ديدگاه اسلام درمورد جنگ

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ديدگاه اسلام درمورد جنگ
يكي از مواردي كه در خصوص سياست جهاني اسلام و رفتار حكومت اسلامي در عرصه جهاني، غربيها و مستشرقين بسيار به آن پرداختهاند اين ادعا و اتهام است كه اسلام دين جنگ و زور و قهر و غلبه است و اسلام جز با زبان شمشير گسترش نيافته و جز به زبان زور صحبت نميكند. شيخ محمدعبده ميگويد:
اكثر افراد چنين استدلال ميكنند كه مسلمانان هنگامي كه منطقهاي را فتح ميكردند با يك دست قرآن و با دست ديگر با شمشير با مغلوبين مواجه ميشدند و ابتدا قرآن را به آنها عرضه ميكردند. حال اينكه اين مطالب بهتان عظيمي است كه به اسلام و مسلمانان نسبت دادهاند. اسلام فقط در موردي كاربرد شمشير را مجاز ميداند كه در مقابل يك دشمن آشكار قرار گيرد و اين وضع او را مجبور سازد كه از خود دفاع كند.
شيخ محمدشلتوت ميگويد: در قرآن كريم حتي يك آيه هم نميتوان يافت كه دلالت يا اشارت به اين داشته باشد كه بايد به جنگ برخاست و با كشتار مردم را مجبور كرد به اسلام بگرويد و به اكراه ايمان آورند. در قرآن به صراحت آمده است: در دين اكراه و اجبار وجود ندارد و رسالت رسول گرامي اسلام را جز ابلاغ پيام چيز ديگري تعيين نميكند. سيره رسول گرامي به وضوح نشان ميدهد كه حضرت هرگز براي دعوت به اسلام دست به جنگ نزدهاند و در جنگهايي هم كه كفار بر ايشان تحميل ميكردند از همه امكاناتي براي پرهيز ازخونريزي سود ميجستند.

اسلام شرايط جنگ را معين كرده است. به اجماع مفسرين آياتي كه در قرآن راجع به تشريع جهاد آمده است آيات 38-41 سوره حج است، اين آيات براي اولين بار در سال دوم هجرت نازل شدند. ميفرمايد:
ان الله يدافع عن الذين امنوا ان الله لايحب كل خوان كفور. اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير. الذين اخرجوا من ديارهم بغير حق الا ان يقولوا ربنا الله ولو لا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بيع و صلوات و مساجد يذكر فيها اسم الله كثيراً و لينصرن الله من ينصره ان الله لقوي عزيز. الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلوه و اتوالزكوه و امرو بالمعروف و نهو عن المنكر و لله عاقبه الامور.
«خداوند مومنان را از هر مكر و شر و دشمن نگاه ميدارد كه خدا هرگز خيانتكار ناسپاس را دوست نميدارد. رخصت جنگ به مومنان كه ديگران با آنها كارزار ميكنند داده شد. زيرا آنها از دشمن ستم كشيدند و خدا بر ياري آنها قادر است.
آن مومناني كه به ظلم كفار به ناحق از خانهاشان آواره شده و جز آنكه ميگفتند: پروردگار ما، خداي يكتاست جرمي نداشتند و اگر خدا رخصت جنگ ندهد و دفع شر بعضي از مردم را به بعض ديگر نكند همانا صومعهها و و دير و مساجدي كه در آنها نماز و ذكر خدا بسيار ميشود همه خراب و ويران ميشد و هركه خدا را ياري كند البته خدا او را ياري خواهد كرد. كه خدا را منتهاي اقتدار و توانائيست. آنان كه خدا را ياري ميكنند، آنهايي هستند كه اگر در روي زمين به آنان اقتدار و تمكين دهيم نماز به پا ميدارند و زكات به مستحقان ميدهند و امر به معروف و نهي از منكر ميكنند. ميدانند كه عاقبت كارها بدست خداست.

هدف و رسالت نهايي اسلام ايجاد يك حكومت واحد جهاني مبتني بر جهانبيني و انديشهسياسي اسلام است. اسلام همان گونه كه هدف را مشخص و تعيين كرده يك سلسله اصول، قواعد و شيوهها و احكامي را هم براي رسيدن به اين هدف مقرر كرده است كه بدون رعايت آنها اين هدف محقق نميشود. يكي از اين اصول اساسي، سياست جهاني اسلام، جهاد فيسبيل الله است. اسلام ميگويد: در حالي كه اساس و مبناي سياست جهاني اسلام بر دعوت و تبليغ باشد خصوصيات اسلاميش استوار است گاهي هم لازم مي شد كه يك مسلمان براي رسيدن به هدف جهاني خودش به جنگ بدهد و وارد كارزار شود.
از مجموع آنچه كه علم واژهشناسي و عالمان لغت شناس درباره جهاد ميگويند نتيجه ميگيريم كه واژه جهاد از نظر لغوي يا از ريشه جُهد به معاني وسعت، قدرت، توان و طاقت و يا از جَهد است.
هرگاه جهاد از ريشه جُهد به معني سختي و مشقت گرفته شده باشد، بدانيم در آن صورت مجاهد به كسي ميگويند كه هر آنچه را كه از قدرت و توان و طاقت و نيرو به كف دارد تا آخرين حد وسعت و امكاناتش در راه هدف خود بكار گيرد. و اگر جهاد را از ريشه جَهد در نظر بگيريم در رابطه با آن مجاهد كسي را گويند كه با طيب خاطر در فراخناي دشواريها و مشكلات گام بگذارد و براي رسيدن به اهداف خود، در سنگلاخ هستي پيش تازد و سرافرازي خود را در عرصه پيكارها جستجو كند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 233]