واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: بوسه آزادي بر خاك پاك كشور خبرگزاري فارس: هنوز باورش نميشد كه ميتواند قدم بر خاك كشورش بگذارد؛ زانوانش ميلرزيد و باران اشك مجال كلامي نميداد؛ بر زمين سجده زد و پيشاني بر تربت پاكي نهاد كه بوي مهر، عشق و آزادگي ميداد و خدا را شكر كرد. نگاهي آرام و صبور دارد؛ خودش ميگويد اين صبوري به دليل تحمل سالها اسارت است، سالهايي كه با هر لحظه با خدا بودن گذشت و شايد به همين دليل بود كه سختيهاي طاقتفرساي آن روزها قابل تحمل شد. خودش ميگويد اين روزها كمي كمطاقت شده است، شايد هواي دوستانش را كرده است و هنوز در شگفت است كه چگونه روزهاي تلخ و تاريك اسارت را گذرانده است. * با دين صحنههاي بازگشت آزادگان به كشور اشك ميريزم علي رضايي، 17 ساله به خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» ميگويد: من در زمان بازگشت آزادگان به ايران متولد نشده بودم اما هر بار با ديدن صحنههاي بازگشت آنان به كشور اشك ميريزم و به وجود چنين مرداني افتخار ميكنم. وي ادامه ميدهد: بايد قدر چنين مرداني را بدانيم و آنها را به نسل جوان بشناسانيم در حالي كه آن طور كه بايد اين كار صورت بگيرد، انجام نشده است. زهرا نوري 24 ساله، دانشجوي ادبيات نيز اظهار ميدارد: معتقدم دانشآموزان و جوانان ما با آزادگان خيلي آشنا نيستند و تنها در فيلمهاي تلويزيوني درباره شكنجهها و زجرهايي كه آنها كشيدند، چيزهايي ديدهايم. وي اضافه ميكند: آنچه مسلم است بايد درباره آزادگان فرهنگسازي شود. آنان قهرماناني هستند كه روزهاي سختي را در ارودگاههاي عراق گذراندهاند. * جايگاه آزادگان كجاست محمد اسماعيلي، كارمند در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» بيان ميكند: ما آزادهها را تنها با زجر و سختي ميشناسيم و هر بار با ديدن فيلمهاي تلويزيون كه اين سختيها را نشان ميدهد، به مظلوميت آنها پي ميبريم اما آيا اين تمام ماجرا است؟ وي با بيان اين كه بايد جايگاه آزادگان در كشور نهادينه شود، ميگويد: به نظر من، هنوز جايگاه آزادگان در كشور مشخص نيست و اين بسيار دردآور است. اسماعيلي ادامه ميدهد: بايد به جاي آن كه نام كوچههايمان را در كنار نام شهدا، به نام جانبازان و آزادگان قرار دهيم؛ بايد مردم هر كوچه و خياباني بدانند كه در محلهشان چه تعداد آزاده و جانباز است و از صندوقچه اسرار آنها آگاه شوند. * آزادگان را به همه مردم معرفي كنيم ندا صادقپور، دانشجو در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» ميگويد: تعدادي از آزادهها، جانباز هستند به همين دليل در بين مردم شناخته ميشوند اما برخي از آزادگان نيز شناخته شده نيستند. وي ادامه ميدهد: بايد آزادگان را به همه مردم معرفي كرد. آنها كم كساني نيستند و نبايد اين همه صبوري و بردباري آنان را ناديده گرفت. صادقپور اضافه ميكند: وقتي خاطرات آزادهها را در كتابها و مجلات ميخوانم، ميبينم كه اين افراد، در آن زمان با تمام سختيها، نااميد نشدند و حتي فعاليتهايي كردند كه بسيار ارزشمند است. به عنوان مثال از كمترين امكانات، صنايع دستي بسيار زيبايي ساختند يا حافظ قرآن شدند. حتي افرادي هستند كه بيسواد بودند اما بعد از دوران اسارت، در كنار ادبيات زبان فارسي، به زبان انگليسي نيز مسلط بودند. * آزادگان سرافزار كشور بر اساس آخرين آمار جامعه ايثارگري كشور در سال 1386، تعداد افراد جامعه ايثارگري، 2 ميليون و 596 هزار و 43 نفر است. جامعه ايثارگري شامل شهيد، والدين، همسر و فرزندان شهيد، جانباز، والدين، همسر و فرزندان جانباز و آزاده، والدين، همسر و فرزندان آزاده است. بنابراين گزارش، تعداد آزادگان كشور 42 هزار و 618 نفر، تعداد والدين آزادگان 13 هزار و 82 نفر، تعداد همسران آزادگان 41 هزار و 76 نفر و تعداد فرزندان آزادگان 90 هزار و 919 نفر است. * خدا به پدرم و همه جانبازان و آزادگان صبر عطا كند مريم عليپور فرزند آزاده 10 ساله اردشير عليپور ميگويد: آزاده كسي است كه براي دفاع از آرمانها و هدفهاي خود از جان گذشته است. پدرم نيز به خاطر باورهايي كه داشته، از خودگذشتگي كرده و 10 سال از دوران جواني خود را با سختترين شكنجهها گذرانده است. وي ادامه ميدهد: پدرم جانباز اعصاب و روان است اما هيچگاه با ما با تندي صحبت نكرده است. او بيشتر سعي ميكند با خواندن قرآن و دعاهاي مختلف خود را آرام كند. اين فرزند آزاده جانباز آرزويش اين است كه خداوند به پدرش و همه جانبازان صبر عطا كند تا بتوانند دردها را تحمل كنند. وي درس پدر را به خود رعايت حجاب، خواندن نماز سر وقت و خوب درس خواندن عنوان ميكند. * با عشق به وطن و رهبر، سختيهاي اسارت را تحمل كرديم هدايتالله بروجردي، يك آزاده اظهار ميدارد: تا از وطن دور نباشي، مفهوم سجده اسرا بر خاك كشور را متوجه نميشوي؛ روز آزادي قشنگ ترين و بهترين روز عمر هر انساني است، چه برسد به افرادي كه براي آزادي خاك خود جنگيدهاند و پس از آزادي به خاك وطن خود باز ميگردند. وي ادامه ميدهد: اگر عشق به وطن و رهبر نبود هرگز نميشد شكنجهها و سختيهاي دوران اسارت را تحمل كرد. * فرهنگ ايثار و آزادگي را بايد به مردم ارائه دهيم اسماعيل گٌردپور، آزادهاي كه افتخار 8 سال آزادگي در دوران دفاع مقدس را دارد، به خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» ميگويد: فرهنگ ايثار را بايد تدريس كنيم و زمينهسازي در اين خصوص انجام دهيم. بگذاريد يك مثال در اين خصوص بزنم. يك روز در حياط اردوگاه قدم ميزدم كه ديدم يكي از اسرا قاشقش را روي زمين ميكشيد تا باريك شود. پرسيدم «چرا اين كار ميكني؟» گفت: در گروه ما قاشق همه كوچك است ولي قاشق من بزرگ است. ميخواستم قاشق من زيادتر از قاشق آنها جا نگيرد. وي ادامه ميدهد: آري يك اسير قاشقش را ميتراشيد كه كمتر جا بگيرد. ما بايد اين را بنويسيم و به نمايش در آوريم. در حقيقت فرهنگ ايثار و آزادگي را بايد با رسانه ملي و فيلمهاي خوب به مردم ارائه دهيم. انتهاي پيام/ا-10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 554]