واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: منظور از مواجهه یا رویارویی با افراد آن است كه افراد بتوانند همدیگر را درك كنند. بنابراین، درك فرد مقابل و انتظار درك شدگی به بازخورد احساسات، افكار و رفتار بستگی دارد. یكی از نشانه های رفتار قاطعانه، مواجهه یا رویارویی با دیگران و ارائه بازخورد به آنهاست. مواجهه یا بازخورد صرفاً به معنای ملاقات افراد با یكدیگر نیست، بلكه منظور از مواجهه یا رویارویی آن است كه افراد بتوانند همدیگر را درك كنند. بنابراین، درك فرد مقابل و انتظار درك شدگی به بازخورد احساسات، افكار و رفتار بستگی دارد. فرد قاطع در مواجهه و رویارویی با دیگران گشاده و پذیرا عمل می كند. نشانه های گشاده بودن در رفتارهای كلامی و غیر كلامی نمایان می شود. گشاده بودن در روابط امری دو جانبه است؛ فردی كه در روابط خود با دیگران گشاده است، تلاش می كند تا در رفتار خود از صراحت و بی پرده گویی برخوردار باشد و از سویی دیگر در مقابل بازخوردهای دیگران نیز پذیرا است، حالت تدافعی نداشته و نسبت به بازخوردهای دیگران مقاومت نشان نمی دهد. بازخورد دادن برای آن انجام می شود تا فرد بازخورد گیرنده از اثر رفتار خود بر دیگران آگاه شود و بداند كه پیآمد رفتارش بر افكار و احساسات دیگران چه بوده است. در بازخورد دادن به دیگران، به موارد زیر توجه كنید: در مواجهه با فرد مقابل، برای او احترام و اهمیت قائل باشید. برای آنكه مواجهه شما سودمند باشد، خود را به جای بازخورد گیرنده قرار دهید. برای شروع مواجهه عبارت یا جمله ای از خود بگویید تا فرد بازخورد گیرنده به هدف شما پی ببرد. به عنوان مثال، "دوست دارم نظر شما را درباره این مسأله بدانم". سعی كنید در مواجهه دادن، درباره رفتار دیگران بازخوردی ندهید، بلكه از اثر رفتار دیگران بر احساس و رفتار خود بگویید و بر همین اساس بازخورد دهید. به عنوان مثال، به جای آنكه بگویید "چقدر خود خواه و سلطه طلب هستی" بهتر است بگویید "وقتی مرتباً به من دستور می دهی، من به شدت ناراحت می شوم و احساس می كنم از رفتار من داری سوء استفاده می كنی". در مواجهه به بیان و توصیف رفتار بپردازید و از قضاوت و بر چسب زنی به بازخورد گیرنده خودداری كنید (به مثال فوق رجوع شود). مواجهه را با جمله ای درباره خود شروع كنید. مثلاً، "احساس می كنم از دست تو دلگیرم". در مواجهه و ارائه بازخورد، به طور اخص بر یك موضوع تمركز نمایید و از كلی گویی بپرهیزید. طوری به مواجهه بپردازید كه بازخورد گیرنده، متقابلاً به ارائه بازخورد بپردازد. این بدان معناست كه اگر می خواهید فرد مقابلتان در پاسخ به بازخورد شما، بازخوردی دهد و رابطه را قطع نكند، به اصول بازخورد دادن صحیح توجه داشته باشید. به زمان مواجهه دقت كنید. به عنوان مثال، چنانچه فردی كلمات خود را می جود و شما چیزی از صحبتهای او متوجه نمی شوید، بلافاصله به او بازخورد ندهید. بازخورد فوری، موجب ایجاد حالت تدافعی در او می گردد و چیزی جز یك نتیجه عكس عاید شما نخواهد شد. بنابراین، بهتر است در یك فرصت مناسب كه او صحبت های خود را به پایان برده است، به او بازخورد دهید. چنانچه رفتار دیگران تاثیری بر شما بر جای گذاشته است، بازخورد دهید و از انباشته شدن احساسات منفی و مثبت در درون خود خودداری نمایید. در مواجهه و ارائه بازخورد توجه داشته باشید كه میل و درخواست مستقیم یا غیر مستقیم بازخورد گیرنده بسیار مهم است. از آنجایی كه افراد غالباً درخواست دریافت بازخورد را با صراحت بر زبان نمی آورند، برای آنكه متوجه شوید كه آیا فرد مقابل در دریافت بازخورد پذیراست یا نه، به نشانه های غیر كلامی او توجه كنید. فردی كه ابروهایش درهم است و بلافاصله مكان مورد نظر را ترك می كند، طبعاً پذیرای بازخورد از سوی شما نخواهد بود. بالعكس، فردی كه در كمال آسودگی بر صندلی خود لم داده و با چشمهای نافذ به شما نگاه می كند، به احتمال بسیار گزینه مناسب تری برای ارائه بازخورد محسوب می شود. بنابراین، بازخورد باید طلبیده باشد و نه تحمیلی. همان گونه كه مشاهده كردید، بازخورد دادن شیوه ای سالم برای بیان تاثیری است كه احساسات و افكار شما بر فرد مقابل به جای گذاشته است. ِاعمال رفتارهایی همچون فریاد زدن، انتقاد، تحقیر، توهین، كتك، قهر، بی اعتنایی، لجبازی، سكوت ممتد، خود فریبی، تظاهر سازی وغیره نشانه های ناتوانی فرد در مواجهه با دیگران و ارائه بازخورد به آنهاست. موسسه تحقیقات بهبود زندگی زنان http://www.farsi.irwl.org
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 885]