واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: آيا نقدها را عياري بود
علي مزروعي : در هفته گذشته آقاي احمدي نژاد در نشست مشترك دولت و مجلس هشتم مطلبي را بيان كردند كه به عنوان رئيس جمهوري و قوه مجريه بسيار قابل توجه و تامل است و نمي دانم چگونه رئيس دستگاه اجرايي كشور كه بايد درست ترين و دقيق ترين اطلاعات و آمار را در اختيار داشته باشد و بيان كند هر از هرگاه مطالبي را بيان مي كند كه جاي حرف و حديث فراوان باقي مي گذارد؟ به طور مثال در اين نشست رئيس جمهوري با اشاره به اينكه هيچ كدام از دولت هاي گذشته به اهداف برنامه هاي توسعه دست نيافتند، گفت: «البته دولت نهم بر اساس آمار و ارقام مستند، بيشترين تحقق برنامه ها را داشته و در مقايسه با بقيه دولت ها بسيار موفق بوده است اما به رغم اين موفقيت ها، عده اي بيرون از دولت و مجلس به تبليغات منفي عليه دولت مي پردازند و معتقديم جوسازي عليه اقدامات دولت و زير سوال بردن ارزش ها، ناشكري است.»درباره اين مدعاي رئيس جمهوري، كه همواره به جاي پاسخگويي به عملكرد دولت حاضر به نقد دولت هاي گذشته و مقايسه مي پردازد، و اي كاش به جاي كلي گويي اين آمار و ارقام مستند مدعا را ارائه كرده بودند، نكات زير قابل ذكراست:
1- از سال 68 كه اجراي اولين برنامه توسعه كشور شروع شد تا امروز كه چهارمين برنامه توسعه ظاهراً در حال اجراست با توجه به شرايط محيطي و محاطي و مقتضيات و امكانات كشور عمل شده است و نتايج حاصله را بايد قدر دانست اگرچه در عين حال بايد به نقد و بررسي كارنامه هريك از اين برنامه ها و برشماري نقاط قوت و ضعف آنها پرداخت و قطعاً هر دولتي كه روي كار مي آيد وارث عملكرد گذشتگان است و نمي تواند پله هايي را كه از آن بالا رفته است كنار زند يا ناديده بگيرد مگر اينكه خود را تافته جدا بافته اي از گذشتگان بداند؟ احمدي نژاد در ايام تبليغات انتخابات رياست جمهوري با نقد و بعضاً نفي گذشته و با تكيه بر شعارهايي همچون «شدني است» و « ما مي توانيم» تصوير و نويد يك ايران جديد يا «دولت اسلامي» را مي داد و اينكه گذشتگان در اين باره ناتوان و مقصر بوده يا غفلت و قصور داشته اند اما به نظر مي رسد تجربه سه سال مسووليت قوه مجريه و دستاوردهاي حاصله بايد ايشان را متوجه اين نكته ظريف كرده باشد كه كارآسان نمود اول ولي افتاد مشكل ها، و حداقل اينكه انتظار مي رود ايشان با توجه به اين تجربه، كمي متواضع شده و ديگر مانند گذشته راجع به دولت هاي گذشته و برنامه هاي توسعه سخن نگويند و اگر مي گويند سنجيده و دقيق و منصفانه سخن بگويند.
2- جدول ذيل به صورت مقايسه اي اهداف كمي شاخص هاي كلان اقتصادي برنامه هاي توسعه اجرا شده را در انطباق با عملكرد حاصله با استناد به آمار و ارقام منتشره توسط بانك مركزي و سازمان مديريت و برنامه ريزي نشان مي دهد. هرچند مقايسه هردوره اجراي يك برنامه با برنامه ديگر به دليل شرايط محيطي و محاطي و منابع در اختيار و دستاوردهاي حاصله هر دولت نياز به بحثي ريز و مفصل دارد و مهم تر اينكه بايد شاخص و معيارهاي ارزيابي و عيار نقد در مقايسه تعريف و تعيين شود تا آنگاه بتوان درباره ميزان تحقق و موفقيت هربرنامه در مقايسه با ديگر برنامه ها به داوري رسيد اما جدول زير با فرض ثابت بودن ساير شرايط و با نوعي ساده سازي موضوع مي تواند تصويري مقايسه اي براي ارزيابي ارائه كند و نشان دهد كه در هربرنامه نسبت به هدفگذاري انجام شده چه ميزان موفقيت يا ناكامي بدست آمده است.
3- اگر در اين مقايسه ما اجراي برنامه چهارم توسعه و كارنامه عمل دولت احمدي نژاد را ادامه اجراي برنامه سوم توسعه و كارنامه عمل دولت خاتمي بدانيم در يك مقايسه گذرا اين مدعاي رئيس دولت نهم كه «البته دولت نهم بر اساس آمار و ارقام مستند، بيشترين تحقق برنامه ها را داشته و در مقايسه با بقيه دولت ها بسيار موفق بوده است» نادرست مي نمايد و حداقل عملكرد سه ساله دولت نهم در انطباق با اهداف برنامه چهارم توسعه در مقايسه با دوره برنامه سوم توسعه حكايت از ناكامي مي كند بنابراين اين مدعا وانتظار ايشان هم: «اما به رغم اين موفقيت ها، عده اي بيرون از دولت و مجلس به تبليغات منفي عليه دولت مي پردازند و معتقديم جوسازي عليه اقدامات دولت و زير سوال بردن ارزش ها، ناشكري است.» نادرست و نابجا مي نمايد. همانطور كه ايشان در نشستي به اهميت و بزرگي دولت و مجلس بدون ارائه هرگونه آمار و ارقام مستند دولت ها و خدمتگزاران گذشته را مورد نقد و ارزيابي و داوري قرار مي دهد و هرگز اين عمل را ناشكري نمي داند بايد اين حق را براي ديگران و ازجمله شهرونداني كه خوب و بد عملكرد دولت ايشان متوجه زندگي و حيثيت فردي و اجتماعي آنان است قائل باشد كه به همينگونه عمل كنند و طبعاً ايشان نبايد گله مند اين نوع عمل باشند. مهم ترين نكته اي كه به نظر مي رسد در سخنان رئيس جمهوري غايب است و همين باعث مي شود كه ايشان بجاي پاسخگويي به نقد گذشته پرداخته و داوري هاي نادرست و غير دقيق كنند اينكه عيار نقد ندارند و بايد به جد از ايشان پرسيد «آيا نقدها را عياري بود؟» و اگر نقد هاي شما را عياري نيست چگونه انتظار داريد ديگران در نقدهاشان عيار داشته باشند؟ و ناشكري همين است كه نقدها را عياري نباشد.
جمعه 19 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]