واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خوني كه از انگشتهاي يك دست آويزان ميچكد، سياهياي كه پشت ديوار ناپديد ميشود، دستبند، اسلحه كمري، خودرويي كه آژيركشان از خيابان ميگذرد، مردي كه پشت دوربين ايستاده و كات ميدهد، اينها ميتواند تصويري كلي از آثار پليسي باشد كه در ذهن داريم. تلويزيون در اين شبها تلاش ميكند به مناسبت هفته پليس ، آثار مختلفي را از شبكههاي مختلف به آنتن پخش بسپارد. توهم ، قتل هرگز ، هكر ، سوپ تلخ ، مرد مجهول ، سيم آخر ، بازي شبانه ، سرقت 2 و... آثاري هستند كه در اين شبها پخش خواهند شد. خوني كه از انگشتهاي يك دست آويزان ميچكد، سياهياي كه پشت ديوار ناپديد ميشود، دستبند، اسلحه كمري، خودرويي كه آژيركشان از خيابان ميگذرد، مردي كه پشت دوربين ايستاده و كات ميدهد، اينها ميتواند تصويري كلي از آثار پليسي باشد كه در ذهن داريم. ژانر پليسي در همه جاي دنيا، ژانري شناخته شده، تاثيرگذار و بسيار پرمخاطب است كه البته دردسرها و مشكلات خاص خودش را دارد. چطور ممكن است شما درباره آدمهاي تبهكار صحبت كنيد اما به دنياي آنها نزديك نشويد؟ آيا نزديك شدن به اين دنيا لزوما نزديك شدن به آدمهاي بد اين قصهها و محبوب شدن اين آدمهاست؟ در خيلي از جاهاي دنيا، آدمهاي بد قصه تعريفهاي خاص خودشان را دارند و بر همان اساس هم شخصيتپردازي و روايت ميشوند. راستي چرا فيلمهاي پليسي كه آن طرف آب ساخته ميشوند؛ اين همه خوب و درست و صحيح به نظر ميرسند؛ در حالي كه فيلمهاي پليسي ما آنچنان كه بايد به چشم نميآيند؟ ژانر نوپا مهدي فخيمزاده، كارگردان شناخته شده سينما و تلويزيون درباره آثار پليسي ما ميگويد: اين ژانر، در كشور ما نوپاست، در حالي كه در دنيا بخش انبوهي از آثار مختلف كشورهاي سازنده را همين ژانر تشكيل ميدهد و بخش عمده اين اتفاق به خاطر اين است كه اين آثار به راحتي با مخاطب ارتباط برقرار ميكنند. قبل از انقلاب يادم ميآيد يكي از فيلمسازان تنها به فضاي زندان احتياج داشت، اما با نامهنگاري فراوان هم به نتيجهاي نرسيد و بالاخره مجبور شد آن صحنه را در جاي ديگري فيلمبرداري كند. اين ژانر كه در دهه 70 در كشور ما پا گرفت، ژانرفروتني است كه نميتواند پشت هيچچيز پنهان شود، نه پشت جشنواره، نه پشت يك اثر هنري و نه پشت احساسات گرايي. در اين نوع سينما همه چيز بايد منطقي و كاملا استاندارد باشد، متاسفانه به ژانر پليسي مثل ژانر كمدي چندان بها داده نميشود. پليس ايراني حالا ديگر حضور يك پليس مقتدر در آثار سينمايي و تلويزيوني يك سنت شده است. اگر زماني سرنخ و كارآگاه علوي ما را به سوي شخصيت يك پليس ايراني معطوف ميكرد، حالااين روند را ميتوانيم در انبوه كارهاي متفاوتي كه خيلي هم زير ژانر پليسي تعريف نميشوند، ببينيم. اما اين سوال به هر حال مطرح است، ما چقدر پليس ايراني را در اين آثار ميبينيم. عليرضا افخمي، نويسنده آثاري مثل روز حسرت و وفا در اينباره ميگويد: فكر ميكنم فيلمهاي پليسي ما هنوز بومي نشده است. جرم