واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می شود : 1 ) موی کرکی : در سراسر پوست بدن به جز کف دست و پا این نوع مو دیده می شود. 2 ) موی انتهایی یا ترمینال : در قسمت سر و بعضی قسمت های دیگر بدن دیده می شود. این نوع مو زبر و خشن است. رشد مو دارای دوره های رشد ، انتقالی و استراحت است. طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال ، دوره انتقالی 2 تا 4 هفته و دوره استراحت حدود 3 تا 4 ماه است. در روی سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با احتساب این که هر مو حدود هزار روز رشد دارد ؛ پس ریختن روزانه صد مو در سر طبیعی است و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد. برای از بین بردن موخوره باید روش شانه زدن را اصلاح نمود. به این صورت که باید برای شانه کردن از شانه و یا برس غیر فلزی و به طور خیلی ملایم استفاده کرد چون در حقیقت موخوره یک آسیب فیزیکی به مو است. علل ریزش مو ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله می توان به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ،اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری هاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد. - طاسی نوع مردانه : این نوع ریزش مو که در مردان و بیشتر در سنین 20 تا 50 سالگی اتفاق می افتد شایعترین فرم ریزش مو است و زمینه ژنتیکی دارد. این نوع ریزش مو در 46% مردان گزارش می شود. طاسی در مناطق پیشانی و گیجگاهی بیشتر است. علت آن حساسیت بیش از حد پیاز مو به هورمون های مردانه است. این نوع طاسی درمان قطعی ندارد و تنها درمان پذیرفته شده در آن داروی ماینوکسیدیل ( MINOXIDIL) است که تحت شرایط خاصی مؤثر است: 1 – در مواردی که ریزش مو اخیراً ایجاد شده باشد و شدید نباشد. 2 – تنها در مناطقی که کاملاً طاس نشده باشد مؤثر است. 3 – کمتر از 10 سال از شروع ریزش گذشته باشد. 4 – ناحیه مبتلا کمتر از 10 سانتی متر قطر داشته باشد. 5 – با قطع دارو تمام موهای جدید ایجاد شده خواهند ریخت بنابراین در تمام مدت باید مصرف شود. طاسی نوع ه : در با سن بالای 40 رخ می دهد و شکل ریزش مو ، با مردان متفاوت است و به جای ناحیه ی پیشانی ، از فرق سر شروع می شود. علت ایجاد آن بیماری هایی است که هورمون های جنسی مردانه را در خود افزایش می دهند. درمان این حالت ، درمان بیماری زمینه ای است و با کاهش این هورمون ها ریزش مو مرتفع می شود. سوء تغذیه : چه به صورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم غذایی جهت کاهش وزن و غیره یکی از علت های ریزش مو است؛ کمبود تغذیه ای پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( که بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) و کمبود ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو است که قابل پیشگیری و درمان می باشد. ِِِِِشــایع ترین علت ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی، کمبود آهن بدن است که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل برطرف می گردد. -وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو در افراد باشد. با کنترل این هیجانات ( که البته اگر به وسیله خود شخص صورت گیرد نتیجه مطلوب تری دارد؛ در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد . از علل دیگر ریزش مو می توان مصرف داروها را نام برد. همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود ( بعضی افراد به داروهای خاصی حساسیت بیشتری نشان می دهند که مربوط به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو می شود). داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی از مواردی هستند که در اغلب افراد باعث ریزش مو می شوند. مصرف برخی داروهای ضد افسردگی و ضد تیروئید. همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی از مواردی هستند که در اغلب افراد باعث ریزش مو می شوند. مصرف برخی داروهای قلبی – عروقی و قطع قرص های پیشگیری از حاملگی پس از مصرف طولانی نیز از موارد شایع ریزش موی دارویی هستند. بعضی از بیماری هایی داخلی و پوست می توانند ریزش مو ایجاد کنند؛ مثلاً وجود تب بالا باعث ریزش مو در افراد در چند ماه آینده می شود. افرادی که بیماری موضعی پوستی در قسمت سر و یا درگیری پوستی وسیع دارند ممکن است ریزش مو داشته باشند؛ از جمله این بیماری ها می توان درگیری گسترده داء صدف ، لوپوس ، بیماری های تاولی و ... را نام برد. اعمال جراحی و بارداری نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. فاصله مدت این بیماری ها و شروع ریزش مو معمولاً 6 – 2 ماه می باشد؛ مثلاً در خانم ها حدود 3 ماه بعد از زایمان، ریزش مو شروع می شود که علت های زیادی برای آن وجود دارد از جمله : کم خونی ، وجود استرس زایمان ، بالا بودن هورمون های جنسی در طول بارداری و غیره . علت های دیگری نیز وجود دارد که در افراد محدودی ریزش مو ایجاد می کنند و ذکر آنها در حوصله این مبحث نیست. موخوره «موخوره» با اصطلاحی که در عام آن را به عنوان بیماری می دانند منافات دارد. در واقع این یک آسیب مو توسط خود فرد می باشد. از جمله این آسیب ها می توان از زدن برس به طور خشن به موها یا استفاده از رنگ های مو به طور مکرر و آسیب به مو با سشوار ذکر کرد؛ و در واقع هیچ نوع عامل قارچی یا میکروبی در ایجاد آن نقش ندارد. برای از بین بردن موخوره باید روش شانه زدن را اصلاح نمود. به این صورت که باید برای شانه کردن از شانه و یا برس غیر فلزی و به طور خیلی ملایم استفاده کرد چون در حقیقت موخوره یک آسیب فیزیکی به مو است. همچنین قیچی کردن انتهای موها از چند سانتی متر بالاتر و مصرف شامپوهای نرم کننده و حالت دهنده و همچنین استفاده از ژل های ملایم به مقدار کم و یا روغن نارگیل مخصوصاً قبل از سشوار کشیدن می تواند از ایجاد موخوره جلوگیری کند و نیز در درمان آن مؤثر باشند. گردآوری : بخش اجتماعی تبیان کارشناس مشاوره پزشکی : دکتر میثم شیرزاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 666]