واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نمی خواهم فرزندم،خا نه را ترک کندفرار از خانه (2)
در مقاله ی پیش خواندیم که ... اگر دل ، گرم شود. سخت ترین زمستانها نیز قابل تحمل است. (داستا یوفسکی)بطور طبیعی انسان زمانیکه در موقعیتی قرار می گیرد که به هیچ وجه نمی تواند فشارهای موجود را متحمل شود، ناگزیر به ترک موقعیت می گردد.وجود فشارهای درونی، میل به استقلال، وجود تعارض و کشمکش ها در زندگی روزمره، احساس بی پناهی، احساس محرومیت از حقوق طبیعی، عدم امنیت عاطفی به هر دلیل ممکن، نابسامانی و اختلاف و درگیری در بین اعضای خانواده، متارکه والدین، عدم نظارت کافی والدین، عدم وجود قانون منصفانه و قاطع در خانه، اصرار خانواده در امور غیر دلخواه و ... تمامی این موارد می توانند قطعات جورچین چراها و چگونه های صورت پذیرفتن عارضه فرار از خانه باشند، اما کاش انسان به جای تصمیم به قرار گرفتن در مسیر طوفان تجربه های ناخوشایند، می دانست که چه طور به آنها «نه» بگوید و البته به گفته شکسپیر «آنکس که جرات کارهای شایسته را دارد انسان است»بدیهی است که والدین با آزمایش و خطا نمی توانند روش مناسب را برای کنترل فرزند خود پیدا کنند، ولی به هر صورت می توان با شناخت نقاط مشترک همه نوجوانان، از شیوه های تربیتی موثر استفاده نمود و با برخورد صحیح در قبال ناسازگاری فرزندان، شرایط پرورش آرام برای آنها مهیا کرد و نیز میزان بروز خطا در تصمیم گیری، از جمله تصمیم به ترک منزل را در نوجوانان کاهش داد.توجه و عمل نمودن به نکات زیر می تواند تا حدودی کمک به والدین در مسیر پیش گیری از معضل مذکور باشد:1- تمایلات و عقاید نوجوان خود را بشناسید، بررسی کنید و در اتخاذ تصمیمات مربوط به وی به یاد داشته باشید.2- ظرفیت خود و اعتماد او را آنقدر تقویت کنید که بتواند تقریباً هر حرفی را با شما مطرح کند.3- به او حق دهید که به حس استقلالش پر و بال دهد، البته تا جایی که حریم احترام و قوانین خانواده ورشکسته نشود.4- اگر فرزند شما چیزی نمی گوید یا نمی خواهد، دلیل بر این نیست که نمی فهمد، نمی داند یا خواسته ای ندارد.5- گاهی اوقات فکر کنید، ببینید و باور کنید که او بزرگ شده است.6- برای مخالفت یا القای نظر خود، همواره به دنبال دلایل قانع کننده باشید.7- خودتان را در شرایط فرزندتان جایگزین کنید، آن وقت بسنجید که در این جایگاه، به چه چیزی تمایل دارید و چگونه تصمیم می گیرید.8- ما در عصر استقلال گرایی زیست می کنیم. نسل امروز به دنبال چرا ها و چگونه ها است.9- اجبار و تعیین تکلیف قطعی و جبری برای انجام امور دلخواه شما، هرگز روش مناسبی نیست. جبر، حاکم خوبی نخواهد بود.10- شفاف سازی، ساده ترین و موثرترین روش قانع سازی است.11- به شعور و ادراک او، در امور خانواده اعتماد کنید.12- در مسایل خانواده، فرزند خود را به حساب آورید و بدانید که آنها می فهمند؛ پس هر چیزی را مطرح نکنید.13- همیشه این احتمال وجود دارد که آنها به آنچه که ما می دانیم، آگاه نباشند.14- این احتمال نیز وجود دارد که آنها به بخشی از جریان بنگرند که از نظر ما دور است.15- سعی کنید همواره امنیت عاطفی و روانی او را تامین کنید.16 - پدر و مادر، دو پناهگاه عاطفی فرزند هستند . همزمان از او انتقاد نکنید و هرگز همزمان او را شماتت نکنید.17- در زمان ابراز انتقاد یا شماتت یکی از والدین، نیاز به اعمال جانبداری از طرف دیگری نیست، بلکه کافی است سکوت کنید.18- سعی کنید ناراحتی ها و دلخوری ها را به سرعت برطرف کنید.19- هیچ مساله ای را حل نشده باقی نگذارید، احساس معلق بودن قطعاً احساس خوبی نیست.20- اگر روابط شما و فرزندتان رو به سردی می گذارد، بی توجه نباشید و بدانید که حتماً مساله ای پیش آمده، یا در شرف وقوع است.ادامه دارد..."مهدخت قربان عسگری- کارشناس روان شناسی عمومی "لینک: - فرار از خانه - هفت پیشنهاد مفید و كارساز در تربیت صحیح كودكان - توانمندی خانواده در پیشگیری از انحرافات اجتماعی - عللفراركودكان و نوجوانان از خانه - چگونه با فرزند نوجوانمان صحبت كنیم( قسمت سوم ) - چه كنیم تا فرزندانی صالح داشته باشیم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 434]