واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: در حالي كه جشنواره تئاتر عروسكي مبارك در 3روز گذشته با استقبال خوب تماشاگران روبهرو شده است، اين پرسش پيش ميآيد كه چرا تئاتر عروسكي ايران در طول سال پاسخگوي نياز مخاطبان نيست. در چند روزي كه از دوازدهمين جشنواره تئاتر عروسكي ميگذرد، حضور گرم مشتاقان در تالارهاي تئاتر، نشاندهنده علاقه مخاطبان به اين گونه نمايشي است؛ پس چرا اين اشتياق بخوبي پاسخ داده نميشود و در طول سال شاهد فعاليت گستردهاي در اين عرصه نيستيم؟ انفعال در عرصه تئاتر عروسكي فريبا رئيسي، كارگردان تئاتر عروسكي با اشاره به وضعيت اين شاخه از هنرهاي نمايشي ميگويد: در طول سال، هيچ اتفاقي در عرصه تئاتر عروسكي نميافتد و همه به يك انفعال رسيدهاند. چندي پيش، دفتر توليد تئاتر عروسكي با هدف توليد مستمر در طول سال راهاندازي شد كه اين اقدام نيز ثمري دربرنداشت. وي ميافزايد: اين روزها مشكلات بسياري گريبان تئاتر را گرفته است و براي همين شايد نتوان هيچ مقصري را براي اين وضعيت يافت و براي فرار از اين انفعال، داروي شفابخشي را تجويز كرد. رئيسي در ادامه تاكيد ميكند: جشنواره بينالمللي تئاتر عروسكي حكم تنفس مصنوعي را دارد كه هر بار به مريض نيمه جان، هوا ميرساند و از مرگ قطعي آن جلوگيري ميكند. مديريت صحيح نداريم اگر فريبا رئيسي به علت نيمه جان شدن تئاتر عروسكي در ايران اشاره نميكند، هستند هنرمنداني كه در آسيبشناسي اين گونه نمايشي بصراحت سخن ميگويند. در همين ارتباط، بهروز غريبپور كه در جشنواره امسال، اپراي عروسكي مكبث را روي صحنه برده است، ميگويد: مهمترين مشكل ما اين است كه مديريت استفاده صحيح از امكانات را نداريم. براي مثال مركز توليد تئاتر عروسكي كانون پرورش فكري در پارك لاله داراي 2 سالن است؛ اما در طول سال چند نمايش و با چه كيفيتي در آن به روي صحنه ميرود. اين كارگردان پيشكسوت ادامه ميدهد: از سوي ديگر ما چند گروه تئاتر عروسكي منسجم و حرفهاي در ايران داريم كه بتوانند كارهاي بزرگي را روي صحنه ببرند و مخاطبان زيادي را جذب كنند؟ حسن دادشكر، يكي ديگر از هنرمندان باسابقه در حوزه تئاتر عروسكي هم در اين باره توضيح ميدهد: مركز هنرهاي نمايشي نتوانسته توليد گسترده تئاتر عروسكي داشته باشد. از اين رو هنرمندان با اقدامات شخصي و پيگيريهاي خود به دنبال اجراهاي تئاتر عروسكي ميروند كه تعداد آن قطعا زياد نخواهد بود. عروسكهايي كه لق ميزنند اگر هنرمندان، كمكاري در عرصه تئاتر عروسكي را به گردن مديران و مراكز هنري مياندازند، آنها نيز به نوبه خود حرفهايي براي گفتن دارند. علي پاكدست، مسوول و مدير دفتر توليد تئاتر عروسكي در مركز هنرهاي نمايشي در دفاع از كارنامه اين دفتر ميگويد: در طول كمتر از 2 سال، 28 نمايش عروسكي توليد كردهايم كه اگرچه هنوز مطلوب ما نيست، اما قدم مثبتي است كه ميتواند به تامين هدف توليد مستمر سالانه منجر شود. وي توضيح ميدهد: يكي از مشكلات اساسي، كمبود سالن ويژه و اختصاصي تئاتر عروسكي است. ما متولي توليد نمايش عروسكي هستيم، اما آيا تعداد سالنهاي موجود جوابگوي توليد انبوه خواهند بود؟ پاكدست با اشاره به اين كه توليد مستمر در تئاتر عروسكي، تنها خواسته هنرمندان نبوده و يك نياز عمومي است، ميافزايد: مدتهاست كه قرار بوده تالار كوچك سالن محراب به تئاتر عروسكي اختصاص داده شود كه هنوز به سرانجامي نرسيده است. اين را ديگر ما نبايد پاسخگو باشيم. مسوول دفتر توليد تئاتر عروسكي در واكنش به كيفيت پايين تعدادي از نمايشهاي عروسكي توضيح ميدهد: اگر كيفيت كارهاي عروسكي پايين است، آموزش دانشگاهي ما هم كيفيت پاييني دارد. دانشكدههاي هنري ما امكانات زيادي ندارند. براي مثال شما در دانشكده هنرهاي زيبا نميتوانيد عروسكهاي حرفهاي و مناسب براي كار پيدا كنيد. وي ادامه ميدهد: عروسك زماني به عنوان يك شخصيت و كاراكتر پذيرفته ميشود كه روي صحنه زندگي كند. عروسك تئاتر بايد تمام احساسات و كارهايش بر مخاطب تاثير بگذارد و باورپذير باشد. علي پاكدست تاكيد ميكند: در نمايشها، شاهد عروسكهايي هستيم كه در دست عروسكگردانها تنها لق ميزنند و مثل يك كيف به دست گرفته شدهاند. اگر بخواهيم به استانداردهاي حرفهاي در حوزه عروسكسازي و عروسكگرداني برسيم، راهي طولاني در پيش داريم. نظرات خوانندگان (0 نظر)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]