واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: افت فروش سينماها در ماه رمضان از نفس افتاده!
عزتالله انتظامي د ر صحنهاي از فيلم ميناي شهر خاموشنگاه سوم- هر ساله يكي از فصلهاي افت فروش علاوه بر ماههاي محرم و صفر و دو ماه آخر سال، ماه رمضان است كه طبق يك قاعده و قانون نانوشته، با رسيدن هر ساله به اين ماه مبارك، متاسفانه سينماي ايران از بركت اين ماه بهرهاي نميبرد و توبره گيشهها خاليتر از ماههاي قبل يا حتي چند روز قبلش ميشود.
دلايل اين مساله البته چندان هم پيچيده نيست. ميتوان با كمي دقت اين مساله را شكافت و دلايلش را بررسي كرد.
مردم دوست دارند سر سفره افطار بنشينند
طبق سنتهاي پسنديدهاي كه صدها سال است بر اين سرزمين حاكم است، مردم ايران هرجا كه باشند در روزهاي ماه مبارك رمضان دوست دارند افطار را بر سر سفرههاي افطاري خانواده يا فاميل بگذرانند، اين مساله يعني اينكه از حدود ساعت 3 بعدازظهر با احتساب اينكه حدود ساعت 30/7 تا 8 شب سفرههاي افطار پهن ميشود مردم به سوي خانههايشان حركت ميكنند و وقتي هم در اين شهر بي در و پيكر به خانههايشان ميرسند، بيرمق و از نفس افتاده تنها پاي سفره مينشينند و مشغول باز كردن روزه ميشوند. بعد از ساعت 8 شب هم كه عملا امكان رفتن به سينما وجود ندارد. به فرض اينكه بشود بعد از افطار هم سينما رفت، تنها سانس آخر شب يعني سانس 5/9 يا 10 شب باقي ميماند كه ميشود استفاده كرد كه عملا اين اتفاق نميافتد.
رضا عطاران: سينماي كمدي وضعيت تاسفباري دارد
«من بسيار خوشحالم كه اين حرف را ميزنيد. اگر شوخيهاي بزنگاه اينجور كه شما ميگوييد توانسته باشد بينندههاي تلويزيون را پاي تلويزيون نشانده باشد، آن هم بعد از افطار بايد خيلي به من خوش بگذرد.» اين جملات را رضا عطاران كارگردان سريال بزنگاه در پاسخ به استقبال مخاطبان تلويزيون از كار تازهاش گفت و البته دليل اينكه سينماهاي ما در اين روزها حال و روز چندان خوشي ندارد را كيفيت فيلمها دانست نه سريالهاي ماه رمضان.
«خب، در اين ماه مردم دوست دارند سر سفره افطار بنشينند. اما مهمتر از اين كه دوست داشته باشند كار مرا ببينند يا كارهاي ديگر تلويزيون را، كيفيت فيلمهاي روي پرده است كه تمايلي در تماشاگر باقي نميگذارد براي اين كه به ديدن فيلمها بروند. بايد سينماييها بلد باشند جذابيت ايجاد كنند، كه بعضيهايشان بلد نيستند. وگرنه شنبه شب كه تيم ايران با عربستان بازي داشت، من مطمئنم هيچ كس هيچ شبكه ديگري غير از شبكه 3 را تماشا نميكرد.» كمديساز تلويزيون و بازيگر كمدي سينماي ايران از فيلمهاي كمدي روي پرده هم دل پري دارد: «مثلا همين فيلم [....] كه روي پرده است، با سبك بازي و توهين به شعور تماشاگر ميخواهد او را به سالن بكشد. شايد اولش هم موفق شود، اما در اين شبهاي ماه رمضان قطعا ديگر فرمول قبلياش جواب نميدهد. سينماي كمدي ما وضعيت اسفباري دارد.»
چه بايد كرد؟
در جواب اين سوال بايد گفت تا اطلاع ثانوي نبايد اميدي به بهبود در فروش سينماها در فصلهاي كم رونق داشت. از 12 ماه سال 5 ماهش عملا در افت فروش به سر ميبريم.
در هفت ماه باقيمانده بايد حجم عظيمي از فيلمهاي ساخته شده را در تعداد اندك سالنهاي سينماهاي ايران به نمايش در بياوريم كه عملا ممكن نيست. پس فعلا پاي تلويزيونها را سفت بچسبيد تا در اين شبهاي بيحالي بعد از افطار، دست كم شايد از تلويزيون چيزي گيرتان بيايد، از سينما كه قطع اميد كردهايم.
