.فعالي ـ كمبود توجه چيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: .فعالي ـ كمبود توجه چيست؟

بيش.فعالي ـ كمبود توجه (add/ adhd) بيماري است كه امروزه 7-5 درصد كودكان سراسر دنيا را به آن مبتلا هستند.

اين كودكان نمي.توانند به راحتي روي انجام تكاليف يا بازي.هايشان تمركز كنند.

به جزئيات توجه نمي.كنند.

در امتحانات يا تكاليف مدرسه.شان اشتباهات يا غلط.هايي دارند كه به علت بي.دقتي است.

محرك.هاي بيروني مثل سر و صدا يا كوچك.ترين حركتي، خيلي سريع حواسشان را پرت مي.كند.

آن.ها خيلي فراموش كار هستند.

از انجام تكاليف مدرسه و يا حتي بازي.هاي فكري گريزانند و با اكراه آن.ها را انجام مي.دهند.

اغلب لوازم مدرسه (مثل كتاب، مداد و...).را گم مي.كنند.

اين كودكان دائماً در حال حركتند .

دائماً دست.ها و پاهايشان را تكان مي.دهند، نمي.توانند سرجايشان بند شوند و هميشه در حال وول خوردن هستند. در كلاس دائم از جايشان بلند مي.شوند.

زياد حرف مي.زنند، وسط حرف ديگران مي.پرند.

نمي.توانند صبر كنند تا نوبتشان بشود.

قبل از تمام شدن سئوال جواب مي.دهند و نمي.توانند بدون سر و صدا بازي كنند.

اين گونه كودكان نمي توانند روي فعاليت هاي درسي خود متمركز شوند و در كلاس به درس و حرف هاي معلم خود توجه كافي ندارد. آنان بدون دليل از جاي خود بلند شده و راه مي روند وحتي باعث حواس پرتي ساير همكلاسي هاي خود مي شوند.

همين مسأله موجب افت تحصيلي آن ها مي شود.اين افت در سال هاي بعد كه درس ها سخت تر است و نياز به تمركز بيشتري دارد، افزايش مي يابد و حتي مي تواند منجر به ترك تحصيل آنان شود.

تحقيقات نشان داده است كه درصورت درمان نشدن، اين بيماري مي تواند تا دوره نوجواني و حتي بزرگسالي نيز ادامه يابد.

بيش فعالي، اختلالي است كه درصورت تشخيص سريع و درمان بموقع مي توان از بسياري از عوارض احتمالي آن جلوگيري كرد.

خانواده و بخصوص پدر و مادر نخستين حلقه تشخيص بيماري است. پس از تشخيص نيز علاوه بر پيگيري جدي درمان پزشكي، بردباري و صبر و استفاده از ابزارهاي تشويقي به جاي سرزنش و تنبيه، عواملي اساسي در كنترل و بهبود كودك مبتلابه بيش فعالي است.

چگونه با کودکان بيش فعال برخورد کنيم؟

خيلي از والديني که کودکشان دچار بيش فعالي هستند نمي دانند بايد با او چگونه برخورد کنند،راهکارهاي پيشنهادي زیرمي تواند کمکي در نوع برخورد والدين با کودک بيش فعال باشد:

1.کودکتان آينه شماست هر رفتاري که انجام دهيد او با الگو گيري از شما همان عمل را تکرار خواهد کرد پس اگر مي خواهيد کودکتان صدايش رابلند نکند خودتان نيز در عمل صدايتان را در حد معقول نگه دارید.

2 .احساس دست داده از رفتار او به خودتان را صادقانه به او نشان بدهيد مثلا اگر با کاري ناراحتتان کرد اين ناراحتي را پنهان نکنيد بلکه به او نشان دهيد که ناراحت شده ايد.

3.فرزندتان را تشويق کنيد،براي مثال اگر فرزند شما تکاليف خود را که قبلا به موقع انجام نمي داد اکنون درست و به موقع انجام داده به او بگوئيد من از داشتن فرزندي مثل تو که تکاليفش را به وقت انجام ميدهد افتخار مي کنم.

4.به آساني جلوي کودکتان زانو زده و مقابل او بنشينيد بگذاريد به واسطه حرفايتان توجه او به شما جلب شود نه اينکه به زور او را وادار به اين امر کنيد.اين عمل يکي از مثبت ترين راههاي ارتباطي با کودک است.

5.به سخنان او گوش دهيد ،نقش يک شنونده خوب را برايش ايفا کنيد با گفتن کلماتي همچون من درکتمي کنم به او آرامش را هديه بدهيد.

6.به قولي که به کودکتان مي دهيد بيش از هر قولي پايبند باشيد،چون باعث شده او به شما اطمينان کند و با شما راحتتر کنار بيايد.براي مثال اگر قول داده ايد بعد از تميز کردن اطاقش او را به پارک ببريد سر قولتان باشيد و اين کارا انجام دهيد.

7.وسايل با ارزشي که کودکتان برا بازي به آنها توجه دارد براي آنکه به آنها صدمه اي نرسد از دسترس او دور کنيد در اين صورت هم خودتان در آرامشيدو هم او خرابکاري نمي کند.

۸.حد و مرزي براي روابطتان با فرزند خود قائل شويد مثلا در هر کار شخصي او دخالت نکنيد. دستورالعملها ،درخواستها و پاسخهاي منفي را تا حد امکان کم کنيد تا او دچار ناهنجاري فکري و ذهني نشود.

9.با او بفهمانيد که با داد و فرياد کاري از پيش نمي برد اگر شما به داد و فرياد او براي در خواست چيزي توجه کنيد او تصور مي کند که به اين شيوه به آنچه مي خواهد مي رسد پس تمام خواست هاي نا معقول خود را اينگونه بيان مي کند.

10.خواست هايتان را راحت و صريح و با ملايمت به گونه اي مثبت با او در ميان بگزاريد مطمئن باشيد حتما انجام خواهد داد براي مثال به جاي گفتن در را باز نگذار به او بگوئيد عزيزم لطفا در راببند!

11.بگزاريد مسئوليت کارهايش را خود به گردن بگيرد،به اين ترتيب به او کمک کرده ايد تا در مقابل بر خورد با مشکلات خود تصميم بهتري بگيرد و در قبال کاري که انجام مي دهد مسئوليت پذير باشد.

12.زياد انتقاد نکنيد چون نتيجه اي جزخستگي خود را به دست نمي آوريد .خواسته هاي خود را در قالب يک بازي ساده به او بگوئيد تا او نيز حين انجام بازي به خواسته شما عمل کند.

۱۳.موقعيت را فراهم کنيد تا او خود از حقوقش دفاع کند چون شما هميشه کنار او نيستيد که حق اور را بگيريد او بايد خود قادر به اين کار باشد.

۱۴.به او ارزش دهيد و به او نشان دهيد که او نيز براي شما اهميت دارد.او را در کارهائي که از پس آنها بر مياد سهيم کنيد به اين صورت هم اعتماد به نفس او را به کار انداخته ايد هم به شما کمک کرده و هم مسئوليت پذيري در او پرورش مي يابد.

15.لبخند را به چهره فرزندتان هديه دهيد با او شوخي کنيد با او بازي کنيد و در بازي باعث خنده وي شويد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]