و جنايت در هر كشوري نسبت به كشورهاي ديگر فرق ميكند. يكي از ضعفهاي ما اين است كه شايد ما فيلمهاي خارجي با موضوعات پليسي زياد ميبينيم و همين باعث شده روي آثاري كه در اين زمينه ميسازيم، تاثيرگذار باشد. ما بايد آثاري بسازيم كه در مقايسه با آن آثار متفاوت باشد. افخمي راهحل برونرفت از اين ماجرا را تحقيقات ميداند و ميگويد: مهمترين راهي كه به ذهن ميرسد، اين است كه آثار براساس تحقيقات شكل بگيرند. وقتي ما آثار خارجي در اين حوزه ميبينيم، ناخودآگاه تلاش ميكنيم به نوعي همان آثار را بسازيم. اگر بخش تحقيقات قوه قضاييه و نيروي انتظامي به كمك فيلمسازان بيايد، مطمئن باشيد كارها به مراتب ديدنيتر و جذابتر خواهد شد. شهرك سينمايي پليس اما همه موضوع اين نيست. فيلمهاي سينمايي و تلويزيوني پليسي به خاطر ماهيتشان نياز ويژهاي به لوكيشنهاي خاص دارند كه گاه به خاطر فقدان چنين لوكيشنهايي كل صحنه از فيلم حذف ميشود. پيشتر قرار بود شهرك سينمايي پليس در مناطقي چون كهريزك، جاده خراسان و كردان كرج ساخته شود كه هر كدام به دليلي عملي نشد، موضوعي كه هنوز در دست بررسي است و ضرورت ساخت آن نيز بشدت احساس ميشود. هادي منبتي، مدير اسبق موسسه ناجي هنر درباره روند ساخت آثار پليسي در حوزه سينما و پليس ميگويد: به نظر ميرسد ما تازه قدمهاي اول را برداشتهايم. در اين سالها كه موسسه ناجي هنر تاسيس شده قصد، اين بوده كه فاصله بين پليس و فيلمسازان از بين برود و فيلمسازان هم در اين مدت ثابت كردهاند كه در نمايش دادن چهره واقعي پليس ما همت كردهاند و آثار خوبي هم ساختهاند، هرچند بايد بگويم نيروي انتظامي اگر حساسيتها را كم كند آثار باورپذيرتري ساخته خواهد شد. مهدي فخيمزاده درباره نمايش چهره واقعي پليس ايراني ميگويد: جامعه ما به طرف يك جامعه صنعتي ميرود. به همين خاطر شكل جرم هم در كشور ما فرق كرده است. چون ساز و كار مجرم تغيير كرده قاعدتا ساز و كار پليس ما هم تغيير كرده است. من قبل از «خواب و بيداري» با ذهنيت خاص به سمت اين كار رفتم، اما در آنجا ديدم از امكانات و ابزارآلاتي ميتوان استفاده كرد كه ما در فيلمهاي غربي ديدهايم. نزديكي نيروي انتظامي و فيلمسازان محمدرضا آهنج، كارگردان فيلم سرقت 2 نيز كه در هفته پليس از تلويزيون پخش خواهد شد ميگويد: نيروي انتظامي و فيلمسازان بايد بيش از اينها به يكديگر نزديك شوند. نزديكي اين دو گروه تاثيرگذارميتواند باعث شود آثاري كه ساخته ميشوند ديدنيتر و باورپذيرتر از قبل باشند. در حال حاضر اين همكاري وجود دارد، اما فكر ميكنم بايد زيربناييتر از زمان فعلي باشد.اكبر منصورفلاح، سازنده فيلم توهم كه ديشب از شبكه 2 سيما پخش شد نيز ميگويد: ما در اين فيلم تلاش كرديم بعمد از پليس كم استفاده كنيم و تلاش كرديم بيشتر، مردم و آدمهاي قصه مسائل خودشان را حل كنند. فكر ميكنم ما بايد تلاش كنيم همان پليسي را درآثارمان نشان دهيم كه در اطرافمان ميبينيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 508]