مقايسه دو شنبه
در اولين روز هفته، يعني شنبه اين هفته فيلمها با افت فروش چشمگيري مواجه شدند. شنبه اول ماه مبارك رمضان در حالي كه شنبهها روز رونق سينماها بود (به دليل نيم بها بودن بليت) روزي بيرونق را پشت سر گذاشت.
فيلم كمال تبريزي «هميشه پاي يك زن ....» نسبت به روز جمعه 6ميليون تومان كمتر فروخت و با فروش معادل 6ميليون وسيصدهزار تومان نسبت به روز مشابهش در هفته قبل يك كاهش 14ميليوني را به خود ديد با اين حساب اين فيلم در 37 روز نمايش مجموع فروشش به 832ميليون تومان رسيده است.
به غير از فيلم كمال تبريزي بقيه فيلمها فروش معادل يك يا كمتر از يك ميليون تومان داشتند.
فيلم «سربلند» با فروش روز شنبه آتي معادل يكميليون و يكصدهزار تومان از شنبه قبل پانصدهزار تومان كمتر فروخت. «انعكاس» هم با همين رقم فروش در روز شنبه از هفته قبل 400هزار تومان كمتر فروخت. اما فرزند خاك كه در روز شنبه يكميليون و سيصدهزار تومان فروش داشته است از شنبه قبل حدود 800هزار تومان كمتر فروش داشته است. خاك سرد به كارگرداني رضا سبحاني كه پيشبيني ميشود از كممخاطبترين فيلمهاي سال باشد در روز شنبه پانصدهزار تومان فروخت. ريسمان باز و ميناي شهر خاموش هم هر دو 800هزار تومان فروخته و نسبت به شنبه قبل بيش از 600هزار تومان با كسر فروش مواجه شدند. مجموع فروش فيلم ريسمان باز ساخته مهرشاد كارخاني در 18روز به 27ميليون رسيده است و فروش ميناي شهر خاموش بعد از 33 روز 60ميليون تومان شده است. ديوار هم با 4 سينما همچنان به اكران عمومياش در سينماها ادامه ميدهد.
از دست دادن 40ميليون مخاطب در 15 سال
كاهش 40ميليوني مخاطبان سينماهاي كشور از سال 71 تا 86 و كاهش 14 درصدي تماشاگران در سال 86 نسبت به سال پيش از آن تصويري مبهم از آينده سينماي ايران پيش رو قرار ميدهد.
به گزارش خبرگزاري مهر، بر اساس تازهترين آماري كه از تعداد تماشاگران سينما در سال 86 تهيه شده، در تهران هفتميليون نفر به سالنهاي سينما رفته و در كل كشور اين رقم نزديك به 14ميليون مخاطب است. اين آمار و ارقام نشاندهنده كاهش 14 درصدي تماشاگر نسبت به سال 85 است كه شرايط سينماي ايران را نامشخص و در نوسان نشان ميدهد.
در مقايسه ميان تعداد تماشاگران سينما در دهه 80، آمار مخاطبان در سال 86 فقط نسبت به سال 82 كه تعداد تماشاگران 13ميليون و 250هزار نفر بود، بيشتر است و نسبت به ديگر سالها كاهش قابل توجهي داشته است. بر اساس آماري كه از تعداد تماشاگران در نيمه اول سال 87 به دست آمده هم چندان وضعيت رضايتبخشي در سينما مشاهده نميشود.
تعداد تماشاگران در پنج ماه اول سال 87 نسبت به زمان مشابه در سال 85 حدود 770هزار نفر كاهش داشته است. هر چند اين رقم نسبت به زمان مشابه در سال 86 حدود 300هزار نفر افزايش نشان ميدهد، اما به دليل افت جدي مخاطب در سال قبل، رسيدن به آمار 300هزار نفر بيشتر از آن سال چندان اميدبخش نيست.
سينماي ايران در دهه 80 با افت جدي تماشاگران رو به رو شده است. سال 71 سينماي ايران 54ميليون مخاطب داشت و سال 73 اين آمار به اوج خود رسيد و آمار تماشاگران 56ميليون نفر شد. اما تعداد مخاطبان در سال 81 به 21ميليون و سال 83 به 630/16ميليون رسيد. كاهش بيش از 30ميليون مخاطب در سينماي ايران در طول حدود يك دهه از اوايل دهه 70 تا اوايل دهه 80 موجب ميشود اميدها به آينده اين سينما كمتر از پيش شود و تصويري مبهم از سينماي ايران در دهه 90 پيش رو باشد.
سه شنبه 19 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 306]