علوم مختلف، راه را براي جهاني شدن هموار مي كنند.
نقش دانشگاه ها در برخورد با علوم انساني و مديريت آن بسيار پراهميت تر است و مي تواند با استفاده از انتقال تجربه هاي علمي خود به سطوح مختلف جامعه، نقش خود را در توسعه عملكردهاي اجتماعي و ايجاد پلي بين دو حوزه علم و عمل به بهترين شكل ايفا كند.
حال در چنين فضايي كه تمام نگاه ها معطوف به نوع آموزش خواهد بود، نقش روابط عمومي ها به عنوان پل ارتباطي بين دانشگاه و مردم بسيار پررنگ تر مي شود.
آن ها بايد درجهت ايجاد هويت مثبت و معرفي درست دانشگاه ها از طريق ارسال رويدادها، عملكردها و خدمات دانشگاهيان به جامعه و رسانه هاي جمعي، افكارعمومي و همگاني را نسبت به دانشگاه ها بيدار كرده و مقدمات عرضه تحولات علمي و فرهنگي دانشگاه را در جامعه فراهم كنند.
همچنين روابط عمومي دانشگاه ها وظيفه دارد تا علاوه بر شناسايي زمينه هاي بروز مشكل و نارسايي هاي علمي و تحصيلي در بين دانشجويان و نسل جوان و ترغيب آنها براي فعاليت هاي مختلف فرهنگي، علمي و هنري، با پوشش مناسب تبليغي برنامه‌ها، سمينارها و همايش‌هاي دانشگاهي و ايجاد يك ارتباط چند سويه بين جامعه، دانشگاه و مسؤولان علمي و فرهنگي كشور، راه را براي توسعه برنامه هاي دانشگاهي هموار كرده و شرايط را براي ايجاد جامعه اي علمي تر مهيا كنند و با بهره‌گيري از سنجش افكار عمومي در سطوح مختلف و انتقال آن به مقامات مسؤول، باعث شوند تا برنامه هاي هدفمندتري در سطح كلان دانشگاهي رخ دهد و مديران دانشگاه ها بتوانند هرچه بهتر در شكوفايي و نوآوري دانشگاه ها سهيم باشند.
جداي از آنچه كه در حوزه دانشگاهي آمده و به عنوان مباحث اصلي مربوط به عملكرد روابط عمومي طرح شد و با توجه به جوان بودن اين حوزه در ايران، ديدگاه هاي شخصي رايجي نيز در اين باره گسترش يافته كه در بعضي موارد دور از واقعيت نيز به نظر نمي رسد.

روابط عمومي عاميانه در ايران و بيانات مقام معظم رهبري
بعضي ها معتقدند در جامعه ما كار روابط عمومي، يا در زدن اطلاعيه بر روي در و ديوار و نصب پارچه و تراكت هاي تبليغاتي مناسبتي و يا به دنبال توجيه عملكرد كارهاي ريز و درشت مسؤولان جامعه و بزرگ نمايي عملكرد سازمان ها منطبق با خواست مسؤولان خلاصه مي شود و هيچ كس به طور تخصصي دانش آموخته اين رشته نبوده و همگي از اصول آن بي بهره اند.
بعضي ها هم معتقدند ايران تنها جايي است كه مي توان با عَلَم كردن چند انيميشن، به عنوان چهره درخشان حوزه روابط عمومي معرفي شد و يا براي دست يابي به اين مهم كافي است كمي فتوشاپ بلد بود و از بروشور و بولتن غفلت نكرد. عده اي هم هستند كه تمام اين كارها را نقض مي كنند و حتي مي گويند روانشناسي و مردم شناسي را هم نخوانده باشي مهم نيست، فقط بايد عرصه پاچه خواري را حتماً بلد باشي تا بهترين روابط عمومي باشي!
اگرچه اين نگاه مطلق كمي بي انصافي را در خود جاي داده است، اما حقايق بسياري را در خود دارد و به ما يادآوري مي كند كه بايد نگاه خود را از روي ادارات خاص كشوري برداشته و به ديگر ادارات شهرهاي غير پايتخت نيز نظري داشته باشيم تا به مظلوميت روابط عمومي در ايران پي ببريم.
