تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862336492
اين خرنده گاهي نيش ميزند!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: اين خرنده گاهي نيش ميزند! سینمای ما- مصطفی جلالی فخر: اين روزها جدلي بيحاصل در سطوح زورناليستي در جريان است كه اشكالي ريشهاي دارد. واقعا نمي‌دانم نقطه‌ي عزيمت مقايسه‌ي فروش جدايي نادر از سيمين با اخراجي‌ها3 از كجا و با چه هدفي رقم خورد. در حالي كه سينماي ايران همواره بيش‌ترين آسيب را از سياسي‌شدن بي‌دليل برخي آثار خورده است و بسياري توقيف‌ها و لج‌بازي‌ها به دليل وزن‌كشي‌هاي سياسي بوده است (سنتوري مهرجويي را كه هنوز يادمان نرفته)، اين بار كساني در بيرون از بدنه‌ي مديريت سينما چنين فضاي آسيب‌زايي را شكل داده‌اند. اين كه بياييم فروش جدايي نادر از سيمين را معادل يك اقبال سياسي قلمداد كنيم يا برعكس، بي‌جهت حساسيت‌آفريني كرده‌ايم و تبعا حواشي بعدي تحت كنترل نخواهد ماند. چرا بايد انتظار داشته باشيم كه عامه‌ي تماشاگران ما گوش به زنگ اعلام چنين جدالي باشند؟... و اصلا مگر حوزهي مخاطبين اثر فاخري مثل جدايي نادر از سيمين و فيلمي در حد و اندازهي اخراجي‌ها 3 تا چه حد مشترك است كه تماشاگران بخواهند دست به گزينش بزنند. و اصلا مگر اصرار بر توقيف يك فيلم، بر خلاف دموكراسي محسوب نمي‌شود؟... گيرم توسط مديريت سينما باشد يا توسط تماشاگر. اگر نقدي بر محتواي يك اثر هنري هست، راه صواب، ديده شدن و نقد و روشنگري ست و نه پاك كردن صورت مسئله. انسان بر آن چه منع مي‌شود حريص‌تر است و حتي با كنجكاوي يا همدلي قبلي با آن مواجه مي‌شود. استدلال ديگرم براي نادرستي اين قياس، ناهم‌جنسي طرفين مقايسه است. اصلا اين دو فيلم چه ربطي به هم دارند كه بخواهيم چشم به نتيجه‌ي دوئل بسپاريم؟ درست مثل اين كه توان فرهنگي خود را براي جدل ميان موسيقي اركستري با يك ترانه‌ي پاپ متوسط هزينه كنيم. فرض كنيم كه اصلا جدايي نادر از سيمين بيش تر از اخراجي‌ها3 فروخت. اين به نظرتان افتخاري محسوب مي‌شود؟... يا برعكس، فروش بالاتر اخراجي‌ها3 به معناي شكست يا تحقير فيلمي ست كه بر تارك اعتبار سينماي ايران ايستاده است؟... بدتر از همه اين كه اين مقايسه در يك اختلاط غيرقابل كنترل به حوزه‌هاي مبهم سياسي مي‌رسد و متوليان و مجريان را تشويق مي‌كند تا در يك طرف اين طناب‌كشي قرار گيرند. در حالي كه اگر ما دغدغه‌ي فرهنگ و هنر داريم، بايد بكوشيم تا نابغه‌اي مثل فرهادي در شرايطي آرام‌تر و بي‌حاشيه فيلم بسازد و آثارش ديده شوند. نه شبيه بلايي كه بر سر بيضايي آمد و اكنون در هفتاد و چند سالگي، بسياري اثر نساخته دارد كه به دليل همين حواشي، مجال خلق نيافتند. روشنگري اين است كه ما بتوانيم سطح آگاهي و درك هنري تماشاگر را ارتقاء دهيم و او را صاحب حساسيت فرهنگي كنيم. تماشاگر بايد خودش انتخاب كند نه اين كه خودمان را خسته كنيم تا كاري را نبيند. فرض كنيم يك فيلم هندي متوسط در سينماهاي فرانسه اكران شود؛ آيا پرفروش خواهد شد؟! پاسخ منفي‌ست و اين پاسخ را عامه‌ي فرهيخته در مقايسه با آن فيلم رقم مي‌زنند. افت كيفي سطح غالب فيلم‌هاي سينمايي و برنامه‌هاي تلويزيوني در دو سال اخير نشان مي‌دهد كه نخبگان در اقليت‌اند و فرهنگ‌سازي كلان در فضاي ملتهب سياسي به كناري رها شده است. اخراجي‌ها3 هم مثل ده‌ها كار مشابه مي‌آيد و مي‌رود و فروش آن تعابير خاص و پيچيده‌اي ندارد. همزماني نمايش آن با اثر برتر فرهادي هم يك اتفاق است. در حالي كه سياسي‌بازي مثل يك خزنده‌ي مرموز از هر سوراخي به خانه‌ي فرهنگ و هنر وارد مي‌شود، لاقل خودمان در را براي ورود آن نگشاييم و بزرگان را به كنج خانه نرانيم. اين خرنده گاهي نيش ميزند! منبع : وبلاگ تخته خاکستری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها