رحيمي: هر چه فرياد زديم كسي صداي ما را نشنيد

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: رحيمي: هر چه فرياد زديم كسي صداي ما را نشنيد
شيرازي علاقه مند خاص خود را دارد، اين رشته به گفته بسياري از كارشناسان جزو جذاب ترين و پر طرفدارترين رشته هاي ورزشي در تمام جهان است و به گمان بعضي ها كدام فلسفه مي تواند دويدن آدم ها به دنبال يك توپ گرد را توجيه كند؟!

ولي اين ها همه بهانه است براي عشق ورزيدن به توپي گرد كه از كوچه پس كوچه ها شروع مي شود و در سالن ها ادامه پيدا مي كند.

خيلي ها با فوتبال كنار آمده اند، متوجه اهميتش شده اند و كمتر كسي پيدا مي شود كه بگويد چرا 20+2 نفر به دنبال يك توپ مي دوند!! در حال حاضر هم با نتايج درخشاني كه فوتسال ايران در برزيل كسب كرده است خيلي ها توجيه شده اند.

علاقه به اين توپ گرد چندان هم بي ربط نيست! با اين توپ چه كارها كه نمي توان كرد! مي شود چشم هاي جهان را متوجه كشوري از آسيا كرد، مي توان تمام جهان را متوجه ايران، كشور سرشار از استعداد فوتبال كرد. اگرچه مي گويند اين توپ گرد در مورد مردان توجيه پذير است ولي ...

اين داستان طور ديگري هم مخالفان خود را دارد و آن وقتي است كه پاي بانوان به آن كشيده مي شود. بانواني كه در رشته فوتسال و فوتبال در آسيا حرف اول را مي زنند ولي هنوز هستند افرادي كه مي گويد: چه معني دارد دختر فوتسال بازي كند، علاقه دارد كه داشته باشد، فوتسال رشته مردانه اي است! غافل از اين كه دختران استان ما در رشته فوتسال تمرين مي كنند تا اين رشته توانايي هاي خود را به همگان ثابت كند به شرط آن كه ... حمايت شوند.

دفاع آخر بازي مي كند، همه تيم وقتي او دفاع مي ايستد با اطمينان جلو مي كشند، البته خيلي طاقت نمي آورد و وقتي تيمش به او احتياج دارد براي گل زدن جلو هم مي رود. مربي تيم با توجه به اعتمادي كه به او دارد از او مي خواهد در حمله هم كمك كند.

بازيكن باهوش و موقعيت شناسي است و خوب مي داند كي و چه موقع پاس بدهد و يا شوت كند! اين ها را مربي تيم فوتسال بانوان در مورد بازيكن خود مي گويد.

زهرا رحيمي متولد 1/1/67 بازيكن تيم فوتسال بانوان استان است كه در گفت وگويي با خراسان مي گويد: از چهارم ابتدايي ورزش را به صورت حرفه اي شروع كردم ولي از كودكي به صورت تفريحي ورزش مي كردم.

وي مي افزايد: اولين رشته ورزشي ام دو و ميداني بود كه در پرتاپ وزنه كار مي كردم و مقام سوم اين رشته را هم كسب كردم.

وي ادامه مي دهد: از سال 78 بسكتبال را شروع كردم و تا دبيرستان هم ادامه دادم كه مهم ترين مقامم در اين رشته دو مقام دومي و يك سومي در سال هاي 77، 80، و 81 بود. ضمن اين كه مقام اول بسكتبال مسابقات منطقه 9 دانشگاه آزاد اسلامي را هم در سال 86 به دست آوردم.

وي بيان مي كند: از تابستان 81 فوتسال را آغاز و سال 84 سپك تاكرا و واليبال را هم دنبال كردم و براي تفريح شنا را هم آموزش ديدم.

(خراسان: برايم جالب بود با اين كه زهرا رحيمي دانشجوي ترم 5 رشته گياه پزشكي است ولي مانند دانشجوي تربيت بدني در بيشتر رشته هاي ورزشي فعاليت حرفه اي داشته! اين نشان از علاقه سرشار او به ورزش دارد.)

