واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: علل ریزش مو و درمان آن منتشر شده بوسيله گویا ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله می توان به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ،اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری هاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد. - طاسی نوع مردانه : این نوع ریزش مو که در مردان و بیشتر در سنین 20 تا 50 سالگی اتفاق می افتد شایعترین فرم ریزش مو است و زمینه ژنتیکی دارد. این نوع ریزش مو در 46% مردان گزارش می شود. طاسی در مناطق پیشانی و گیجگاهی بیشتر است. علت آن حساسیت بیش از حد پیاز مو به هورمون های مردانه است. این نوع طاسی درمان قطعی ندارد و تنها درمان پذیرفته شده در آن داروی ماینوکسیدیل ( MINOXIDIL) است که تحت شرایط خاصی مؤثر است: 1 – در مواردی که ریزش مو اخیراً ایجاد شده باشد و شدید نباشد. 2 – تنها در مناطقی که کاملاً طاس نشده باشد مؤثر است. 3 – کمتر از 10 سال از شروع ریزش گذشته باشد. 4 – ناحیه مبتلا کمتر از 10 سانتی متر قطر داشته باشد. 5 – با قطع دارو تمام موهای جدید ایجاد شده خواهند ریخت بنابراین در تمام مدت باید مصرف شود. طاسی نوع زنانه : ر زنان با سن بالای 40 رخ می دهد و شکل ریزش مو ، با مردان متفاوت است و به جای ناحیه ی پیشانی ، از فرق سر شروع می شود. علت ایجاد آن بیماری هایی است که هورمون های جنسی مردانه را در خود افزایش می دهند. درمان این حالت ، درمان بیماری زمینه ای است و با کاهش این هورمون ها ریزش مو مرتفع می شود. سوء تغذیه : ه به صورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم غذایی جهت کاهش وزن و غیره یکی از علت های ریزش مو است؛ کمبود تغذیه ای پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( که بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) و کمبود ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو است که قابل پیشگیری و درمان می باشد. ِِِِِشــایع ترین علت ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی، کمبود آهن بدن است که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل برطرف می گردد. -وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو در افراد باشد. با کنترل این هیجانات ( که البته اگر به وسیله خود شخص صورت گیرد نتیجه مطلوب تری دارد؛ در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد . از علل دیگر ریزش مو می توان مصرف داروهارا نام برد. همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود ( بعضی افراد به داروهای خاصی حساسیت بیشتری نشان می دهند که مربوط به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو می شود). داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی از مواردی هستند که در اغلب افراد باعث ریزش مو می شوند. مصرف برخی داروهای ضد افسردگی و ضد تیروئید. مصرف برخی داروهای قلبی – عروقی و قطع قرص های پیشگیری از حاملگی پس از مصرف طولانی نیز از موارد شایع ریزش موی دارویی هستند. بعضی از بیماری هایی داخلی و پوست می توانند ریزش مو ایجاد کنند؛ مثلاً وجود تب بالا باعث ریزش مو در افراد در چند ماه آینده می شود. افرادی که بیماری موضعی پوستی در قسمت سر و یا درگیری پوستی وسیع دارند ممکن است ریزش مو داشته باشند؛ از جمله این بیماری ها می توان درگیری گسترده داء صدف ، لوپوس ، بیماری های تاولی و ... را نام برد. اعمال جراحی و بارداری نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. فاصله مدت این بیماری ها و شروع ریزش