مظلوميتي كه حتي مقام معظم رهبري را وادار به انتقاد از اين حوزه در پيكره دولت به عنوان مهمترين جايگاه آن در سطح كلان كشوري كرده است: «بايد به مردم توضيح داد. ايراد بزرگى كه من به اين دولت وارد مي كنم، اين است كه توضيح دادنشان به مردم كم است. اين روابط عمومي هاى شما در بخش هاى مختلف بايد فعال عمل كنند. روابط عمومى شماست كه از رسانه‏ى ملى يا از مطبوعات مي تواند استفاده‏ى بهينه بكند؛ ياد بگيرند راه بيان كردن را. گاهى انسان توضيح هم مي دهد، بيان هم مي كند؛ منتها بى‏فايده! چون نوع بيان، نوع بيانِ اثرگذار و باوربرانگيز نيست؛ حقيقت را درست روشن نمي كند. اين يكى از نقص هاست كه بايد حتماً اين نقيصه را جبران كنيد. آن كسانى كه دلسوزانه انتقاد مي كنند، با اين تبيين، با اين توضيح دلشان آرام مي گيرد. بعضى هم البته نه، بعضى از اقدامها را اگر بكنيد، مي گويند چرا كرديد، به اين دلايل غلط بود؛ اگر همان اقدام را نكنيد، مي گويند چرا نكرديد، به اين دلايل خطا بود! دليل مي شمرند؛ باب تحليل هم كه واسع است؛ هرچه دلشان مي خواهد، مي گويند! آنها اهميتى ندارند. حق، خودش را نشان خواهد داد؛ لكن بعضى از انتقادها، بعضى از نگراني ها، بعضى از دغدغه‏هايى كه در بعضي ها هست، دلسوزانه است؛ بايد آنها را بيان كرد و برايشان توضيح داد.»
آري، ديد وسيع مقام معظم رهبري با پشتوانه هايي كه از تبيين انديشه هاي نبوي و جهان بيني اسلامي دارد تأكيد زيادي بر روي شفافيت سازي از سوي روابط عمومي ها كرده و تأكيد مي كند كه مهم نيست ديگران چه مي انديشند، روابط عمومي ها بايد حق انديش باشند و حق انديش بمانند.
حرف آخر اين كه مهم نيست جامعه جهاني چه كارهايي را بر عهده اين حوزه گذاشته و در جوامع مختلف روابط عمومي ها بايد چه سطحي از دانش را داشته باشند؛ لااقل روابط عمومي ها در ايران مي توانند پاك و زلال بوده و با شفافيت تمام، مجموعه خود را به مردم صادقانه معرفي كرده و افكار عمومي را به سمت و سوي مجموعه خود راهنمايي كنند در درون و برون مجموعه شان افكار سنجي كرده و انتقادات را بي رودربايستي به مقامات اداري و اجرايي برسانند. به ارباب رجوع احترام بگذارند و فضاي شيشه اي خود را به گونه اي قرار دهند كه درونش براي بيرون نشينان و بيرونش براي اهالي درون ديدني باشد.
به اميد روزي كه تمام ايام سال مثل 27 ارديبهشت ماه، روز روابط عمومي و پاسخ گويي و شفافيت سازي باشد و بتوانيم بيش از پيش جامعه اي صادق و پويا داشته باشيم.

پي نوشت:
1- اين گستره، ميداني مستقل از دولت است و از خودمختاري نسبت به نيروهاي اقتصادي و سياسي برخوردار است و مباحث مطرح شده در آن انتفاعي، رياكارانه و دست‌كاري شده نيستند و دسترسي به آن آزاد و براي پژوهش و كنكاش شهروندان آزاد است و تنها در اين گستره همگاني است كه افكار عمومي شكل مي‌گيرد.
...................................................................................................
منبع: باشگاه انديشه
انتهاي پيام/
جمعه 20 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 218]