وي كه مقام اول واليبال جام رمضان سال 87 را در آلبوم افتخاراتش دارد درخصوص ديگر عناوينش اظهار مي دارد: سال 86 مقام سوم واليبال جام رمضان و سال 85 مقام دوم واليبال منطقه 9 دانشگاه آزاد را كسب كردم ضمن اين كه در رشته فوتسال هم سال هاي 82، 83، 84 و 85 مقام اول مسابقات استاني، سال 85 مقام اول مسابقات گل كوچك و مقام سوم فوتسال منطقه 9 دانشگاه آزاد، سال 86 مقام اول مسابقات 4 جانبه كلاله، مقام اول فوتسال جام رمضان و مقام دوم منطقه 9 دانشگاه آزاد اسلامي را به دست آوردم. همچنين در رشته سپك تاكرا سال 84 مقام سوم مشتركي مسابقات كشوري و سال 85 عنوان چهارم مسابقات را كسب كردم.

او ادامه مي دهد: سال 77 كه در پرتاپ وزنه مقام كسب كردم براي تيم كشوري هم انتخاب شدم كه به خاطر تداخل با مسابقات استاني بسكتبال مسابقات كشوري را فراموش كردم كه بعد خيلي پشيمان شدم البته از اين پشيماني ها در دوران ورزشي من زياد بوده است.رحيمي بيان مي كند: در رشته هاي زيادي فعاليت كردم ولي سپك تاكرا و فوتسال را به طور جدي ادامه خواهم داد ولي باز هم اگر قرار باشد بين اين 2 رشته يكي را انتخاب كنم مثل هميشه فوتسال را انتخاب مي كنم حتي اگر ضرر كنم.وي علت علاقه بيش از حدش به فوتسال را اداي دين ذكر مي كند و مي گويد: فوتسال براي من يعني زندگي، من احساس مي كنم به فوتسال مديونم و بايد به اين رشته اداي دين كنم. چون خودم را از خانواده اين رشته مي دانم و حس مي كنم بايد براي ارتقايش تلاش كنم. البته ناگفته نماند بيشترين ناملايمتي ها را در ورزش در اين رشته ديدم با اين وجود دوستش دارم و براي كسب جايگاه بهتر تمام تلاشم را مي كنم.

او عنوان مي كند: چون فوتسال را دوست دارم مي خواهم از مشكلاتش هم بگويم، اولين موضوع بر مي گردد به وقت سالن كه 1:30 تا 3 ظهر بدترين حالت ورزش كردن است نه مي تواني گرسنه باشي و نه سير و زمانش براي رفت و آمد خانم ها هم بسيار نامناسب است. نمي دانم چرا ساعت عصر را به ما نمي دهند و به آقايان كه راحت مي توانند از ساعت يك تا 3 رفت و آمد كنند اين ساعت را اختصاص مي دهند.

رحيمي اضافه مي كند: نمي دانم اين مشكل تا كي ادامه خواهد داشت ولي اميدوارم مسئولان كاري كنند تا ما مجبوريم نباشيم در خيابان هاي خلوت براي آمدن به سالن رفت و آمد كنيم. ضمن اين كه سالن ها بسيار كثيف است به خصوص ماه رمضان كه روزه هم بوديم و حسابي خاك خورديم. الآن هم وضع نظافت سالن ها خيلي بد است كه به سلامتي ورزشكاران ضربه خواهد زد.

او ادامه مي دهد: ما حداقل امكانات را هم در فوتسال نداريم. توپ نداريم، همان توپ هايي هم كه داريم پنچر است يعني فوتسال بانوان يك تلمبه براي باد كردن توپ ها نبايد داشته باشد؟ توپ ها را مجبوريم يا مربي يا بازيكن هر روز ببرد و بياورد چرا كه حتي سبدي براي گذاشتن توپ در آن در اختيار نداريم.وي مي گويد: اين بي احترامي به بازيكن و مربي است. البته مي دانم كه نايب رئيس هيئت فوتبال آزاده وقاري مطلق خيلي به فكر ما هستند و پيگيري مي كنند ولي چرا نبايد مسئولان با فوتسال بانوان همكاري كنند؟! اين سؤالي است كه سال هاست بازيكنان از خود مي پرسند!

وي خاطر نشان مي كند: تعداد مسابقات دوستانه و تداركاتي ما بسيار كم است و همان مسابقات استاني كه سالي يك بار داشتيم در حال حاضر 2 سال است كه برگزار نمي شود و اين باعث كم انگيزگي ورزشكاران اين رشته شده است.