مو معمولاً 6 – 2 ماه می باشد؛ مثلاً در خانم ها حدود 3 ماه بعد از زایمان، ریزش مو شروع می شود که علت های زیادی برای آن وجود دارد از جمله : کم خونی ، وجود استرس زایمان ، بالا بودن هورمون های جنسی در طول بارداری و غیره . علت های دیگری نیز وجود دارد که در افراد محدودی ریزش مو ایجاد می کنند و ذکر آنها در حوصله این مبحث نیست. ریزش موی سر در خانم ها خانم ها نیز اغلب به اندازه آقایان دچار ریزش مو می شوند. مواقعی كه خانم ها دچار ریزش مو می شوند، شامل موارد زیر است: 1- قطع مصرف داروهای ضد بارداری 2- بعد از زایمان و در دوران شیردهی 3- شروع دوران یائسگی 4- بعد از بیماری های مختلف 5- بعد از تب شدید 6- بعد از كاهش سریع وزن البته این موارد به ندرت باعث ریزش دائمی مو می شوند ودر طی نه ماه رویش موها به حالت طبیعی خود برمی گردد. موها به مدت3 سال رشد می كنند، سپس برای 3 ماه دیگر نمی رویند و مجدداً بعد از این مدت می رویند. به همین دلیل اگر موی شما می ریزد، تا از مرحله توقف رشد به حالت فعال و رویش مجدد برنگردد، نمی توانید جلوی ریزش آنها را بگیرید و این مسئله حدود 9 ماه طول می كشد. عوامل دیگری كه باعث ریزش مو می شوند شامل بیماری های پوستی، مواد سمی و كمبود مواد مغذی از جمله كمبود ویتامین های گروهB می باشد. تركیب دی هیدروتستوسترون ازهورمون مردانه بنام تستوسترون مشتق می شود. این تركیب باعث ایجاد خصوصیات مردانه هم در خانم ها و هم در آقایان می شود. درمان دارویی ریزش مو: ) محلول 2 درصد مونوكسیدیل بنام راگین (Rogain ) باعث بازشدن رگ های خونی موجود در پوست سر و افزایش خون رسانی به موها می شود، در نتیجه باعث كاهش ریزش مو شده و فقط 20 درصد باعث رویش موی جدید می شود. 2) داروی دیگر اسپیرونولاكتون می باشد كه از عمل هورمون مردانه كه باعث ریزش مو می شود، جلوگیری می كند. در نتیجه وقتی كه بصورت یك محلول 2 درصد درالكل، به پوست سر مالیده شود، می تواند ریزش مو را كاهش دهد. وقتیكه محلول راگین به همراه محلول اسپیرونولاكتون به پوست سر مالیده شود، بوی نا مطبوعی ایجاد می كند، در نتیجه نبایستی با هم مصرف شوند. برای جلوگیری از ایجاد این بوی بد، می توانید محلول راگین را صبح ومحلول2 درصد اسپیرونولاكتون ( محلول در الكل اتیلیك به همراه پروپیلن گلیسول) را شب هنگام به پوست سرتان بمالید. ولی اداره غذا و دارو مصرف محلول اسپیرونولاكتون را برای درمان ریزش مو یا حفظ سلامت موها مجاز نمی داند، در نتیجه در حال حاضر فقط ازمحلول مونوكسیدیل ( راگین) برای درمان ریزش مو استفاده می شود. درمان تغذیه ای ریزش مو : از نظرغذایی نیز همانگونه كه اشاره شد كمبود ویتامین های گروهB بخصوص بیوتین و ویتامینB6 باعث ریزش مو می شوند. بیوتین ویتامینی است كه دربسیاری از محصولات آرایشی به عنوان مكمل بهبود دهنده وضعیت مو اضافه می شود، زیرا عارضه مشخص كمبود بیوتین ، ریزش مو است. حال منابع غذایی غنی از ویتامینB6 و بیوتین را برایتان ذكرمی كنم. منابع غنی از ویتامینB6شامل: جگر، موز، دانه آفتابگردان، ماهی ، مرغ، جوانه گندم، آلوی خشك و گوشت و غلات سبوس دار، مخمر و زرده تخم مرغ می باشد. منابع غنی بیوتین شامل: جگر و گوشت مرغ، زرده تخم مرغ، جوانه گندم، سبوس گندم، بادام زمینی، مخمر، بعضی سبزیجات مانند قارچ و گل كلم و تعدادی از میوه جات مانند توت فرنگی ، موز، گریپ فروت و هندوانه است . البته اثر مواد غذایی برای جلوگیری از ریزش مو به اندازه داروهای شیمیایی قوی و سریع نیست، در نتیجه به مدت زمان و صبر و حوصله بیشتری برای اثرگذاری نیاز دارند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 693]