تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 15 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سه چیز از نشانه های یقین هستند: کوتاهی آرزو، اخلاص در عمل، بی رغبتی به دنیا
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826013964




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

بوسه‌ آزادي بر خاك پاك كشور


واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: بوسه‌ آزادي بر خاك پاك كشور خبرگزاري فارس: هنوز باورش نمي‌شد كه مي‌تواند قدم بر خاك كشورش بگذارد؛ زانوانش مي‌لرزيد و باران اشك مجال كلامي نمي‌داد؛ بر زمين سجده زد و پيشاني بر تربت پاكي نهاد كه بوي مهر، عشق و آزادگي مي‌داد و خدا را شكر كرد. نگاهي آرام و صبور دارد؛ خودش مي‌گويد اين صبوري به دليل تحمل سال‌ها اسارت است، سال‌هايي كه با هر لحظه با خدا بودن گذشت و شايد به همين دليل بود كه سختي‌هاي طاقت‌فرساي آن روزها قابل تحمل شد. خودش مي‌گويد اين روزها كمي كم‌طاقت شده است، شايد هواي دوستانش را كرده است و هنوز در شگفت است كه چگونه روزهاي تلخ و تاريك اسارت را گذرانده است. * با دين صحنه‌هاي بازگشت آزادگان به كشور اشك مي‌ريزم علي رضايي، 17 ساله به خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» مي‌گويد: من در زمان بازگشت آزادگان به ايران متولد نشده بودم اما هر بار با ديدن صحنه‌هاي بازگشت آنان به كشور اشك مي‌ريزم و به وجود چنين مرداني افتخار مي‌كنم. وي ادامه مي‌دهد: بايد قدر چنين مرداني را بدانيم و آنها را به نسل جوان بشناسانيم در حالي كه آن طور كه بايد اين كار صورت بگيرد، انجام نشده است. زهرا نوري 24 ساله، دانشجوي ادبيات نيز اظهار مي‌دارد: معتقدم دانش‌آموزان و جوانان ما با آزادگان خيلي آشنا نيستند و تنها در فيلم‌هاي تلويزيوني درباره شكنجه‌ها و زجرهايي كه آنها كشيدند، چيزهايي ديده‌ايم. وي اضافه مي‌كند: آنچه مسلم است بايد درباره آزادگان فرهنگسازي شود. آنان قهرماناني هستند كه روزهاي سختي را در ارودگاه‌هاي عراق گذرانده‌اند. * جايگاه آزادگان كجاست محمد اسماعيلي، كارمند در گفت‌وگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» بيان مي‌كند: ما آزاده‌ها را تنها با زجر و سختي مي‌شناسيم و هر بار با ديدن فيلم‌هاي تلويزيون كه اين سختي‌ها را نشان مي‌دهد، به مظلوميت آنها پي مي‌بريم اما آيا اين تمام ماجرا است؟ وي با بيان اين كه بايد جايگاه آزادگان در كشور نهادينه شود، مي‌گويد: به نظر من، هنوز جايگاه آزادگان در كشور مشخص نيست و اين بسيار دردآور است. اسماعيلي ادامه مي‌دهد: بايد به جاي آن كه نام كوچه‌هاي‌مان را در كنار نام شهدا، به نام جانبازان و آزادگان قرار دهيم؛ بايد مردم هر كوچه و خياباني بدانند كه در محله‌شان چه تعداد آزاده و جانباز است و از صندوقچه اسرار آنها آگاه شوند. * آزادگان را به همه مردم معرفي كنيم ندا صادق‌پور، دانشجو در گفت‌وگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» مي‌گويد: تعدادي از آزاده‌ها، جانباز هستند به همين دليل در بين مردم شناخته مي‌شوند اما برخي از آزادگان نيز شناخته شده نيستند. وي ادامه مي‌دهد: بايد آزادگان را به همه مردم معرفي كرد. آنها كم كساني نيستند و نبايد اين همه صبوري و بردباري آنان را ناديده