واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - ساکاشویلی ناامید از غرب با مخالفان وارد مذاکره شد محمدرضا نوروزپور چهار روز پس از آنکه وزیر خارجه روسیه در اتاق بیضی کاخ سفید با باراک اوباما، همتای رئیسجمهور کشورش، و نه خود او دیدار کرد، مشخص بود که دیدار یک وزیر خارجه با یک رئیسجمهور نشان از تمایل جدی دو طرف برای نزدیکی بیشتر است و معامله، اصلیترین اتفاقی است که در چنین دیدارهایی میافتد و شاید بتوان این اتفاق را به دیدار دیروز ساکاشویلی، معمار انقلاب مخملی گرجستان با رهبر مخالفان مربوط دانست. اینکه اوباما در ملاقات چهار روز پیشش با لاوروف، ساکاشویلی را فروخته یا نه؟ گمانهای است که خیلی از روزنامه نگاران آمریکایی و حتی روسی در این چند روزه به آن پرداختهاند و کسی البته برای درستی آن یقه پاره نکرده و برای رد آن نیز مشتی بر روی میزی کوبیده نشده است. اما یک چیز که حتی خود ساکاشویلی نیز چندی پیش در گفتوگو با هفته نامه نیوزویک به آن اعتراف کرد عینی است: آمریکا برای نزدیکی به روسیه تلاش میکند و در این میان مشکلات گرجستان از اهمیت سابق برای آمریکا برخوردار نیست. اینکه ساکاشویلی اینقدر واقع بین بوده که این را دریابد، از اینجا ثابت میشود که دیروز بالاخره باب گفتوگو با رهبر مخالفان را باز کرد و سوای از آن یکی دو موضوع تند گذشته نزدیک خود نسبت به همسایه قدر شمالی خود را اصلاح کرد و به نوعی نشان داد که میتواند رئیسجمهور معقولی باشد و حتی برای ماندن کمی هم از مخملی بودن دست بردارد. رهبر انقلاب مخملی که در سال 2003 با نام انقلاب گل رز، دهها هزار مخالف را روبهروی کاخ ریاست جمهوری کنونی که آن زمان ساکن دیگری به نام شواردنادزه داشت کشاند تا او مثل یک رئیسجمهور دموکرات و منطقی و نه آنگونه که مخالفانش دیکتاتور و زورگو میخواندندش، بدون هیچ چانهزنی سیاسی، تیراندازی، دستور حمله به مخالفان و دستگیری و آبجوش پاشیدن به جماعت سرش را پایین بیندازد و از کاخ برای همیشه برود، حالا خودش قریب به یکسال است که در برابر چنین پدیدهای مقاومت کرده و مانند یک رئیسجمهور دیکتاتور و زورگو و نه آنگونه که موافقانش دموکرات و منتخب مینامندش و با تکیه به آمریکا، حاضر به کنارهگیری نیست. با این همه او دریافته است که آمدن اوباما به معنی پایان حمایتهای بیدریغ واشنگتن از تفلیس است هرچند که مقامات وزارت خارجه آمریکا مدام این موضوع را تکرار کنند که هرگز در برابر نزدیکی به مسکو، تفلیس را تنها نخواهند گذاشت. ادعایی که همین دیروز ماتیو برایز، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در مسائل اروپا و اوراسیا مطرح کرد و گفت سیاست ایالات متحده در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما آنقدرها تغییر نکرده است. اکنون ساکاشویلی چارهای جز این ندارد که مشکلات خود را به تنهایی و با عقل و درایت حل کند والا باید برای همیشه از کاخ ریاست جمهوری در تفلیس برود و شاید مانند شواردنادزه که عین یک رئیسجمهور خوب پس از رفتن از کاخ مورد تندی مردم قرار نگرفت با چنین سرنوشتی مواجه نشود. اغاز