او عنوان مي كند: برگزار نشدن مسابقات از يك سو و پشت در بسته سالن ماندن بازيكنان از سوي ديگر انگيزه ها را صفر مي كند چرا كه خيلي وقت ها به سالن آمده ايم و به هر بهانه اي يا نمايشگاه، همايش يا مسابقه برگزار شده و آن روز از تمرين محروم بوديم.او اضافه مي كند: رشته فوتسال بايد يك مربي بدنساز داشته باشد. فوتسال استان از لحاظ مربي كمبود دارد و مربيان استان جوابگوي نياز فوتساليست ها نيست، آن ها كمك خود را كرده اند حالا براي رسيدن به سطح بالاي كشوري نياز به مربي درجه يك كشوري داريم تا بتواند به داشته هايمان اضافه كند.

او عنوان مي كند: البته ناگفته نماند كه مسابقات شاهرود و المپياد ايرانيان انگيزه بسياري را به ورزشكاران داد و خيلي خوب بود ولي بايد اين مسابقات بيشتر باشد.

رحيمي مي گويد: ما در مسابقات المپياد متوجه شديم فوتسال استان ما براي رسيدن به تيم هاي تهران، مشهد و مازندران خيلي راه براي رفتن دارد. سطح المپياد بسيار بسيار و با تأكيد خيلي زياد بسيار بالا بود!

او مي افزايد: اگر مي خواهيم پيشرفت كنيم بايد در اين رشته استعداديابي بيشتر شود چون كه فكر مي كنم اگر تا چند سال آينده هم بخواهيم با اين شرايط كار كنيم به سطح تيم هاي حرفه اي نمي رسيم و تمام مسابقاتمان فقط مي شود كسب تجربه!

او در جواب به اين سوالم كه چه انتظاري از مسئولان داري بيان مي كند: هر چه تا به حال داد زديم كسي صداي ما را نشنيد! فوتسال بانوان احتياج به توجه، بودجه، مسابقات و زمان تمرين خوب دارد، مسئولان به وعده هايشان عمل كنند و براي رفتن به ليگ به ما كمك كنند.

او مي افزايد: اميدوارم فوتبال بانوان راه اندازي شود چون اگر روي چمن هم كار كنيم خيلي به آماده سازيمان كمك مي كند و روحيه بچه ها هم بهتر مي شود. اين بانوي ورزشكار تصريح مي كند: مسئولان حداقل امكانات آموزشي فوتسال مثل مانع را براي تمرين به ما بدهند ممنون شان مي شويم!

وي ادامه مي دهد: من به غير از تلاش هاي نايب رئيس هيئت فوتبال هيچ حركت ديگري از سوي مسئولان هيئت و تربيت بدني نمي بينيم.

او درخصوص شيرين ترين و تلخ ترين خاطره ورزشي اش مي گويد: خاطره تلخم مربوط مي شود به مسابقات استاني فوتسال كه چند سال پيش در شيروان برگزار شد و از نظر رسيدگي خيلي بد بود ولي فاجعه آن مسابقات موقع برگشت به بجنورد بود كه هيچ وسيله اي برايمان نگذاشتند و ما وسط ظهر دور يكي از ميدان هاي شيروان نشسته بوديم و منتظر بوديم تا شايد ميني بوس بگذرد و ما را به بجنورد بياورد و خيلي سخت بود! خاطره شيرينم مسابقات 4 جانبه كلاله بود كه گرگان را كه تيم خيلي خوبي هم بود برديم و خيلي شيرين بود.

رحيمي مي گويد: سپك تاكرا هم دومين رشته مورد علاقه ام است و امكاناتش خيلي بهتر از فوتسال است. به اندازه تمام بچه ها توپ داريم و بهمن ماه به ليگ مي رويم و در كل توانسته رضايت بازيكنانش را جلب كند. فقط بازيكن در سطح بالا كم دارد كه نياز به استعداديابي دارد و با توجه به پر طرفدار بودن رشته اين مشكل هم برطرف مي شود.

(خراسان: رحيمي در پايان صحبت هايش گفت: مي دانم تقدير و تشكر در روزنامه تان چاپ نمي كنيد ولي مي خواهم حتما بنويسيد كه از پدر و مادر عزيزم تشكر مي كنم كه سكوي پرتاب من به ورزش قهرماني بودند، اولين مربي فوتسالم فاطمه فرخي كه كمك حرفه اي و روحي زيادي به من داشت، زهرا اكبري از ديگر مربيان فوتسال، شهلا حسيني مربي سپك تاكرا و آزاده وقاري كه مي دانم موقعيت سختي در هيئت دارد اگر او نبود فوتسال بانوان استان هم نابود مي شد و فقط او مي تواند فوتسال را سرپا نگه دارد.)
چهارشنبه 24 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]