پاورقي آشتي اسلام ، دموكراسي و غرب

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: پاورقي آشتي اسلام ، دموكراسي و غرب

بنابراين مي‌توان اين طور استدلال كرد كه در يك كشور مسلمان، عقايد و ديدگاههاي مخالف بايستي بيان شوند و تحت حمايت قرار گيرند. قرآن به سادگي مدارا با ديگر اديان را موعظه نمي‌كند، بلكه همچنين تأييد مي كند كه راه رسيدن به رستگاري در همة اديان يكتاپرستي است. آزادي انتخاب، به ويژه در مورد ايمان، سنگ بناي ارزش‌هاي قرآني است. البته اين آزادي در انتخاب سبب كثرت‌گرايي در دين، هم در اسلام و هم در ديگر اديان مي‌شود. اولويت قرآني به آزادي انتخاب به روشني بيانگر خواست خداوند به كثرت‌گرايي و تنوع ديني است؛ نمونه‌هايي از اين مطلب در قرآن روشن و قابل ملاحظه است: «شما را دين شما، و مرا دين من. (سورة كافرون - آية 6)». قرآن آشكارا در مسائل مذهبي خواستار آزادي انتخاب است.

قرآن به شكلي كاملاً قابل توجه و منحصر به فرد تصديق مي‌كند كه ديگر اديان هم مي‌توانند به سادگي منجر به رستگاري انسان شوند. براي مثال در قرآن مجيد آمده است:

«مؤمنان و يهوديان و مسيحيان و صابئين، كساني كه به خداوند و روز بازپسين ايمان آورده و نيكوكاري كرده باشند، پاداششان نزد پروردگارشان است؛ نه بيمي بر آنهاست و نه ‌اندوهگين مي‌شوند.» (سورة بقره - آية 62).

اسلام همة بشريت را تحت نام يك خدا در آغوش مي‌گيرد و ديگر اديان فردي را كه ادعاي رستگاري مي‌كنند، رد مي‌كند. من باور نمي‌كنم كه چيزي كاملاً شبيه به اين در دين ديگري روي زمين وجود داشته باشد.

قرآن از كثرت‌گرايي مذهبي حمايت مي كند . قرآن تلاش نمي‌كند تا الهامات قبلي به شكل ادياني مثل يهوديت يا مسيحيت را رد كند يا جاي آنها را بگيرد. در عوض، چند گانگي اديان يكتاپرستي از ديد خداوند هدفمند است: هدف، به وجود آمدن مردمي درستكار و با اخلاق است. اين جامعة جهاني كه خداوند خلق كرده است، دستور دارد تا «پس به انجام خيرات بشتابيد، بازگشت همگي شما به سوي خداست. ( سورة مائده - آية 48)». يا به بياني ديگر؛ «براي انجام اعمال نيك از يكديگر سبقت گيرند.»

قرآن به طور ويژه‌اي براي كساني كه به خدايي واحد ايمان دارند و خوب و پرهيزكارانه زندگي مي‌كنند، حرمت قائل مي‌شود. قرآن نمي‌گويد كه تنها اسلام راه رسيدن به سعادت و رستگاري است. هيچ بني‌بشري نمي‌تواند بخشندگي الهي را به هر طريقي محدود كند. بنابراين ما روي زمين نمي‌توانيم ميان اديان تفاوت قائل شويم. مثال‌هايي از قرآن:

«هر رحمتي كه خداوند [خواهد] در حق مردم گشاده سازد، بازدارنده‌اي ندارد، و هر آنچه [خواهد] فرو بندد، گشاينده‌اي جز او ندارد، و او پيروزمند فرزانه است.» (سورة فاطر- آية 2)

كساني كه صاحب قدرت هستند و كساني كه اطراف او هستند، منتظر پاداش پروردگارشان هستند و به او ايمان دارند و از او مي‌خواهند كه از مؤمنان محافظت كنند: «كساني كه كفر ورزيده‌اند عذابي شديد [در پيش] دارند، و كساني كه ايمان آورده‌اند و كارهاي شايسته كرده‌اند، از آمرزش و پاداشي بزرگ برخوردارند.» (سورة فاطر - آية 7)

«آيا ايشان رحمت پروردگارت را تقسيم مي‌كنند [نه بلكه] ما زيستمايه‌شان را در زندگاني دنيا در ميان آنان تقسيم مي‌كنيم؛ و بعضي از ايشان را بر بعضي ديگر به مرتبه‌هايي بلند برتر داشتيم تا بعضي از آنان بعضي ديگر را به خدمت بگيرند، و رحمت پروردگارت بهتر است از آنچه گرد مي‌آورند» (سورة زخرف - آية 32)

اسلام اعتقاد دارد كه مردم بايد در انتخاب مذهب خود آزاد باشند و هيچ ديني نبايد به مردم تحميل شود. آزادي مذهبي اين اجازه را به مردم مي‌دهد تا دين اسلام - يا هر ديني - را به عنوان دين منتخب برگزينند. انجام تكاليف اسلامي از سر اجبار و نه به اختيار خود انسان كاملاً غير اسلامي است. قرآن مي‌فرمايد: «در كار دين اكراه روا نيست.» (سورة بقره - آية 256). در واقع عمل به دين از سر اجبار يا تغيير مذهب اجباري بر خلاف آموزه‌هاي قرآن است. ( بنابراين، تغيير مذهب اجباري مسلمانان كه توسط اربابان بردة مسيحي صورت گرفت در اسلام مجاز نيست، همين طور تغيير مذهب يهوديان «Sephardic» (گروهي از يهوديان كه در اسپانيا و پرتغال در قرون وسطي زندگي مي‌كردند) توسط مسيحيان زمان تفتيش عقايد اسپانيا).

تعاليم قرآني در سراسر قرآن، به حمايت از اصل كثرت‌گرايي مي‌پردازند. قرآن به همزيستي با يكديگر تأكيد مي‌ورزد. اين خداوند است كه جهان را با قبايل و ملت‌هاي بسيار خلق كرده است. همه، مخلوقات خداوند هستند، و طبق آنچه در قرآن آمده است، هر مرد و زني كه خلق شده، در پيشگاه خدا مساوي است. همين برابري ومساوات، بدون در نظر گرفتن نژاد يا دين است كه بر كثرت‌گرايي و مدارا در قلب اسلام تأكيد مي‌ورزد: «اگر خداوند اراده مي‌كرد همة شما را مردمي واحد خلق مي‌كرد، اما او با آنچه به شما مي‌دهد، شما را مورد آزمايش قرار مي‌دهد، بنابراين با يكديگر تلاش كنيد و از يكديگر براي انجام عمل نيك پيشي بگيريد.

«اي مردم از پروردگارتان پروا كنيد، همو كه شما را از يك تن يگانه بيافريد و همسر او را هم از او پديد آورد و از آن دو، مردان و زنان بسياري پراكند؛ و از خداوند كه به نام او پيمان مي‌بنديد [يا سوگند مي‌دهيد]، همچنين از گسستن پيوند خويشاوندان پروا كنيد، چرا كه خداوند [ناظر] و نگاهبان شماست.

پنجشنبه 7 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]