واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پوست موز ارتش پاكستان زير پاى دولت زردارى-گيلانى
ارتش پاكستان به يك جنگ جديد با هند براى بازگشت قدرتمندانه به عرصه قدرت سياسى در اسلام آباد نياز دارد. اگر جنگ ممكن نشد و يا خطرناك تشخيص داده شد، تنش نظامى و درگيرى هاى محدود مرزى نيز مى تواند بهترين شرايط و زمينه براى احياى قدرت ارتش پاكستان باشد. جنگ به ارتش فرصت مى دهد تا سياستمداران طرفدار محدود كردن نقش و جايگاه ارتش در اداره كشور را وادار به سكوت يا عقب نشينى كند. ژنرال هاى قدرتمند پاكستانى از رويدادهاى يك سال اخير پاكستان و محدود شدن قدرت نظاميان و سياستمداران حامى و وابسته به نظاميان و به قدرت رسيدن سياستمداران ليبرال و به طور خاص حزب مردم به شدت ناراضى و خشمگين هستند و تنش با هند را فرصتى براى احياى قدرت ازدست رفته يا محدود شده ارتش مى دانند.دايره و دامنه قدرت نظاميان پاكستانى پس از به قدرت رسيدن حزب مردم، روز به روز محدودتر شده و يك تنش نظامى با هند مى تواند ارتش و نظاميان را بار ديگر به بازيگران اول در اسلام آباد تبديل كند. سال گذشته در همين موقع و پيش از بازگشت و ترور بوتو، ارتش هم رياست جمهورى را به واسطه حضور پرويز مشرف در اين سمت در اختيار داشت و هم دولت و پارلمان و نخست وزيرى و اكثر دولت هاى ايالتى تحت فرمان سياستمداران وابسته به ارتش بودند.اما ظرف يك سال گذشته ارتش احساس كرده كه نه تنها رياست جمهورى، پارلمان و دولت را از دست داده بلكه با دولتى روبرو است كه به خود جرات داده بخش سياسى سازمان اطلاعات ارتش(ISI) را منحل كند. حزب مردم به معناى دقيق كلمه با نظاميان پاكستان پدركشتگى دارد و نظاميان نيز اين را مى دانند، زيرا اين نظاميان بودند كه در سال ۱۹۷۹ ذوالفقار على بوتو موسس حزب مردم و نخست وزير وقت را اعدام كردند و اكنون نيز حزب مردم اگر جرات نمى كند كه كل ارتش را متهم به ترور بى نظير بوتو كند حداقل در متهم كردن محافلى در درون ارتش به سازماندهى و اجراى اين ترور ترديد نمى كند.در چنين شرايطى وقايع تروريستى بمبئى و افزايش تنش ها با هند بيش از هر فرد و نهاد ديگرى به نفع ارتش پاكستان است .ارتش پاكستان طراح و سازمان دهنده حملات بمبئى بوده باشد يا نباشد و به طور مستقيم يا غير مستقيم در آن دخالت داشته باشد يا نداشته باشد، برنده اصلى اين تحولات بوده است.ژنرال هاى پاكستانى استراتژيست هاى ماهر و دور انديشى هستند و بيش از همه مى دانندكه تنش هاى اخير هند و پاكستان فرصتى طلايى براى بازگشت قدرتمندانه ارتش است و نبايد در استفاده از آن ترديد كرد. دولت زردارى و يوسف گيلانى نيز در اسلام آباد چه بخواهد و چه نخواهد تا حدود زيادى مجبور است كه در چارچوب بازى ارتش جلو برود.ارتش در حال مقابله كردن با يك تهديد خارجى است و به وسط ميدان آماده است و مردم نيز نخواهند پذيرفت كه دولت درصدد محدود كردن يا تضعيف ارتش برآيد. حملات بمبئى يعنى افزايش تنش بين هند و پاكستان و افزايش تنش بين دو كشور يعنى نقل و انتقالات گسترده تجهيزات و نيرو به مرزها و مطرح شدن ارتش پاكستان به عنوان اميد اول كشور و ملت در برابر تهديد و احتمال تجاوز خارجى. از امروز به بعد به هر ميزان كه تنش بين هند و پاكستان افزايش يابد، ميدان براى بازگشت نظاميان به عرصه تصميم گيرى و قدرت سياسى فراهم تر و زمان براى اجراى سياست هاى دولت و موفقيت حزب مردم در اداره كشور از دست خواهد رفت و خود نظاميان نيز با بزرگ نشان دادن تهديد و مصاحبه هاى پشت سرهم ژنرال ها در حال گرفتن ميدان از سياستمداران هستند. امروز براى ارتش پاكستان و ژنرال هاى قدرتمندى كه در ستاد ارتش در پايگاه هوايى چكلالا در حومه راولپندى نشسته اند، تنش و درگيرى و جنگ محدود براى ارتش پاكستان هم تاكتيك است و هم استراتژى، هم دفاع است و هم حمله. هم براى مجبور كردن دولت زردارى به دست كشيدن از سياست هاى تهاجمى اش در برابر ارتش و وادار كردن آن به انفعال و هم استراتژيك است براى تنظيم دوباره سياست هاى پاكستان در برابر هند و افغانستان توسط ارتش كه به اعتقاد نظاميان سنگ زيرين و هميشگى دفاع از منافع ملى پاكستان هستند و نه سياستمدارانى كه مى آيند و مى روند. درست به همين دليل جنگ چهارم هند و پاكستان پس از جنگ هاى ،۱۹۴۸ ۱۹۶۵ و ۱۹۷۱ مى تواند پوست موز نظاميان زير پاى دولت نوپاى حزب مردم و رئيس جمهور تازه به قدرت رسيده اى چون زردارى باشد. ديپلماسى ايرانى
يکشنبه 8 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]