مذاکرات او با رهبر مخالفان را میتوان در همین راستا ارزیابی کرد. او میکوشد با آغاز مذاکرات سرعت گسترش مخالفت در کشورش را کم کند و حتی ممکن است در این راه امتیازاتی را نیز به آنها واگذار کند تا بحران سرنگونی انقلاب مخملی را تا اندازهای مرتفع کند. در همین راستا تلویزیون گرجستان که مخالفان به شدت از آن شاکی هستند، تصاویری از دست دادن میخائیل ساکاشویلی با رهبران مخالف خود را پیش از نشستن پشت میز مذاکره در ساختمان مرکزی وزارت کشور به نمایش گذاشت تا هرچه بیشتر رئیسجمهور مخملی را در رسیدن به اهدافش یاری کرده باشد. با این همه راه سختی پیش روی آقای رئیسجمهور قرار دارد چرا که مخالفان گفتهاند استعفای رئیسجمهور، تنها موضوعی است که خود را برای مذاکره درمورد آن آماده کردهاند و یکی از سرسختترین آنها که نینو بوردژانادزه نام دارد و از قضا متحد سابق ساکاشویلی بوده و اکنون به یکی از منتقدان اصلی وی تبدیل شده، ضمن خودداری از شرکت در نشست روز جاری، اعلام کرده است که این نشست ره به جایی نمیبرد. از سوی دیگر رئیسجمهور گرجستان در همین چندروز گذشته از دیدار لاوروف و اوباما ادبیات جدیدی را در خصوص روسیه به کار گرفته است. او که همین یک هفته پیش قاطعانه روسیه را متهم به براندازی کرده بود و وزیر دفاع کشورش اعلام کرد عدهای نظامی که از مسکو پول گرفتهاند قصد کودتا داشتهاند، دیروز ناگهان چرخش موضع داده و ادعا کرد که هرگز نگفته است اطلاعات دقیقی در این خصوص دارد. او ادعای قبلی خود را اینگونه اصلاح کرد که براساس اظهارات وی، شواهد اندکی وجود دارد که این کودتا به کمک روسیه تدارک دیده شده است. روسیه همچنان طلبکار با این همه در جبهه مقابل، کرملینی وجود دارد که با کولهباری از تجارب سیاسی به خوبی وضعیت آب و هوا را رصد کرده و میداند که رئیسجمهور جدیدی که ساکن کاخ سفید شده اکنون بیش از گذشته به مسکو نیازمند است. از این رو آنها همچنان به گرجستان و حتی ناتو چشمغره میروند و رجز میخوانند. دیروز که مانور مشترک ناتو در گرجستان آغاز شد مسکو باردیگر مراتب اعتراض خود را به مقامات گرجی اعلام کرد و وزارت خارجه گرجستان واداشت تا عکسالعمل منفی روسیه نسبت به مانور ناتو در گرجستان را تلاش برای بازگرداندن گرجستان به حوزه نفوذ مسکو و کنترل مجدد بر قلمرو حاکمیت شوروی سابق بداند، ادعایی که روسها تمایلی به تکذیب آن نداشته و ندارند و تقریباً توضیح واضحات محسوب میشود. با این همه روسها مصرانه با برگزاری چنین مانوری در گرجستان مخالفت کرده و دلیل آن را نه ادعای مطرح شده از سوی مقامات وزارت خارجه گرجستان، بلکه "تحریکآمیز" بودن آن ارزیابی کردهاند. روسیه معتقد است که مانورهای چند ملیتی ناتو که از 6 ماه مه به طور غیر رسمی و از دیروز به طور رسمی در پایگاه نظامی «وازیانی» در نزدیکی تفلیس آغاز و تا سوم ژوئن ادامه خواهد داشت و بیش از 1000 نیروی نظامی از 15 کشور عضو ناتو و شرکای آن در برنامه «مشارکت برای صلح» شرکت میکنند، برای تمامیت ارضی روسیه مناسب نیست و اقدامی تحریک آمیز است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]