گرفت. صادق‌پور اضافه مي‌كند: وقتي خاطرات آزاده‌ها را در كتاب‌ها و مجلات مي‌خوانم، مي‌بينم كه اين افراد، در آن زمان با تمام سختي‌ها، نااميد نشدند و حتي فعاليت‌هايي كردند كه بسيار ارزشمند است. به عنوان مثال از كم‌ترين امكانات، صنايع دستي بسيار زيبايي ساختند يا حافظ قرآن شدند. حتي افرادي هستند كه بي‌سواد بودند اما بعد از دوران اسارت، در كنار ادبيات زبان فارسي، به زبان انگليسي نيز مسلط بودند. * آزادگان سرافزار كشور بر اساس آخرين آمار جامعه ايثارگري كشور در سال 1386، تعداد افراد جامعه ايثارگري، 2 ميليون و 596 هزار و 43 نفر است. جامعه ايثارگري شامل شهيد، والدين، همسر و فرزندان شهيد، جانباز، والدين، همسر و فرزندان جانباز و آزاده، والدين، همسر و فرزندان آزاده است. بنابراين گزارش، تعداد آزادگان كشور 42 هزار و 618 نفر، تعداد والدين آزادگان 13 هزار و 82 نفر، تعداد همسران آزادگان 41 هزار و 76 نفر و تعداد فرزندان آزادگان 90 هزار و 919 نفر است. * خدا به پدرم و همه جانبازان و آزادگان صبر عطا كند مريم عليپور فرزند آزاده 10 ساله اردشير عليپور مي‌گويد: آزاده كسي است كه براي دفاع از آرمان‌ها و هدف‌هاي خود از جان گذشته است. پدرم نيز به خاطر باورهايي كه داشته، از خودگذشتگي كرده و 10 سال از دوران جواني خود را با سخت‌ترين شكنجه‌ها گذرانده است. وي ادامه مي‌دهد: پدرم جانباز اعصاب و روان است اما هيچ‌‌گاه با ما با تندي صحبت نكرده است. او بيش‌تر سعي مي‌كند با خواندن قرآن و دعاهاي مختلف خود را آرام كند. اين فرزند آزاده جانباز آرزويش اين است كه خداوند به پدرش و همه جانبازان صبر عطا كند تا بتوانند دردها را تحمل كنند. وي درس پدر را به خود رعايت حجاب، خواندن نماز سر وقت و خوب درس خواندن عنوان مي‌‌كند. * با عشق به وطن و رهبر، سختي‌هاي اسارت را تحمل كرديم هدايت‌الله بروجردي، يك آزاده اظهار مي‌دارد: تا از وطن دور نباشي، مفهوم سجده اسرا بر خاك كشور را متوجه نمي‌شوي؛ روز آزادي قشنگ ترين و بهترين روز عمر هر انساني است، چه برسد به افرادي كه براي آزادي خاك خود جنگيده‌اند و پس از آزادي به خاك وطن خود باز مي‌گردند. وي ادامه مي‌دهد: اگر عشق به وطن و رهبر نبود هرگز نمي‌شد شكنجه‌ها و سختي‌هاي دوران اسارت را تحمل كرد. * فرهنگ ايثار و آزادگي را بايد به مردم ارائه دهيم اسماعيل گٌرد‌پور، آزاده‌اي كه افتخار 8 سال آزادگي در دوران دفاع مقدس را دارد، به خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» مي‌گويد: فرهنگ ايثار را بايد تدريس كنيم و زمينه‌سازي در اين خصوص انجام دهيم. بگذاريد يك مثال در اين خصوص بزنم. يك روز در حياط اردوگاه قدم مي‌زدم كه ديدم يكي از اسرا قاشقش را روي زمين مي‌كشيد تا باريك شود. پرسيدم «چرا اين كار مي‌كني؟» گفت: در گروه ما قاشق همه كوچك است ولي قاشق من بزرگ است. مي‌خواستم قاشق من زيادتر از قاشق آن‌ها جا نگيرد. وي ادامه مي‌دهد: آري يك اسير قاشقش را مي‌تراشيد كه كم‌تر جا بگيرد. ما بايد اين را بنويسيم و به نمايش در آوريم. در حقيقت فرهنگ ايثار و آزادگي را بايد با رسانه ملي و فيلم‌هاي خوب به مردم ارائه دهيم. انتهاي پيام/ا-10




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 554]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن