ویژگی های ظاهری امام حسن مجتبی(ع)

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: غزالی در کتاب « احیاء العلوم » و مکی در کتاب « قوت القلوب » می نویسند که پیامبر اسلام (ص) خطاب به حسن بن علی (ع) فرموده :
« تو در آفرینش و در رفتار و کردارت مانند من هستی . »
شیخ مفید در « ارشاد » چنین می نویسد که حسن (ع) از نظر آفرینش ، هیأت جسمانی ، روش و منش شبیه ترین کس به رسول خدا بود .
در کتاب اُسدُالغابه از انس بن مالک نقل شده که هیچ فردی از حضرت امام حسن (ع) شبیه تر به رسول الله (ص) نبود .
حسین بن مسعود بغوی در کتاب « مصابیح السنه » این جمله را از انس روایت کرده و بنقل از او می افزاید که حسین (ع) نیز شبیه ترین فرد به پیامبر خدا (ص) بود.
این جمله اخیر را انس بن مالک زمانی بیان داشت که سر مطهر حضرت حسین بن علی (ع) در مقابل ابن زیاد قرار داشت . اگر بخواهیم بین این دو روایت جمع کنیم ، باید بگوییم که هر یک از این دو برادر نسبت به دیگران شبیه ترین فرد به جد بزرگوار خود بودند ؛ یا آنکه سخن احمد بن حنبل را بپذیریم که از علی (ع) روایت می کند که ایشان فرمودند :
« حسن از سینه تا سر شبیه ترین فرد به پیامبر (ص) است و حسین از سینه به پایین بیشترین شباهت را به رسول الله (ص) دارد . »
ممکن است بگوییم که تا زمانی که امام حسن (ع) در قید حیات بود شبیه ترین فرد به رسول خدا به شمار می آمد و چون به شهادت رسید ، حسین (ع) این صفت را بدست آورد .
البته این مطالب با آنچه از زهرای مرضیه (ع) نقل شده سازگاری ندارد ، چرا که نوشته اند این بانوی بزرگوار چون فرزندان خود را بازی می داد و آنان را به نشاط می آورد ، خطاب به پسر بزرگ خود می فرمود :
« ای آنکه به پدرت ماننده ای ، از ریسمان حقیقت و راستی بیاویز و خدای صاحب نعمت را عبادت کن و هرگز با انسانهای کینه توز دوستی منما . »
و خطاب به پسر کوچک خود می فرمود :
تو به پدر من شبیه هستی ، نه به پدر خودت .
ممکن است برای رفع این ناسازگاری بگوییم که مراد حضرت زهرا (س) تشبیه از بعضی جهات بوده است ، نه شباهت عمومی از همه جهات . در هر صورت آنچه را که اندیشمندان تاریخ نگار ، از جمله ابن صباغ مالکی در « الفصول المهمه » ، درباره صفات آن حضرت نوشته اند ، چنین است :
« امام ابومحمد الحسن بن علی (ع) رنگی سپید آمیخته با سرخی داشت ، دیدگانش درشت و سیاه ، گونه هایش هموار ، موی وسط سینه اش نازک ، موی ریشش انبوه ، پشت گوشش پرمو ، بینی حضرت کشیده و براق ، همچون شمشیری از نقره ، مفاصلش درشت و دو شانه اش از یکدیگر دور بودند .
انسانی متوسط القامه و ملیح بود ، نیکوترین صورت را داشت ، با رنگ سیاه خضاب می کرد ، مویش پرچین و کوتاه و قامتش رسا بود . »
ابن سعد در طبقات می نویسد :
« حسن و حسین (ع) هر دو با رنگ سیاه خضاب می نمودند . »

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1621]