واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: رئيس هيات مديره انجمن آثار و مفاخر فرهنگي گفت: مرحوم فروزانفر موفق شد به رشته زبان و ادبيات فارسي به عنوان يك علم هويت دهد و با تلاش موفق شد كاري كند كه بسياري از پزشكان نيز به دانشكده ادبيات كوچ كنند. به گزارش خبرنگار ادبي فارس، شب گذشته مراسم يادبود و تجليل از مقام علمي و خدمات فرهنگي اديب و مثنويشناس مرحوم بديعالزمان فروزانفر با حضور چهرههايي چون محمدرضا شفيعي كدكني، مهدي محقق، محمد دبيرسياقي، مظاهر مصفا، علياشرف صادقي، توفيق سبحاني، غلامحسين رضانژاد (نوشين)، احمد جلالي، برادرزاده مرحوم فروزانفر و بسياري از چهرههاي علمي و دانشگاهي در انجمن آثار و مفاخر فرهنگي برگزار شد. مهدي محقق رئيس هيات مديره انجمن آثار و مفاخر فرهنگي در ابتداي اين مراسم با بيان اينكه ملاك ما در برگزاري اين بزرگداشتها مقام علمي و خدمات فرهنگي بزرگان است عنوان كرد: مرحوم فروزانفر موفق شد به رشته زبان و ادبيات فارسي به عنوان يك علم هويت دهد. در دوره قاجار رشته ادبيات محلي از اعراب نداشت و ايشان با تلاش موفق شدند كاري كنند كه بسياري از پزشكان نيز به دانشكده ادبيات كوچ كنند. وي به حافظه فروزانفر اشاره و تصريح كرد: او با حافظه خود توانست قرنها فرهنگ را متشكل از ادبيات فارسي و عربي، عرفان، فلسفه، كلام و منطق را جمع كند. روش او علمي بود و براي نخستين بار بود كه روش علمي را در شرح شاعران در كتاب «سخن و سخنوران» به كار برد. رئيس هيات مديره انجمن آثار و مفاخر فرهنگي ادامه داد: از مزاياي فروزانفر اين بود كه با تسلطي كه به زبان ادبيات فارسي و ادبيات عرب داشت مسئله ادبيات تطبيقي را به ميان كشيد كه تا آن وقت سابقه نداشت و ما كارهايي كه در اين زمينه را انجام داديم را از فروزانفر ياد گرفتيم. محقق خاطرنشان كرد: او در تحليل تاريخي آخرين متد بررسي تحليلي را به كار ميبرد و هيچگاه از آن تجاوز نميكرد و مثل برخي افراد نميگفت كه به همه چيز آگاهند با اين وجود خودش اهل ذوق و شعر بود و ديوانش هماينك موجود است. سليم نيساري مسنترين شاگرد مرحوم فروزانفر نيز اظهار داشت: بنده هنوز هم در گوشم طرز بيان استاد را ميشنوم. وي به بيان خاطرهاي از فروزانفر پرداخت و گفت: زماني كه دوره ليسانس را به پايان رساندم نميدانستم كه در تهران كار كنم يا در تبريز. همان زمان آقاي سياسي وزير فرهنگ وقت شد كه استاد روانشناسي من بود و از من خواستند كه به عنوان منشي ايشان خدمت كنم. من نيز مشغول كار شدم تا اينكه روزي فروزانفر به دفتر آقاي سياسي آمد و ايشان را آنجا ديدم. مرحوم فروزانفر آنجا به من گفت كه خط و ربطتت خوب است اما كاري كه انجام ميدهي اداري است و براي تو به منزله سد است و من بعدها فهميدم كه اي كاش پندش را شنيده بودم. محمد دبيرسياقي عضو هيات علمي موسسه لغتنامه دهخدا نيز با بيان اينكه از سال 1319 تا 1322 در مقطع ليسانس و بعد از سال 1323 تا 1324 در مقطع دكتري شاگرد فروزانفر بوده است، بيان داشت: يادداشتبرداري فروزانفر درباره 18 بيت اول مثنوي سرشار از ذوق و شوق است. تغييرات تاريخ ادبيات ايران را در حين تحصيل تندنويسي و بعدها پاكنويس كردم و 60 سال تمام آنها را نگهداري كردم تا توفيق طبع آن دست داد. وي اضافه كرد: از نكات مهم اين است كه مسئولان آموزش و پرورش وقت خاصه دكتر حكمت عظمت علمي مرحوم فروزانفر را دريافته بودند؛ به گونهاي كه نه تنها در كار تاليف و تدريس از ايشان استفاده ميكردند بلكه در سركشي به مدارس كشور نيز ايشان را همراه خود ميبردند و سخنرانيهاي ايشان در سنندج راجع به غزالي، در قزوين راجع به مستوفي، در همدان راجع به باباطاهر و در شيراز راجع به سعدي و حافظ به يادماندني است. دبيرسياقي به حافظه و تسلط بر الفاظ در شعر و شاعري فروزانفر اشاره و تصريح كرد: تشخيص سره از ناسره، مضامين بكر و كلمات تراش خورده تار و پود سرودههاي او را تشكيل ميدهد. استاد داراي دو دختر بود كه يكي در كودكي به خاطر حصبه مرد و استاد سخت تحت تاثير قرار گرفتند و چكامهاي سرودند كه با چكامه خاقاني در سوگ دختر همسنگ است. مظاهر مصفا استاد دانشگاه تهران نيز در سخنان خود گفت: من سالهاي متمادي مغضوب استاد بودم و سالهايي كه ايشان پيوند گسسته را پيوسته كردند من نه به نشانه قهر، بلكه به نشانه شرم خدمتشان حاضر نشدم. مصفا در ادامه به بيان خاطراتي از قطع رابطه خود با فروزانفر پرداخت و پس از آن مثنوي بلندي را كه در مدح فروزانفر سالها پيش سروده و در مقدمه ديوان وي به طبع رسيده است، براي حاضران قرائت كرد. علياشرف صادقي عضو پيوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسي نيز كه سه سال در دانشكده ادبيات شاگرد فروزانفر بوده است چنين گفت: فروزانفر سال اول درس نميداد و با اينكه من سال اول دانشگاه بودم هميشه سر تمام دروسش حاضر بودم حتي بعد از ليسانس هم تا قبل از اينكه به خارج از كشور هم بروم سر كلاسهايش ميرفتم و همه يادداشتهايش را هنوز هم دارم كه انشاءالله روزي موفق شوم برخي از آنها را چاپ كنم. به خصوص يادداشتهايي درباره خاقاني كه مرحوم فروزانفر معتقد بود مشكلات شعر خاقاني را بايد از طريق خود خاقاني حل كرد. وي با بيان اينكه فروزانفر به عدهاي از اهل علم كه مورد قبولش بود احترام زيادي ميگذاشت ادامه داد: اولين نفر كه مورد احترام فروزانفر بود علامه قزويني است. بعد محمدتقي بهار را مورد احترام قرار ميداد و هميشه ميگفت كه بهار از نظر شعر، شاعر بزرگي است ولي آثارش را با احتياط بخوانيد. صادقي به مقايسه دو استاد خود جلالالدين همايي و بديعالزمان فروزانفر پرداخت و عنوان كرد: همايي تمام تحصيلات قديمه را انجام داده بود و فروزانفر از اين لحاظ به پاي همايي نميرسيد ولي هوش فوقالعاده وي اين نقص را جبران ميكرد. عضو پيوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسي خاطرنشان كرد: يكي از ويژگيهاي ساختاري ذهن فروزانفر اين بود كه وقتي درباره چيزي علم نداشت به اهلش ارجاع ميداد به همين دليل مطالب زيادي را از مجتبي مينوي نقل ميكرد و شاگردانش را در زمينه ادبيات عربي به دكتر بهمنيار ارجاع ميداد و همينطور خودش درباره تضادهاي مولوي به گولپينارلي رجوع ميكرد. صادقي تاكيد كرد: فروزانفر به سبك جديد تدريس نميكرد و ما نبايد توقع داشته باشيم كه او به شيوه استادان فرنگ رفته درس ميداد. به يكباره شروع ميكرد ابيات زيادي را از حفظ خواندن كه وقت كلاس را به هر حال ميگرفت و بيشتر ميخواست قدرت حافظهاش را نشان دهد. حسن احمدي گيوي استاد دانشگاه نيز سخنران ديگر اين مراسم بود كه به دليل بيماري نتوانسته بود خود را به انجمن آثار و مفاخر فرهنگي برساند از اين رو مقالهاي را به توفيق سبحاني ارايه كرده بود و توفيق سبحاني ضمن قرائت چكيده مقاله او نكاتي درباره 10 سال شاگردي گيوي نزد فروزانفر ايراد كرد. غلامحسين رضانژاد متخلص به نوشين، استاد فلسفه و عرفان نيز به ديدارهاي خود با فروزانفر اشاره كرد و گفت: نخستين بار در منزل فرخ خراساني در مشهد مرحوم فروزانفر را ديدم كه مدرس رضوي هم آنجا حضور داشت و دفعه دوم در منزل رفيعي قزويني ايشان را ملاقات كردم و به راستي مرحوم اديب نيشابوري خوب لقبي به او داد چرا كه بديع زمان است. در ادامه اين مراسم احمد جلالي رئيس كتابخانه مجلس شوراي اسلامي، نوشين انصاري و مهدي محقق به روي سن آمدند و لوح تقدير فرهاد رهبر سرپرست دانشگاه تهران را به مهوش نويم برادرزاده مرحوم فروزانفر اهدا كرد. برادرزاده فروزانفر نيز به رابطه خانوادگي با عمويش اشاره و تصريح كرد: من از طرف دكتر نوشين و فرانك فروزانفر فرزندان مرحوم فروزانفر افتخار شركت در اين مراسم را دارم. عمويم طبعي ملايم با خانواده داشت و تا حد ممكن مشكلات خانواده را رفع ميكرد و نه تنها براي فرزندانش بلكه براي همه فرزندان خانواده پدري بزرگوار بود. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]